The Bikeriders: Μια ωδή στις βίαιες ζωές των συμμοριών μοτοσυκλετιστών της δεκαετίας του '60

Αυτή η ταινία πατάει το γκάζι της αφήγησης με ένα βρυχηθμό εικόνων, δείχνοντας τον καταστροφικό ρομαντισμό ενός παλιομοδίτικου γουέστερν και τις συγκινήσεις ενός ποπ δράματος.

• Διαβάστε επίσης: Το «Hitler and the Nazis: Evil on Trial» εξηγεί το Ολοκαύτωμα στην Gen Z

Ο Tom Hardy είναι ο Johnny, οδηγός φορτηγού, οικογενειάρχης και ιδρυτής της λέσχης μοτοσυκλετών του Σικάγο της δεκαετίας του '60, «The Vandals», ο οποίος εμπνεύστηκε να σχηματίσει τη συμμορία εμπνευσμένος από την ταινία «The Wild One» με τον Marlon Brando.

Σε αντίθεση με τους ήρωες του Dennis Hopper's στο Easy Rider - μια ταινία που επίσης έει αφήσει ιστορία στο είδος - οι μηχανόβιοι στο Bikeriders δεν έχουν κάποιον συγκεκριμένο σκοπό. Απλώς παρασύρονται, συγκεντρώνονται για «πικνίκ» σε δημόσιους χώρους που μετατρέπονται σε λάσπη κατά τη διάρκεια των αγώνων και τσακώνονται με άλλες συμμορίες, με τις οποίες αργότερα πίνουν εγκάρδια μπίρες.

Οι Bikeriders είναι με τον τρόπο τους κάτι αντίστοιχο του The Loveless (1981) της Kathryn Bigelow στην απεικόνιση άδειου κόσμου τους, ενώ σταματούν για λίγο να μας δείχνουν το πόσο σκληροί είναι. Η συμμορία των μηχανόβιων μοιάζει περισσότερο με δόκιμους του στρατού που εκπαιδεύονται παρά σαν κανονική συμμορία. Επίσης ένα άλλο στοιχείο που λείπει είναι πως δεν βλέπουμε ποτέ την προηγούμενη ζωή του Johnny ως οδηγού φορτηγού κι αυτό από μόνο του λειτουργεί αρνητικά στον θεατή.

Η ταινία βλέπεται πολύ ευχάριστα, χωρίς όμως τελικά να εμβαθύνει αρκετά, με τη σχέση του Johnny και του Benny να θυμίζει περισσότερο τη σχέση ενός πατέρα και γιου. Οι ερμηνείες δεν είναι ακριβώς ρηχές: με το άγριο twang του Comer, το απαλό γουργούρισμα του Butler και το αδυσώπητο Brandoesque σύρσιμο του Hardy, η ταινία έχει έντονη παρουσία αλλά σίγουρα κάτι λείπει από τη συνταγή.