Record Digging: H Arooj Aftab μεγαλώνει ακόμη περισσότερο τα όρια της folk jazz

Μία πολύ γνωστή μελωδία γίνεται σκελετική και τρομακτική. Οι χρωματικές διακοσμήσεις της Aftab την κάνουν πιο απόκοσμη. Η άποψή της για τον ήχο είναι εμβληματική για τον τρόπο που εργάζεται: αντλεί από την παράδοση ενώ ταυτόχρονα την απαρνείται, απομακρύνει τα κλισέ και τα τετριμμένα για να αποκαλύψει τη μυστηριώδη λαχτάρα που δίνει στα παλιά ποιήματα και τραγούδια τη διαρκή τους δύναμη.

Μία πολύ γνωστή μελωδία γίνεται σκελετική και τρομακτική. Οι χρωματικές διακοσμήσεις της Aftab την κάνουν πιο απόκοσμη. Η άποψή της για τον ήχο είναι εμβληματική για τον τρόπο που εργάζεται: αντλεί από την παράδοση ενώ ταυτόχρονα την απαρνείται, απομακρύνει τα κλισέ και τα τετριμμένα για να αποκαλύψει τη μυστηριώδη λαχτάρα που δίνει στα παλιά ποιήματα και τραγούδια τη διαρκή τους δύναμη.

• Διαβάστε επίσης: Record Digging: Η Viki Steiri αντιμετωπίζει το τσέλο ως μονολιθική θεραπεία

Η Aftab, η οποία παράγει η ίδια τα άλμπουμ της, δεν φοβάται να πειραματιστεί και να απομακρυνθεί από τα καθιερωμένα της jazz. Η παλέτα του Night Reign είναι παρόμοια με το Vulture Prince, το άλμπουμ της από το 2021, και περιλαμβάνει πολλούς από τους ίδιους παίκτες μαζί με μερικούς νέους: την αρπίστρια Maeve Gilchrist, της οποίας το όργανο λειτουργεί σε βασικό ρόλο στον χαρακτηριστικό ήχο της μουσικής της.

Τα όργανά παρασύρονται σαν αεράκι σαν σπόροι ενός εξωτικού φυτού, προς την ίδια γενική κατεύθυνση αλλά με ανεξάρτητα και απρόβλεπτα μονοπάτια μεταξύ του ενός σημείου και του άλλου.

Το Vulture Prince, το οποίο ηχογράφησε η Aftab στον απόηχο του θανάτου του μικρότερου αδερφού της, είναι ένα άλμπουμ που στοιχειώνεται από τη θλίψη. Το Night Reign είναι λιγότερο συνδεδεμένο με ένα μόνο θέμα: η Aftab το συνέλαβε αρχικά ως μια συλλογή σκηνικών από το έργο του Mah Laqa Bai Chanda και στη συνέχεια εγκατέλειψε την ιδέα όταν άρχισε να το αισθάνεται περιοριστικό.

Αλλά αν υπάρχει μια κατάσταση ή ένα συναίσθημα που επιμένει στα τραγούδια της - ακόμα και το «Autumn Leaves» - είναι να αγαπάς κάποιον που δεν είναι εκεί. Είναι στις λέξεις, είτε διασκευασμένες από ποίηση του 18ου αιώνα είτε από μια ανάρτηση στο Instagram, και στο μείγμα τρυφερότητας και σκληρής ανάλυσης που χαρακτηρίζει ένα τραγούδι της Aftab.

Σχεδόν ο καθένας μπορεί να συσχετιστεί με το συναίσθημα που αποδίδει το Night Reign στον ήχο: το αντικείμενο της στοργής σας μπορεί να έχει φύγει μακριά, αλλά οι αναμνήσεις και η επιθυμία που διατηρούνται είναι εξίσου αληθινές.