ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πέντε στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζατε για τη μεγαλύτερη ληστεία τέχνης στην ιστορία

Πέντε στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζατε για τη μεγαλύτερη ληστεία τέχνης στην ιστορία

Η εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών Carmen Ortiz, δεξιά, στέκεται δίπλα σε μια αφίσα που δείχνει έναν πίνακα του Ρέμπραντ και μια ανταμοιβή, αριστερά, ενώ αντιμετωπίζει δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στα κεντρικά γραφεία του FBI στη Βοστώνη, Δευτέρα, 18 Μαρτίου 2013. Το FBI πιστεύει ότι γνωρίζει τις ταυτότητες των κλεφτών που έκλεψαν έργα αξίας έως και 500 εκατομμυρίων δολαρίων από το Μουσείο Isabella Stewart Gardner της Βοστώνης πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες.

AP

Οι περισσότερες γκαλερί τέχνης και μουσεία φημίζονται για τα έργα που έχουν στις συλλογές τους. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έχει τα «Ηλιοτρόπια» του Βαν Γκογκ, το «The Starry Night» βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, παρέα με τα ρολόγια που λιώνουν του Σαλβαδόρ Νταλί, τα κουτάκια σούπας του Άντι Γουόρχολ και την αυτοπροσωπογραφία της Φρίντα Κάλο.

Το μουσείο Isabella Stewart Gardner στη Βοστώνη, ωστόσο, είναι πιο διάσημο για τα έργα τέχνης που πλέον δεν έχει.

Στις 18 Μαρτίου 1990 το μουσείο έπεσε θύμα της μεγαλύτερης ληστείας τέχνης της ιστορίας. Δεκατρία έργα τέχνης που εκτιμάται ότι αξίζουν πάνω από μισό δισεκατομμύριο δολάρια - συμπεριλαμβανομένων τριών Ρέμπραντ και ενός Βερμέερ - κλάπηκαν, ενώ οι δύο φύλακες κάθονταν στο υπόγειο δεμένοι με κολλητική ταινία.

Η παραπάνω ληστεία είναι ένας «θησαυρός» από εκπληκτικά γεγονότα και απροσδόκητες ανατροπές.

Ακολουθούν πέντε πράγματα που κάνουν το Μουσείο Isabella Stewart Gardner και τη διάσημη κλοπή του τόσο ενδιαφέροντα:

Η γυναίκα πίσω από το κτήριο

Η Isabella Stewart Gardner, ιδρύτρια του μουσείου, είναι ένας συναρπαστικός χαρακτήρας. Κόρη και τελικά χήρα δύο επιτυχημένων επιχειρηματιών, η Gardner ήταν φιλάνθρωπος και συλλέκτης έργων τέχνης που έχτισε το μουσείο για να στεγάσει την συλλογή της.

Γλίτωσε το πιο πολύτιμο έργο τέχνης

Τα λάφυρα των κλεφτών εκτιμάται ότι ξεπερνούν το μισό δισεκατομμύριο δολάρια. Ωστόσο, άφησαν το πιο ακριβό τεχνούργημα του κτηρίου: «Ο βιασμός της Ευρώπης» του Τιτσιάν, που η Gardner αγόρασε από μια γκαλερί τέχνης του Λονδίνου το 1896, σε μία τιμή ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής.

Ο παράγοντας «Ναπολέον»

Γύρω στο 2005, η έρευνα για τα κλεμμένα έργα τέχνης μεταφέρθηκε στο γαλλικό νησί της Κορσικής στη Μεσόγειο Θάλασσα. Δύο Γάλλοι με υποτιθέμενους δεσμούς με τον τοπικό εγκληματικό κόσμο της Κορσικής προσπαθούσαν να πουλήσουν δύο πίνακες: έναν Ρέμπραντ και έναν Βερμέερ. Ο πρώην ειδικός πράκτορας του FBI, Μπομπ Γουίτμαν, ενεπλάκη σε μία αποστολή για να προσπαθήσει να τα αγοράσει - αλλά η επιχείρηση τελικά κατέρρευσε όταν οι άνδρες συνελήφθησαν επειδή πουλούσαν έργα τέχνης από το Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης στη Νίκαια.

Ένας «rock 'n roll» ύποπτος

Η 18η Μαρτίου 1990 δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας Ρέμπραντ κλάπηκε από μουσείο της Βοστώνης. Το 1975, ο εγκληματίας και κλέφτης τέχνης Μάιλς Κόνορ μπήκε στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης και βγήκε με έναν Ρέμπραντ χωμένο στην μεγάλη τσέπη του παλτό του. Ήταν ο πρώτος ύποπτος του FBI στην υπόθεση Gardner, ωστόσο τα τείχη της ομοσπονδιακής φυλακής, όπου φυλακίστηκε για ναρκωτικά - του έδωσαν ένα αρκετά σταθερό άλλοθι.

Ένας αόρατος κλέφτης

Ένα από τα κλεμμένα έργα τέχνης, το «Chez Tortoni» του Édouard Manet, κλάπηκε από το Blue Room του μουσείου στον πρώτο όροφο. Οι κλέφτες άφησαν πίσω τους σχεδόν όλα τα πλαίσια, κόβοντας τους καμβάδες, κάτι που συμβαίνει σπάνια σε κλοπές έργων μεγάλης αξίας.

Με πληροφορίες από: Five things you probably didn’t know about the biggest art heist in history

ΔΗΜΟΦΙΛΗ