Ο συγγραφέας νουάρ μυθιστορημάτων που προέβλεψε τον θάνατό του
Μέσα από τα δαιδαλώδη βιβλία του Τζέιμς Τζόις και τα μετέπειτα κύματα του μεταμοντερνισμού, ο 20ός αιώνας επαναπροσδιόρισε προκαθορισμένες παραμέτρους για το ταπεινό μυθιστόρημα.
Ως γνωστόν, ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ αναθεώρησε το κλασικό whodunit στο αριστούργημα του 1962 Pale Fire, το οποίο συνδυάζει έναν μυστηριώδη θάνατο με τη μορφή ενός ποιήματος 999 γραμμών από έναν φανταστικό συγγραφέα, συνοδευόμενο από έναν πρόλογο και παρατεταμένο σχόλιο γραμμένο από τον απατηλό χαρακτήρα, Charles Kimbote.
Το «Pale Fire» θεωρείται ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα μεταπλαστικής μυθοπλασίας στη λογοτεχνία, κάτι που πολλοί συγγραφείς προσπάθησαν έκτοτε να αντιγράψουν.
Δεν είναι σαφές ποιες ήταν οι προθέσεις του Eugene Izzi τους κρύους, γκρίζους μήνες του χειμώνα του 1996, αλλά αν ο συγγραφέας σχεδίαζε να νικήσει τον Ναμπόκοφ στο παιχνίδι της μετα-μυθοπλασίας, θα τα είχε καταφέρει όσον αφορά την αφοσίωση και το εύρος.
Περίεργη σκηνή
Στις 7 Δεκεμβρίου 1996, περαστικοί ανακάλυψαν το άψυχο σώμα του Izzi κρεμασμένο από το παράθυρο του 15ου ορόφου του γραφείου του στο κέντρο του Σικάγο. Αρχικά πίστεψαν ότι επρόκειτο για αυτοκτονία, αλλά οι σκοτεινές συνθήκες γύρω από το θάνατό του δημιούργησαν σύντομα περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις, πολλά από τα οποία εξακολουθούν να φαίνονται μεγάλα στην πολυσύχναστη πόλη του Ιλινόις.
Ο Izzi φορούσε ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο και ένα γεμάτο και αχρησιμοποίητο όπλο βρισκόταν στο πάτωμα στο γραφείο του. Στις τσέπες του βρέθηκαν481 δολάρια σε μετρητά, ορειχάλκινα αντικείμενα, ένα κουτάκι με σπρέι πιπεριού και σημειώσεις σε σχέση με μια σειρά από ανησυχητικές τηλεφωνικές συνομιλίες.
Η ζωή του
Αν και ο Izzi είχε κερδίσει την αναγνώριση για κάποια από τα προηγούμενα έργα του, ο περίπλοκος θάνατος του παραμένει η κυρίαρχη αξίωση του για παγκόσμια φήμη. Οι αξιόπιστες μαρτυρίες είναι σπάνιες, αλλά γίνεται κατανοητό ότι ο συγγραφέας έζησε μια προβληματική παιδική ηλικία που αμαύρωσε την ενήλικη ζωή του. Καθώς διοχέτευε τον πυκνό τόπο του εγκλήματος του Σικάγο, υφαίνοντας την ανελέητη τσιμεντένια ζούγκλα με μια φορητή γραφομηχανή, ο Izzi αναλωνόταν όλο και περισσότερο από το αλκοόλ. Το διαζύγιο με τη γυναίκα του οδήγησε σύντομα σε απομόνωση, εντατικοποιήθηκαν οι αγώνες εθισμού και, αναπόφευκτα, ήρθε η βαριά κατάθλιψη.
Όσοι γνώριζαν τον συγγραφέα ήξεραν πως κάποτε αυτό θα συνέβαινε, αλλά ο ακριβής σχεδιασμός της υποτιθέμενης αυτοκτονίας φαινόταν, τουλάχιστον, παράξενος. Ένα μήνα μετά το γεγονός, το Αστυνομικό Τμήμα του Σικάγο αποκάλυψε τελικά ότι είχε επίσης ανακτήσει ένα χειρόγραφο 800 σελίδων από τη σκηνή. Το προσχέδιο του μυθιστορήματος περιγράφει έναν συγγραφέα με έδρα το Σικάγο, ο οποίος, είτε το πιστεύετε είτε όχι, βρίσκεται κρεμασμένος από ένα παράθυρο στον 14ο όροφο με τα προαναφερθέντα αντικείμενα πάνω του.
Με αυτή την αξιοσημείωτη εξέλιξη, είναι προφανές ότι ο Izzi ουσιαστικά έφτιαξε τον δικό του, πραγματικό, θάνατο. Ωστόσο, στο χειρόγραφο, ο κρεμασμένος άνδρας είναι θύμα δολοφονίας από τρομοκράτες από την Ιντιάνα, οδηγώντας πολλούς στο συμπέρασμα ότι ο Izzi εντοπίστηκε και σκοτώθηκε από κάποιον άλλο. Φήμες υποδηλώνουν ότι οι ρατσιστές τρομοκράτες στους οποίους είχε διεισδύσει ο Izzi ως μέρος της έρευνας του μπορεί να είχαν κίνητρο. Αυτή η έρευνα αφήνει μόνο μια τρύπα: Πώς κατάφερε να προβλέψει τις λεπτομέρειες της δολοφονίας του εκ των προτέρων;
Έτσι, το φυσικό και ευρέως αποδεκτό συμπέρασμα είναι ότι ο Izzi είχε προσχεδιάσει την αυτοκτονία του με σκοπό να συμπέσει ο χαμός του με μια τελευταία καλλιτεχνική πρωτοπορία ως ένα διαφημιστικό κόλπο από το οποίο, όμως, δεν θα επωφεληθεί ποτέ ο ίδιος. Ή ίσως ήταν ένα διαφημιστικό κόλπο που πήγε πολύ στραβά.