To «Black Books» είναι ίσως η πιο αστεία βρετανική σειρά που γυρίστηκε ποτέ

«Καφρίλα»… με το γάντι που δεν την χορταίνεις. Αυτό είναι το Black Books, κι αν δεν είσαι μαθημένος με το πολύ φλεγματικό αγγλικό χιούμορ τότε έχεις να μάθεις πολλά.

Όποιος δεν έχει δει αυτή τη σειρά μάλλον δεν ξέρει τι σημαίνει πραγματικά αιχμηρό χιούμορ κι έξυπνοι διάλογοι. Το Black Books είναι η πιο cult και πιο απολαυστική σειρά που έχει υπάρξει σε αυτό τον πλανήτη και αιώνα κι έρχεται κατευθείαν από μία εποχή που το Βρετανικό χιούμορ είναι στα πολύ πάνω του.

To Black Books είναι ίσως η πιο σουρεάλ και τρελή σειρά που έχεις ποτέ παρακολουθήσει, με καστ και διαλόγους που πραγματικά σήμερα δεν είναι εύκολο να συναντήσεις σε πλατφόρμες τύπου Netflix.

Ο Bernard Black είναι ο ιδιοκτήτης ενός παλαιοβιβλιοπωλείου «Black Books». Ο Black μισεί όλο τον κόσμο και πιο συγκεκριμένα τους ίδιους του τους πελάτες. Γύρω του μαζεύονται άνθρωποι που του σπάνε τα νεύρα αλλά την ίδια στιγμή είναι και οι καλύτεροι του φίλοι.

• Διάβασε επίσης: The Settlers: Ένα western που γράφει με αίμα τη σύγχρονη ιστορία της Χιλής

Αν σας αρέσουν οι σειρές με πρωταγωνιστές τύπους που δεν την παλεύουν «με τίποτα», δεν νιώθουν άνετα με την ίδια τους την ύπαρξη αλλά και την ύπαρξη των διπλανών τους, κυνικούς τύπους που καπνίζουν σαν φουγάρα και το μπουκάλι με το αλκοόλ είναι ο καλύτερός τους φίλος, τότε εδώ είστε. Το Black Books είναι η σειρά που πρέπει να βάλεις στη συλλογή σου.

Δίπλα σε αυτόν τον πιο συμπαθητικό-αντιπαθέστατο τυπάκο, στον Bernard, βλέπουμε την καλύτερη φίλη του, την Fran, η οποία έχει ένα μαγαζί με μικροαντικείμενα και μπιχλιμπίδια πάσης φύσεως μηδαμινής χρηστικότητας, δίπλα στο βιβλιοπωλείο, και τον νέο βοηθό του Bernard, τον Manny ο οποίος γίνεται το εξιλαστήριο θύμα της απόλυτης και ατόφιας «σκατοψυχιάς» του Bernard. Από το πρώτο επεισόδιο καταλαβαίνεις πως το Black Books θα γίνει μία από τις αγαπημένες σου ένοχες απολαύσεις.

Όλη η σειρά είναι γυρισμένη μέσα στο βιβλιοπωλείο και επικεντρώνεται στο πόσο κακοί κι ενοχλητικοί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι αλλά πάντα στο στυλ της μαύρης κωμωδίας. Σε κανένα επεισόδιο δε νιώθεις πως αυτό είναι υπερβολικό ή παράταιρο.

• Διάβασε επίσης: Bookreads: Ο John Fante που ενέπνευσε με τη ζωή και το έργο του τον Τσαρλς Μπουκόφσκι

Πραγματικά όταν τελειώνεις και τις τρεις (πολύ λίγες δυστυχώς) σεζόν, λυπάσαι τόσο πολύ που τις αρχίζεις και πάλι από την αρχή αμέσως. Όλοι οι χαρακτήρες του Black Books είναι πραγματικά οι χειρότεροι στη δουλειά τους και κάποιες φορές είναι τόσο αποτυχημένοι στο να είναι ανθρώπινα όντα που δεν μπορείς να συγκρατήσεις τα γέλια σου.

Αντί-ήρωες που διασκεδάζουν με τη γελοιότητα των καταστάσεων και τον παραλογισμό της καθημερινότητας. Το κάθε επεισόδιο, συνήθως, ξεκινάει με ένα αστείο περιστατικό που κλιμακώνεται μέχρι που στο τέλος αγγίζει τα όρια της γελοιότητας, αλλά χωρίς να γίνεται χυδαίο ή άσχημο αισθητικά.

Σίγουρα δεν έχεις ξαναδεί ανάλογη σειρά που να κλιμακώνει τόσο τέλεια όλα τα επεισόδια της. Η γελοιότητα πραγματικά είναι παντού αλλά τόσο καλά κατασκευασμένη που σε πείθει αμέσως και θέλεις πάραυτα να δεις το επόμενο επεισόδιο.

Αν ψάχνεις να δεις μία καλή σειρά που δεν είναι γυρισμένη από τη Netflix «φάμπρικα», τότε εδώ είσαι, κι αν επιπλέον επιθυμείς να δεις μία αισθητικά άρτια σειρά που θα την θυμάσαι και θα τη μνημονεύεις για μία ζωή τότε το Black Books είναι αυτό που ψάχνεις.