«Αλέξανδρος: Η δημιουργία ενός θεού»: Μία άνευρη, ανιαρή, ανιστόρητη κοινοτοπία του Netflix

Το Netflix μάς έχει δώσει πολλά καλά αλλά και πολλά «κακά» προϊόντα. Στο νέο ντοκιμαντέρ για τον Μέγα Αλέξανδρο τα πράγματα σοβάρεψαν αρκετά μιας και οι συντελεστές αλλά και η ίδια η πλατφόρμα δεν δίνει δεκάρα για την Ιστορία και το τι σημαίνει να είναι κανείς ακριβής όταν κάνει μία τέτοια μεγάλη τηλεοπτική σειρά που θα την δουν τόσοι άνθρωποι.

Το δεδομένο είναι πως - δυστυχώς - η βιομηχανία του θεάματος δύσκολα θα μάθει να σέβεται την Ιστορία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ταινίες και σειρές που δεν το έχουν κάνει. Εν προκειμένω, η σειρά με τον Μέγα Αλέξανδρο μοιάζει βγαλμένη από το μυαλό κάποιου σεναριογράφου, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει διαβάσει ποτέ του ιστορία αλλά έχει σαν πηγές τα πλέον λανθασμένα αναγνώσματα.

Από την άλλη, όμως, κάπως το περιμέναμε. Δες τι έχει γίνει με την Κλεοπάτρα ή με τον Αχιλλέα. Κι εκεί όλα πήγαν εντελώς λάθος. Το κακό είναι πως τα λάθη μάλλον γίνονται και κάπως ηθελημένα γιατί πλέον το ζητάει και η νέα κουλτούρα της «γρήγορης κατανάλωσης» που λίγη σημασία δίνει στα ιστορικά γεγονότα.

Με λίγα λόγια: θέλουμε μεν να κάνουμε μία ακριβή σειρά ντοκιμαντέρ αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλουμε να βαρεθεί και κανείς. Οπότε θα βάλουμε μέσα ζουμερές ανακρίβειες και αισχρά κουτσομπολιά.

Το θλιβερό είναι πως μία ολόκληρη πλατφόρμα με τόσα εκατομμύρια και τόση δύναμη δεν μπορεί με τίποτα να μελετήσει τις σωστές πηγές και να δει ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο Μέγας Αλέξανδρος. Το πραγματικά ανησυχητικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η πλατφόρμα έχει απήχηση σε ένα κοινό που επίσης αγνοεί την Ιστορία. Και ολο αυτό γίνεται προκειμένου να ικανοποιηθεί μία αφήγηση που μάλλον είναι για... τα σκουπίδια.

Όταν φτάνεις να λες πως οι «300» είναι μια χαρά σαν ταινία μπροστά σε αυτό το πανάκριβο έκτρωμα του Netflix τότε όλοι καταλαβαίνουμε πως τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς καλά. Δεν λέμε να μην το δείτε. Φυσικά να το δείτε για να έχετε ιδία άποψη, με την προϋπόθεση να έχετε διαβάσει και λίγο ιστορία.

Μα είναι δυνατόν να παρουσιάζουν τον Δαρείο Γ', έναν από τους πιο ισχυρούς αυτοκράτορες της εποχής του, σαν να είναι ένας φακίρης ή γητευτής φιδιών και μάλιστα με...eyeliner;

Όπως είπαμε πιο πάνω, πολλές μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ είχαν ανακρίβειες στη διήγηση τους. Ακόμη και ταινίες όπως η Τροία ή ο Αλέξανδρος του Oliver Stone μπορεί να είχαν διάφορα στραβά σε σημεία αλλά όμως είχαν και πολλά σωστά, όπως τα κουστούμια και το αίσθημα της αυθεντικότητας που έβγαζαν στον θεατή. Ο Μέγας Αλέξανδρος του Netflix δεν έχει καν αυτό.

Οι σκηνές μάχης είναι εντελώς γελοίες και ανακριβείς και διαρκούν ελάχιστα. Ούτε η ενδυμασία των Ελλήνων στρατιωτών είναι σωστή. Μοιάζουν σαν να έχουν βγει από κάποια αποθήκη με φτηνές αποκριάτικες στολές σε τιμή ευκαιρίας. Τουλάχιστον η ταινία με τον Colin Farrell έχει πραγματικά καλές σκηνές μάχης και κοστούμια.

Μια μεγάλη παράβλεψη είναι η παντελής απουσία της εκπαίδευσης που έλαβε ο Μέγας Αλέξανδρος από τον Αριστοτέλη, όπως επίσης και η απουσία του Βουκεφάλα, του πιστού αλόγου του μεγάλου στρατηλάτη. Βλέπουμε με θλίψη τους παραγωγούς να εστιάζουν σε αστείες ιστορίες και κουτσομπολιά που καμία σχέση δεν έχουν με τα ιστορικά γεγονότα.

Να πούμε επίσης πως καμία προσοχή δεν δόθηκε στους λόγους για τους οποίους οι Μακεδόνες ήταν σε θέση να επιτεθούν στους Πέρσες καθώς είχαν αναπτύξει πολεμικές τακτικές ακόμη και εφευρέσεις που χρησιμοποιούσαν στη μάχη. Ακόμη και οι «ακαδημαϊκοί» που παρουσιάζονται να μιλούν στο ντοκιμαντέρ δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον, έχουν την γοητεια ενός... ρομπότ και καταστρέφουν τον ρυθμό σε όλα τα σημεία.

Το Netflix έκανε πραγματικά το ακατόρθωτο: πήρε την ιστορία του Μέγα Αλέξανδρου που είναι μία πραγματικά υπέροχη αφήγηση και την έκανε να φαίνεται σαν μία άνευρη, ανιαρή και κωμικοτραγική κοινοτοπία.

Αν κάποιος έχει όρεξη να χάσει μερικές ώρες από τη ζωή του νομίζοντας πως βλέπει μια δραματική σειρά με φανταστικό σενάριο που κάπως μοιάζει με της ιστορία του Μέγα Αλέξανδρου, μπορεί να το κάνει.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα έπρεπε το Netflix να το λανσάρει σαν ντοκιμαντέρ γιατί δεν είναι.

Σε μία εποχή που ο θεατής έχει σαν παράδειγμα το TikTok και μόνο γνώμονα το να μην βαρεθεί ούτε λεπτό, τότε αυτή η σειρά «ντοκιμαντέρ» έχει πετύχει τον «σκοπό» της. Για όσους σέβονται την Ιστορία, είναι ένα ακόμη ηχηρό και άσχημο fail της πλατφόρμας.