Bookreads: Όταν η Marguerite Duras επιβίωνε μόνο με τις λέξεις

Το ελληνικό κοινό πολύ λίγο την γνωρίζει αλλά δυστυχώς χάνει πολλά. Αυτή η εξαιρετική γυναίκα και συγγραφέας έδωσε πολλά στη ζωή της για την τέχνη αλλά και την λογοτεχνία. Μία τεράστια μορφή στα γαλλικά γράμματα, στην Ελλάδα δεν έχουμε πλέον πολλά έργα της μεταφρασμένα. Από βόλτες μου σε παλαιοβιβλιοπωλεία διαπιστώνω πως παλιότερα υπήρχαν πολλές ελληνικές μεταφράσεις έργων της, πλέον όμως μοιάζει σαν ξεχασμένη από τους μεταφραστές και τους εκδοτικούς. Κάτι το οποίο φυσικά είναι κρίμα μιας και είναι μία από τις αγαπημένες μου και μία από τις ικανότερες χειρίστριες της γλώσσας αλλά και των συναισθημάτων μέσω των λέξεων.

Γεννήθηκε στη Σαϊγκόν, στη Γαλλική Ινδοκίνα στις 4 Απριλίου 1914. Οι γονείς της έφτασαν στην Ινδοκίνα εξαιτίας μιας καμπάνιας για την εργασία στις αποικίες. Ο πατέρας της πέθανε λίγο μετά. Η δύσκολη ζωή της υπήρξε πηγή έμπνευσής για τα έργα της. Στα 17 της πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά τα παράτησε και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομική. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλευε για την κυβέρνηση του Βισύ, αλλά ταυτόχρονα ήταν μέλος της Γαλλικής Αντίστασης και γι' αυτό στάλθηκε στο Μπούχενβαλντ, απ' όπου μετά βίας επέζησε. Το 1943 δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα Les Impudents.

Η γραφή της είναι απόλυτα εσωτερική και κυλάει σαν νερό μεταξύ ποίησης και πεζού, οι ιστορίες της είναι λιτές και αρκετά μινιμαλιστικές σε ύφος, κάτι όμως βαθύ κρατάει μεταξύ τους τους αρμούς των ηρώων της, κάτι ζωτικό και άγριο σαν ένστικτο. Στα βιβλία της δεν γίνονται πολλά πράγματα, ό,τι όμως συμβαίνει είναι ουσιώδες και γκρεμίζει τους ήρωες της διαρκώς σε συναισθηματικές τάφρους.

Μετά τον πόλεμο η Ντιράς εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά περιοδικά, μεταξύ τον οποίων και το Observateur. Εκτός από μυθιστορήματα έγραψε πολλά θεατρικά έργα, σενάρια για τον κινηματογράφο (μεταξύ των οποίων το διάσημο πλέον Χιροσίμα, αγάπη μου που κέρδισε την υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου) και ασχολήθηκε με την παραγωγή ταινιών.

Το 1984 έγραψε το βιβλίο «Ο εραστής» και κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Γκονκούρ. Κλασικό πλέον βιβλίο, ο «Εραστής» είναι μια υπόγεια αφήγηση με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που τοποθετείται στη γαλλική Ινδοκίνα, όπου η συγγραφέας πέρασε την παιδική και εφηβική ηλικία μαζί με την οικογένειά της. Το βιβλίο γυρίστηκε ταινία από τον Ζαν Ζακ Ανό και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, όπως και στα ελληνικά.

Αν είστε από εκείνους που τρώνε τα χρόνια τους στα παλαιοβιβλιοπωλεία τότε αν είστε τυχεροί θα βρείτε κάποιες εξαντλημένες εκδόσεις στο ράφι. Στα ελληνικά αυτή την εποχή δεν κυκλοφορούν πολλά βιβλία της δυστυχώς ενώ στη ζωή της έγραψε πάνω από 20 μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων στα γαλλικά.