Οι 5 πιο cult Χριστουγεννιάτικες ταινίες όλων των εποχών

Για 11 μήνες το χρόνο, ένα ολόκληρο υποείδος του κινηματογράφου παραμένει αδρανές, αλλά όλα τα στοιχήματα πέφτουν μόλις έρθει ο Δεκέμβριος και φανεί και πάλι η ώρα για την ετήσια επανεξέταση του καταλόγου των Χριστουγέννων.

Με την πάροδο των ετών, πολλές ταινίες έχουν γίνει παγιωμένες και αγαπημένες που ξαναβλέπονται από αμέτρητους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο χωρίς δεύτερη σκέψη. Είτε είναι το ιδιότροπο It's a Wonderful Life, η παραληρηματική κωμωδία του Elf, η ατελείωτη συζήτηση για το αν το Die Hard ταιριάζει ή όχι στα Χριστούγεννα, η σκληρή σάτιρα του Σκρουτζ ή οτιδήποτε άλλο ενδιάμεσο, υπάρχουν και ορισμένοι τίτλοι που δεν μπορούν να μην εξεταστούν και να κατηγοριοποιηθούν ως γκροτέσκοι.

Ωστόσο, στο άλλο άκρο του φάσματος αυτές οι παράξενες ταινίες που αναμφισβήτητα δεν θα γίνουν ποτέ βασικό στοιχείο του εορταστικού ημερολογίου για όλους, ακόμα κι αν πολλοί σκληροί θαυμαστές των Χριστουγέννων εκεί έξω τις υπερασπίζονται μέχρι θανάτου ως απαραίτητες για τις γιορτές. Αυτό επεκτείνεται και σε τέτοιες εκλεκτικές προσθήκες στον κανόνα όπως το γεμάτο δράση Violent Night, το θρίλερ εγκλήματος Kiss Kiss Bang Bang και η υπερπαραγωγή κόμικς Batman Returns, για να αναφέρουμε μόνο τρία, τα οποία είναι όλα αγαπημένα στις καρδιές πολλών.

Πάμε όμως να δούμε τις ταινίες των Χριστουγέννων που δεν είχες ποτέ φανταστεί πως υπάρχουν εκεί έξω ή πως κάποιος μπήκε όντως στον κόπο να τις γυρίσει, είτε γιατί είναι υπερβολικά παράξενες είτε τελικά γιατί αναφέρονται μόνο στους σκληροπυρηνικούς του b movie genre.

Οι πέντε πιο περίεργες χριστουγεννιάτικες ταινίες:

Fatman (Ian and Eshom Nelms, 2020)

Μετά τις επανειλημμένες διαμάχες, η ανάδειξη του Mel Gibson ως το πιο ζεστό και γλυκό πρόσωπο των Χριστουγέννων ήταν μια περίεργη απόφαση από μόνη της, αλλά η ανάθεση στον «ατιμασμένο» ηθοποιό να παίξει τον Άγιο Βασίλη ήταν μόνο μία από τις πολλές παράξενες πτυχές του μαύρου κωμικού θρίλερ δράσης του Ian και του Eshom Nelm.

Για ένα πράγμα αξίζει η ταινία, ολόκληρη η αφήγηση εξαρτάται από ένα παιδί που αποφασίζει να προσλάβει έναν δολοφόνο για να δολοφονήσει τον Jolly Old Saint Nick (τον Άγιο Βασίλη) αφού έβαλε ένα κομμάτι κάρβουνο στην κάλτσα του, με τον δολοφόνο του Walton Goggins να εντοπίζει τον Άγιο Βασίλη στη βάση του στον Βόρειο Πόλο για μία αναμέτρηση εμποτισμένη με αίμα.

Ο Άγιος Βασίλης αντιμετωπίζει ήδη δύσκολες στιγμές με την κυβέρνηση όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούν να αποσύρουν τη χρηματοδότησή τους από τη λειτουργία του μετά το ετήσιο ταξίδι του Άγιου Βασίλη σε όλο τον κόσμο κι έτσι χάνει μεγάλο μέρος της οικονομικής βιωσιμότητάς του σε έναν κόσμο όπου τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα περισσότερο από ποτέ πριν. Ένα καλτ διαμάντι.

Santa Claus Conquers the Martians (Nicholas Webster, 1964)

Εντελώς αυτονόητο το τι θα επακολουθήσει από τον τίτλο, το Santa Claus Conquers the Martians ανταποκρίνεται τουλάχιστον στις απαιτήσεις του b movie κοινού, κάτι που τα λέει όλα για την ταινία. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ως ένα cult curio που έγραψε ιστορία και ως η πρώτη ιστορική εμφάνιση της γυναίκας του Αγίου Βασίλη σε ταινία μεγάλου μήκους.

Αποδοκιμάζεται τακτικά ως όχι μόνο ως μια από τις χειρότερες χριστουγεννιάτικες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, αλλά ως μια από τις χειρότερες σε οποιοδήποτε είδος, γι' αυτό ακριβώς η ταινία έχει αποδειχθεί μια ατελείωτη πηγή γοητείας. Ένας Αρειανός κυβερνήτης εξοργίζεται με τα παιδιά του πλανήτη του που έχουν εμμονή με την ποπ κουλτούρα της Γης, την οποία φυσικά επιδιώκει να διορθώσει απαγάγοντας τον Άγιο Βασίλη και προσπαθώντας επανειλημμένα να τον σκοτώσει χωρίς αποτέλεσμα. Επικός καλτ παιάνας στο b movie των Χριστουγέννων.

Santa’s Slay (David Steiman, 2005)

Βασισμένος εξ ολοκλήρου στο Santa's Slay, ο επαγγελματίας παλαιστής Bill Goldberg δεν είχε την ευκαιρία να ολοκληρώσει την καριέρα του ως ένας νέος Hulk Hogan στον κινηματογράφο, όπως ο Dwayne Johnson ή ο Dave Bautista. Ο τίτλος είναι ό,τι πιο έξυπνο έχει μακράν η ταινία, με το μοναδικό κόλπο του να εξαντλείται γρήγορα καθώς ο βαρέων βαρών Άγιος Βασίλης αγκαλιάζει την καταγωγή του με ένα παράξενο τρόπο, μάλλον μέ μία λαβή θανάτου θα λέγαμε.

Σε αυτήν την περίπτωση, το σούπρ άκυρο σενάριο είναι το προϊόν μιας παρθενικής γέννησης που τοποθετεί τον Σατανά ως πατέρα του, με την 25η Δεκεμβρίου γνωστή ως «Ημέρα της Σφαγής» μέχρι το έτος 1005, όταν ο Άγιος Βασίλης έχασε ένα παιχνίδι κέρλινγκ από έναν άγγελο και αναγκάστηκε να περάσει χίλια χρόνια παραδίδοντας δώρα στα ογκώδη «ελάφια της κόλασης». Απλά πρέπει να το δεις για να αισθανθείς λίγο καλύτερα με τη ζωή σου.

Rare Exports: A Christmas Tale (Jalmari Helander, 2007)

Η διαφορά μεταξύ του Rare Exports και των υπολοίπων τίτλων αυτής της λίστας είναι ότι πήρε ευρεία αναγνώριση από τους κριτικούς και υπάρχει ως μια πραγματικά καλοφτιαγμένη, συναρπαστική και απροσδόκητη cult απόλαυση. Ωστόσο, αυτό δεν το κάνει λιγότερο παράξενο, λαμβάνοντας υπόψη την υπόθεση.

Η ανασκαφή ενός τάφου θαμμένου βαθιά υπόγεια στη Λαπωνία αποκαλύπτει την προέλευση του Άγιου Βασίλη, ενός τερατώδους πλάσματος που θα τιμωρούσε τους κακούς όπου κι αν τους έβρισκε. Η ανακάλυψη ενός σφαγμένου ταράνδου και ενός άγριου ηλικιωμένου άνδρα που πιάστηκε να περιφέρεται στο δάσος οδηγεί σε ένα ποταμό παραφροσύνης που ενσωματώνει δολοφονικά ξωτικά, μία δυνατή απόσπαση της προσοχής από τους κουραμπιέδες και ένα ογκώδες κερασφόρο θηρίο εγκλωβισμένο σε πάγο στην εκπληκτικά διαταραγμένη διασκευή του σκηνοθέτη για τα «ιδανικά» Χριστούγεννα.

Elves (Jeffrey Mandel, 1989)

Θα έπρεπε να είχαν τεθεί ερωτήσεις μάλλον από το ίδιο το FBI στον συγγραφέα και σκηνοθέτη Jeffrey Mandel όταν υπέβαλε το σενάριο για τα Elves, έχοντας την πρόθεση να το μετατρέψει σε ταινία μεγάλου μήκους, με την πλοκή τόσο περίεργη και οριακά προσβλητική που παραμένει μυστήριο πώς τελικά έγινε πραγματικότητα, και όχι μόνο επειδή το τελικό προϊόν ήταν ανεπανόρθωτα απαίσιο, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους που δεν θα εξηγήσουμε εδώ.

Κατά τη διάρκεια μιας ειδωλολατρικής τελετουργίας γνωστής ως «Αντί-Χριστούγεννα», το χυμένο αίμα της Kirsten της Julie Austin ανασταίνει ένα δαιμονικό ξωτικό, το οποίο φυσικά αποδεικνύεται ότι είναι η κεντρική φιγούρα σε μια ναζιστική ομάδα που επιδιώκει να επιτύχει τον στόχο του Αδόλφου Χίτλερ για μια κυρίαρχη φυλή. Δεν είναι ακριβώς αυτό που αναφέρεται στα βιβλία των Χριστουγέννων, ωστόσο, με τους Ναζί να σχεδιάζουν πραγματικά να δημιουργήσουν επιλεκτικά υβρίδια μισών ανθρώπων και μισών ξωτικών, η ταινία είναι απλά μία παράξενη απόλαυση μέσα στο εμπορικό μακελειό των Χριστουγέννων.