Τα δύο supergroup που ήθελε να σχηματίσει ο Jimi Hendrix πριν πεθάνει
Η λαμπρότητα του έργου του Jimi Hendrix θα είναι για πάντα χρωματισμένη από την τραγωδία των απραγματοποίητων πιθανοτήτων που άφησε πίσω του. Μια σειρά από καλλιτέχνες ήθελαν να συνεργαστούν μαζί του, ακόμη κι ένας σκηνοθέτης επιστημονικής φαντασίας είχε ακόμη και σχέδια να κάνει μια ταινία. Όλα αυτά χάθηκαν τραγικά όταν πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1970.
Το πρώτο μουσικό τρίο που είχε υπόψιν του ήταν μια συνεργασία με τον Miles Davis και τον Paul McCartney. Ο Davis ήταν ο τζαζμάν που έστρεψε το είδος προς τη ροκ και ο McCartney ήταν πάντα ένας από τους ήρωες του Hendrix, με τον σταρ να θαυμάζει την περίπλοκη ενορχήστρωσή του. Ήδη από το 1969, ο κιθαρίστας είχε προσπαθήσει να πείσει τον Davis να γίνει μέλος ενός γκρουπ. Ωστόσο, δεν πρόλαβε.
Ο Hendrix έστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα στα γραφεία των Beatles: «Ηχογραφούμε ένα LP μαζί αυτό το Σαββατοκύριακο. Τι θα λέγατε να έρθετε για να παίξετε μπάσο, καλέστε τον Alan Douglas 212-5812212. Jimi Hendrix Miles Davis Tony Williams.».
Δυστυχώς, ο McCartney ήταν σε διακοπές εκείνη την εποχή, οπότε δεν είναι σαφές αν είδε καν το μήνυμα. Ωστόσο, θα φανταζόσασταν ότι σίγουρα θα τον ενδιέφερε δεδομένου ότι η ιστορία τοποθετεί τον Hendrix ως τον καλύτερο κιθαρίστα στην ιστορία, και θα έφερνε τέλεια τη συνθετική του αίσθηση στη δεξιοτεχνία του επίδοξου γκρουπ.
Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη προσπάθεια που έκανε ο Hendrix να σχηματίσει ένα supergroup. Σε μια άλλη περίπτωση, επικοινώνησε με τον τραγουδοποιό των Love, Arthur Lee και τον Άγγλο R&B μαέστρο Steve Winwood, ο οποίος βρισκόταν στους Traffic εκείνη την εποχή και μια ποικιλία άλλων σταρ. Όπως είπε ο Johnny Echols των Love στον Mojo: «Ο Hendrix ήταν γνωστός μου, αλλά ήταν και καλός φίλος του Arthur Lee».
«Αφού οι Love είχαν πάρει χωριστούς δρόμους, ο Jimi και ο Arthur ηχογράφησαν ξανά μαζί [τρία κομμάτια στα Olympic Studios του Λονδίνου τον Μάρτιο του '70]», συνέχισε, «Και μιλούσαν για τη δημιουργία ενός supergroup με τον Stevie Winwood ως τραγουδιστή, τον Buddy Miles στα ντραμς και μερικούς άλλους, αλλά δεν προχώρησε ποτέ περισσότερο επειδή ο Hendrix πέθανε».
Ενώ αυτά τα αποτυχημένα έργα μπορεί να φαίνονται σαν απελπισμένες επιθυμίες, ο Hendrix όμως άφησε πολλά πίσω του για να καταπνίξει κάθε θρήνο. Όπως είπε ο Pete Townshend: «Όταν τον είδα στη σκηνή ήταν σαν σαμάνος. Είναι η μόνη λέξη που μπορώ να χρησιμοποιήσω. Δεν ξέρω αν είναι ο σωστός όρος. Το φως φαινόταν να βγαίνει από μέσα του. Περπατούσε στη σκηνή και ξαφνικά το φως έβγαινε από μέσα του στην κυριολεξία».