O νέος δίσκος των The Clientele μας θυμίζει τι σημαίνει άρτια μελωδική ποπ

Καιρό είχαμε να ακούσουμε ένα τόσο «εύκολο» στην κατάποση δίσκο. Κάποτε οι The Clientele ήταν οι αγαπημένοι των λιγάκι ελιτιστών Βρετανών δημοσιογράφων, με μερικά από τα πιο καλτ 7’’ σινγκλάκια στην αγορά. Η αγάπη τους για τους Beatles και τους Love είναι φανερή από τις πρώτες νότες, το κάνουν καλά όμως - όλη αυτή την daydreaming αναβίωση - τόσο καλά που απλά δεν σε νοιάζει ό,τι βρίσκεσαι στο 2023 και όχι στο 1963.

Εδώ κανείς θα βρει πολλές επιρροές, από συγκροτήματα αγαπημένα όπως είναι οι Galaxie 500 και οι Felt, μπάντες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ανεξάρτητη ποπ της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Εμείς δεν είχαμε βέβαια ποτέ στο αίμα μας όλη αυτή την «Βρετανομανία», οι The Clientele όμως στο «I Am Not There Anymore» μπορούν να σε «κάτσουν» στον καναπέ σου και να σε αναγκάσουν να το ακούσεις όλο.

Το «I Am Not There Anymore», μόλις το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ των Clientele από το 2009, αντλεί μεγάλο μέρος της έμπνευσής του από όσα θυμάται ο MacLean για τις αρχές του καλοκαιριού του 1997, και οι στίχοι αναφέρονται συχνά στον θάνατο της μητέρας του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η ενορχήστρωση του δίσκου είναι αριστουργηματική, εκτός από τα παραδοσιακά ροκ όργανα βρίσκει κανείς μία πληθώρα από έγχορδα και πνευστά, όπως τρομπέτες, τσέλο μέχρι και μπουζούκι.

Σε αυτό το δίσκο οι The Clientele μπήκαν επίσης στον κόπο να αγοράσουν επιτέλους έναν υπολογιστή μιας και ακούει κανείς πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία σε διάφορα από τα κομμάτια, κάτι που μόνο θετικό μοιάζει να είναι.

Στο πρώτο επίσημο βίντεο για το άλμπουμ με τίτλο «Blue Over Blue» βλέπουμε τη μπάντα με στολές ιπποτών να παίζουν μέσα σε μία άδεια αίθουσα. Από εκεί αμέσως ο ακροατής καταλαβαίνει και το ιδιαιτέρως ρομαντικό τους attitude στις συγκεκριμένες συνθέσεις.

Το «I Am Not There Anymore» είναι ένας δίσκος για όλες τις ώρες και για όλα τα μουσικά γούστα μιας και εμπεριέχει μέσα του στοιχεία από πολλές δεκαετίες και στυλ. Ένα από τα πιο ευχάριστα και καλοδουλεμένα άλμπουμ που ακούσαμε τελευταία.