Frontier: Όταν ο Jason Momoa έδωσε άθελα του μία cult νότα στο Netflix

Είχαμε καιρό να δούμε κάτι τόσο το «επικό» σε μία πλατφόρμα υψηλών προδιαγραφών όπως είναι το Netflix.

Η αλήθεια είναι πως το «Frontier» είναι στα όρια να σε απογοητεύσει αν δεν είσαι μυημένος σε αυτό που λέμε b movie, cult σινεμά.

Ίσως ακούγεται υπερβολικός ο όρος αλλά όμως έτσι κάπως γεννιούνται και τα κλασικά cult αριστουργήματα.

Ναι, όλα είναι λάθος σε αυτή τη σειρά και πάνω απ’ όλα…αυτό μας αρέσει.

Πέρα από τον σεξισμό, τον γελοίο διάλογο, τα πλάνα από τη φύση που είναι φανερό πως έχουν γίνει με υπολογιστή σε στούντιο, τις σκηνές μάχης που μοιάζουν εντελώς fake, το «Frontier» είναι ένας απολαυστικός εκπρόσωπος του b movie είδους, αν μπορείς να ενστερνιστείς την αμφισημία του.

Μετά από δύο επεισόδια, δεν είναι ακόμα σαφές αν κάποιος από τους χαρακτήρες, έχει κάποια ουσιαστική αξία σε αυτή την τραχιά ερημιά. Το «Frontier» είναι ένα μίγμα από πρόχειρο σενάριο, κακές σκηνές μάχης, πολύ ερασιτεχνικά ειδικά εφέ και τρομερά λάθος σενάριο…κι όμως όλο αυτό μας κάνει να χαιρόμαστε μιας και με έναν μαγικό ο τρόπο η σειρά καταφέρνει να το σώζει.

Δεν έχουμε ακόμη καταλάβει πως καταφέρνει αυτή η κατά τα άλλα πρόχειρη και κάπως προβλέψιμη σειρά να σε κρατάει στην οθόνη, και μάλιστα την ίδια στιγμή να πιάνεις τον εαυτό σου να διασκεδάζει πολύ περισσότερο απ’ ότι με άλλες πιο «σοβαρές» σειρές.

Ο σκηνοθέτης Brad Peyton - σκηνοθέτης αναμφισβήτητων επιτυχιών όπως το San Andreas και το Cats & Dogs: The Revenge of Kitty Galore - δεν αφήνει ποτέ την αφηγηματική ορμή να χαλαρώσει σε αυτές τις δύο πρώτες δόσεις. Και οι δημιουργοί Rob και Peter Blackie κάνουν καλή δουλειά μετατρέποντας μια περίπλοκη ιστορία (με τους αντιμαχόμενους Ιρλανδούς, Σκωτσέζους, Άγγλους και ιθαγενείς, για να μην αναφέρουμε την έντονη ταξική και έμφυλη διχόνοια) σε απλή ψυχαγωγία, βασικά αντιμετωπίζοντας ολόκληρη την επιχείρηση ως καθαρό fun.

Το «Frontier» είναι μία σειρά για εκείνους που δεν αναζητάνε το επόμενο αριστούργημα και που απλά θέλουν να γελάσουν και να διασκεδάσουν με μία σειρά που όμως μόνο σαν κωμωδία δεν προβάλει τον εαυτό της αλλά σίγουρα στο τέλος δεν τον παίρνει πολύ στα σοβαρά.