Robert Walser, ένας ρομαντικός outsider που λάτρευε τους περιπάτους

Ο Robert Walser ήταν ένας παράξενος άνθρωπος που δεν έμοιαζε με τους άλλους συγγραφείς του καιρού του, εσωστρεφής και λιγομίλητος, είχε στο μυαλό και στην καρδιά του του ιστορίες που δεν θα έμοιαζαν με εκείνες που είχαμε μάθει.

Γεννημένος σε μία μικρή πόλη της Ελβετίας, εγκατέλειψε νωρίς το σπίτι του και έζησε σε διάφορες πόλεις της Ελβετίας και της Γερμανίας εξασκώντας διάφορα επαγγέλματα για να βγάζει τα προς το ζην. Με τη δημοσίευση των πρώτων του έργων κέρδισε το θαυμασμό πολλών σύγχρονων του λογοτεχνών.

Τα γραπτά του διακατέχονται από μία όμορφη εσωστρέφεια η οποία γυρίζει την ψυχή του προς το βλέμμα μας, κάνει τις σκέψεις του καθρέπτη του παράξενου εγώ του. Μια ψυχολογική κρίση το 1929 τον οδηγεί σε μία ψυχιατρική κλινική, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του τελικά.

Ο Walser ήταν ένας άνθρωπος που περιφρονούσε το χρήμα και τη δόξα κι έγραφε μόνο για τον εαυτό του.

Γιός εμπόρου και βιβλιοδέτη, προτελευταίο παιδί πολυμελούς οικογένειας, στα δεκαεφτά του χρόνια -ένα χρόνο μετά το θάνατο της μητέρας του που έπασχε από σχιζοφρένεια- αναγκάζεται να εγκαταλείψει πρόωρα τις σπουδές του, και να ασκήσει εν συνεχεία και κατά τη μεγαλύτερη περίοδο της ζωής του μια σειρά από υπαλληλικά επαγγέλματα (τραπεζικός υπάλληλος, πωλητής σε βιβλιοπωλείο, γραμματέας, εργάτης, επίσης υπάλληλος σε γραφείο καλλιγραφίας για ανέργους, επίσης επιστάτης σε πύργο στην Άνω Σιλεσία).

Ο Walser είχε περάσει πολλά σαν άνθρωπος και κάθε του εμπειρία είναι περασμένη μέσα στα γραπτά του με τρόπο όμως πολύ διαφορετικό απ’ ότι τα ζούσε. Ζούσε μέσα του έναν άλλο κόσμο.

Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του είναι «Ο περίπατος», ένα βιβλίο ορόσημο για την λογοτεχνία και την μετέπειτα μανία με την αστική περιπλάνηση. Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα των συχνών μετακινήσεων του από δουλειά σε δουλειά κι από πόλη σε πόλη, από καταθλιπτικό δωμάτιο σε καταθλιπτικό δωμάτιο. Κι όμως η γραφή του στον Περίπατο παραμένει φρέσκια κι ανάλαφρη, δεν χάνει στιγμή τον ρυθμό της. Η εγγενής τάση του προς την απομόνωση και τη μοναχικότητα τον έκαναν ακόμη πιο δεκτικό για να γράψει αυτό το βιβλίο.

Ενθουσιώδης περιπατητής ο ίδιος, αναφέρεται σ' έναν περίπατο όπου τίποτα και τα πάντα συμβαίνουν, και στον οποίο χωρούν παραλληλισμοί του πολέμου με τη συγγραφή, εκλάμψεις της ματαιοδοξίας, ύμνοι στην απλότητα και τη φύση, κριτικές εξομολογήσεις, παρατηρήσεις περί μιας υποβόσκουσας κοινωνικής αδικίας της εποχής, παραδείσιες φαντασιώσεις και ερωτικές αναμνήσεις.

Εγκατέλειψε τη συγγραφή το 1933 και πέθανε λησμονημένος το 1956 στο Χερισάου της Ελβετίας. Το έργο του εκδόθηκε στο σύνολό του τη δεκαετία του '70 και σταδιακά αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους γερμανόφωνους συγγραφείς του εικοστού αιώνα.

Το βιβλίο «Ο περίπατος» κυκλοφόρησε στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη αλλά πλέον, δυστυχώς, είναι εξαντλημένο, οπότε θα το βρείτε μόνο σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο ή online από δεύτερο χέρι. Αξίζει την προσπάθεια να το αναζητήσετε.