O William Carlos Williams έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επανάσταση της μοντέρνας ποίησης

Ο William Carlos Williams γεννήθηκε ο πρώτος από τους δύο γιους ενός Άγγλου πατέρα και μιας Πορτορικανής μητέρας, Γαλλικής, Ολλανδικής, Ισπανικής και Εβραϊκής καταγωγής και μεγάλωσε στο Rutherford του New Jersey.

Ήταν γιατρός, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Μαζί τον Ezra Pound, ο Williams ήταν κορυφαίος ποιητής του κινήματος των Imagists και έγραφε συχνά για θέματα της σύγχρονης Αμερικής.

Αν και η καριέρα του αρχικά επισκιάστηκε από άλλους ποιητές, έγινε πηγή έμπνευσης για τη γενιά των Beat στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Ήταν γνωστός ως λεκτικός πειραματιστής, καινοτόμος, μια επαναστατική προσωπικότητα στην αμερικανική ποίηση.

Ωστόσο, σε σύγκριση με τους καλλιτέχνες της εποχής του που αναζητούσαν ένα νέο περιβάλλον για τη δημιουργικότητα ως ομογενείς στην Ευρώπη, ο Williams έζησε μια εξαιρετικά συμβατική ζωή. Ήταν γιατρός για περισσότερα από 40 χρόνια κούραρε τους πολίτες του Rutherford, βασίστηκε στους ασθενείς του για να ζήσει και όχι στην ποίηση, την καθημερινή Αμερική γύρω του και τη δική του εξωπραγματική φαντασία για να δημιουργήσει έναν ξεχωριστό στυλ.

Συχνά εστιασμένη στα καθημερινά πράγματα, αξιοσημείωτη για την ενσυναίσθηση, τη συμπάθειά, τη συναισθηματική της ταύτιση με τα υποκείμενά της, η ποίηση του Williams είναι επίσης χαρακτηριστικά ειλικρινής: «Δεν υπάρχει αισιόδοξη τύφλωση στον Williams», έγραψε ο Randall Jarrel, «αν και υπάρχει μια νέα ευθυμία, μια επίμονη ή ακατανίκητη χαρά».

Η σύγκρουση που ένιωθε ο Williams μεταξύ των ελπίδων των γονιών του για την επιτυχία του γιου τους στην ιατρική και των δικών του λιγότερο συμβατικών παρορμήσεων αντικατοπτρίζεται στους ποιητικούς ήρωες του εκείνης της εποχής – John Keats και Walt Whitman.

Ο παραδοσιακά με ομοιοκαταληξία και έμμετρος στίχος του Keats εντυπωσίασε τρομερά τον νεαρό ποιητή. «Ο Keats ήταν ο Θεός μου», αποκάλυψε αργότερα ο Williams. και το πρώτο του σημαντικό ποιητικό έργο ήταν ένα πρότυπο του «Ενδυμίων» του Keats.

Αντίθετα, ο ελεύθερος στίχος του Whitman πρόσφερε «μια ώθηση προς την ελευθερία και την απελευθέρωση του εαυτού», είπε ο Donald Barlow Stauffer. Ο Williams εξήγησε πώς κατέληξε να συσχετίσει τον Whitman με αυτή την ώθηση προς την ελευθερία, όταν είπε: «Επιφύλαξα τις «ουιτμανικές» σκέψεις μου, ένα είδος κάθαρσης και εξομολόγησης, για να καθαρίσω το κεφάλι και την καρδιά μου από τις ταραχώδεις εμμονές».

H ποίηση του Williams αξίζει τη προσοχή σας μιας και στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου γνωστός έξω από τους λογοτεχνικούς κύκλους. Μία ποίηση πολύ ιδιαίτερη και πρωτότυπη.