Ο Πολύβιος Ανεμογιάννης καταγράφει ένα Παρίσι πέρα από τα λαμπερά φώτα

Ο Πολύβιος Ανεμογιάννης είναι ένας εξαιρετικός φωτογράφος που με τα ιδιαίτερα φωτογραφικά του έργα δείχνει πολλές πλευρές του σύγχρονου τοπίου όπου ζούμε. To 1927 Art Space υποδέχεται αυτό το φθινόπωρο τον φωτογράφο Πολύβιο Ανεμογιάννη και παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας Far East.

Πρόκειται για ένα οδοιπορικό στις λαϊκές γειτονιές του ανατολικού Παρισιού που οι εκατομμύρια επισκέπτες της «Πόλης του Φωτός» δεν βλέπουν ποτέ.

Η έκθεση θα πλαισιωθεί με προβολή βίντεο με την μουσική του Jak Belghit και ποιήματα τα οποία θα απαγγείλει η ηθοποιός Δήμητρα Κοντού.

Αστικά τοπία και πορτραίτα των κατοίκων εναλλάσσονται, αποτυπώνοντας τις ριζικές κοινωνικές αλλαγές που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια σε αυτές τις περιοχές και την περιθωριοποίηση των κατοίκων που ζουν σε αυτές. Η Ακτίνα Σταθάκη, επιμελήτρια της έκθεσης και δημιουργός του Art Space, αναλύει με τη σειρά της το επιμελητικό σκεπτικό του Far East και την επιλογή της να συμπεριλάβει την συγκεκριμένη έκθεση στο ετήσιο πρόγραμμα του χώρου: Η συνεργασία με τον Πολύβιο Ανεμογιάννη μας δίνει την ευκαιρία να στοχαστούμε πάνω σε ένα θέμα που απασχολεί εξίσου τους κατοίκους της Αθήνας, όσο και του Παρισιού και τόσων άλλων δυτικών μεγαλουπόλεων: μια πόλη που αλλάζει ερήμην των κατοίκων της προσπερνώντας ζωές, μνήμες και βιωμένες εμπειρίες.

Με αφορμή την φωτογραφική έκθεση του Πολύβιου Ανεμογιάννη, Far East, το CNN Greece μίλησε με τον φωτογράφο για πολλά ζητήματα και κυρίως για την τέχνη που αγαπάει, την φωτογραφία.

Πάμε να δούμε την συζήτηση που είχαμε με τον φωτογράφο Πολύβιο Ανεμογιάννη:

Πόσο δύσκολο ήταν το πρότζεκτ σου στο Παρίσι; Γιατί επέλεξες αυτή την πόλη κι όχι την Αθήνα για παράδειγμα;

Πολύβιος Ανεμογιάννης: Στην αρχή ήταν δύσκολο να φωτογραφίζω σε αυτές τις γειτονιές. Διάφοροι με σταματούσαν να με ρωτήσουν τι έκανα. Τους εξηγούσα απλά ότι είμαι φωτογράφος και ότι έκανα ένα ρεπορτάζ στις γειτονιές τους. Τις περισσότερες φορές έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον, μου ζητούσαν να τους φωτογραφίσω και να τους στείλω τις φωτογραφίες τους, κάτι που έκανα. Μια φορά κάποιος στον δρόμο μου είπε ποια στενάκια να αποφύγω γιατί εκεί πούλαγαν ναρκωτικά και κινδύνευα. Επειδή γύρισα πολλές φορές στα ίδια μέρη, στο τέλος με φώναζαν από μακριά, ακόμα και τα παιδιά που πούλαγαν λαθραία τσιγάρα και τους κυνήγαγε η Αστυνομία: Φωτογράφε, τι γίνεται, τι νέα… γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους, μου είπαν την ιστορία τους, πως ζουν. Έχω αρχίσει μια σειρά στην Αθήνα το 2013 και την έχω εκθέσει στο Παρίσι. Λέγεται «Αθήνα, ακατέργαστο διαμάντι». Αλλά θέλει ακόμα δουλειά. Στο Παρίσι ζω εδώ και 35 χρόνια, το γνωρίζω καλύτερα από την Αθήνα.

Η φωτογραφία είναι μία τέχνη που στις μέρες μας λίγο έχει «αδυνατίσει» λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης, το πιστεύεις αυτό; Μήπως η τεχνολογία την αντικαθιστά σιγά σιγά;

Πολύβιος Ανεμογιάννης: Δεν θα συμφωνήσω ότι η φωτογραφία σαν τέχνη έχει αδυνατίσει. Το αντίθετο οι νέοι φωτογράφοι ξαναγυρίζουν στην αναλογική φωτογραφία με φιλμ. Τώρα το ότι έχει κάποιος ένα iPhone και τραβάει ακόμα και το χάμπουργκερ που θα φάει ή το μοχίτο που του σέρβιραν, ή ότι φτιάχνεις φωτογραφίες στον υπολογιστή με την τεχνητή νοημοσύνη, δεν είναι αυτό τέχνη.

Ποια είναι η άποψη σου για την τεχνητή νοημοσύνη στην φωτογραφία;

Πολύβιος Ανεμογιάννης: Απειλεί την φωτογραφία διαφήμισης, μόδας, γαστρονομίας… λιγότερο την φωτογραφία σαν τέχνη και ακόμα λιγότερο το φωτορεπορτάζ.

Είναι οι φωτογραφίες σου προέκταση του εαυτού σου ή είναι ανεξάρτητες από εσένα;

Πολύβιος Ανεμογιάννης: Η φωτογραφία για μένα είναι ο αντικατοπτρισμός της πραγματικότητας μέσα από το πρίσμα του υποσυνείδητου μου σαν φωτογράφο αλλά και του αποδέκτη. Όπως ένας συγγραφέας, είμαι άρρηκτα δεμένος με τις εικόνες που βλέπω και προσπαθώ να πιάσω με την φωτογραφική μηχανή.

Πλέον η φωτογραφία δρόμου έχει βγει κάπως εκτός μόδας θα έλεγε κανείς, οι φωτογράφοι προτιμούν περισσότερο σαν αντικείμενο τη φύση κι όχι τον άνθρωπο, ή αν βάλουν ανθρώπινες μορφές στο φακό θα είναι παραμορφωμένες, γιατί συμβαίνει αυτό, αν συμβαίνει…

Πολύβιος Ανεμογιάννης: H φωτογραφία είναι μια τέχνη σε συνεχή εξέλιξη. Η φωτογραφία δρόμου είναι το πιο δύσκολο είδος φωτογραφίας γιατί πρέπει να παγώσεις θραύσματα αρμονίας μέσα στο χάος. Εγώ βλέπω ότι οι φωτογραφίες των William Klein, Saul Leiter, Joel Meyerowitz, Vivian Maier, Bruce Gilden, Νίκου Οικονομόπουλου για παράδειγμα έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό γιατί είναι διαχρονικές. Δεν νομίζω ότι η φωτογραφία δρόμου είναι σε κρίση. Οι διάφορες τεχνικές όπως οι αντικατοπτρισμοί, φωτογραφίες τραβηγμένες μέσα από βρεγμένα τζάμια, ή σε λασπόνερα, είναι τύποι έκφρασης που υπήρχαν ανέκαθεν και όχι μόνο στην φωτογραφία.

Πρέπει η φωτογραφία να λέει μια ιστορία ή μήπως όλα είναι θέμα φορμαλισμού τελικά; Πρέπει η φωτογραφία να έχει ένα μήνυμα;

Πολύβιος Ανεμογιάννης: Η φωτογραφία αν είναι επιτυχημένη, δημιουργεί ένα συναίσθημα, μεταδίδει ένα μήνυμα και μερικές φορές διηγείται μια ιστορία. Αλλά επειδή περνά από το φίλτρο του υποσυνείδητου, όπως η ποίηση και η μουσική, δεν λαμβάνουμε όλοι το ίδιο μήνυμα, δεν αισθανόμαστε το ίδιο συναίσθημα. Είναι κάτι πολύ προσωπικό και ανεξήγητο. Στην έκθεση Far East θα δείτε αστικά δυστοπικά τοπία που δεν θα βλέπατε σαν επισκέπτης και πορτραίτα ανθρώπων που δεν θα γνωρίζατε αν ερχοσασταν λίγες μέρες για τουρισμό στο Παρίσι. Αλλά νομίζω ότι ο κάθε επισκέπτης θα το δει διαφορετικά.

Πληροφορίες για την έκθεση Far East:
1927 Art Space | Διεύθυνση: Κυψέλης 35, Πρώτος όροφος, Κυψέλη
Εγκαίνια: 19 Οκτωβρίου, από τις 18:00
Ώρες Λειτουργίας: καθημερινες (πεμ-παρ-δευτ) 6-9, Σαβ-Κυρ 4-8μμ
Τηλέφωνο: 2114140970