Γιατί ο Tony Soprano είναι ο απόλυτος αντιήρωας, σύμφωνα με τους ψυχολόγους

Ένας ψυχίατρος αναλύει γιατί ο Tony από το The Sopranos είναι ο απόλυτος αντιήρωας.

Η σειρά, που έκανε πρεμιέρα στο HBO το 1999, επικεντρώνεται στον χαρακτήρα του James Gandolfini, μέλος της Μαφίας και επικεφαλής της εγκληματικής οικογένειας DiMeo.

Νωρίς, η σειρά βρίσκει τον Tony να αναζητά θεραπεία από την Jennifer Melfi ​​(Lorraine Bracco) και οι συνεδρίες τους αποκαλύπτουν πολλά για την προσωπική του ζωή.

Μέσα από έξι σεζόν, το The Sopranos εγκωμιάστηκε από τους κριτικούς και το κοινό και η ερμηνεία του Gandolfini καθιέρωσε τον Tony ως έναν αξέχαστο πρωταγωνιστή στην τηλεόραση.

Σε ένα πρόσφατο βίντεο, ο ψυχίατρος Eric Bender εξηγεί τι κάνει τον Tony Soprano αντιήρωα. Ο ψυχίατρος συζητά τις σκηνές θεραπείας του και σημειώνει ότι ο χαρακτήρας του Gandolfini έχει περάσει από πολλά τραυματικά γεγονότα στη ζωή του. Ο Bender προσθέτει ότι το κοινό στηρίζει τον Tony επειδή μπορεί ακόμα να συμπάσχει με κάποιο τρόπο, δείχνοντας τις αλληλεπιδράσεις του με άλλους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς του.

Διαβάστε τα σχόλια του Bender σχετικά με τον Tony Soprano παρακάτω:

«Αυτή είναι μια από τις πρώτες φορές που βλέπουμε μια ρεαλιστική απεικόνιση της θεραπείας στην τηλεόραση. Βλέπουμε πώς οι άνθρωποι απογοητεύονται με αυτήν, σε ένα σημείο λέει, Η θεραπεία είναι αποτυχία, το ξέρεις και το ξέρω. Και ο θεραπευτής του λέει: Πραγματικά δεν το ξέρω. Αυτή είναι μια εκδοχή που ακούω από ασθενείς συνέχεια, συνήθως δεν χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις, αλλά θα μου πουν ότι απογοητεύονται, Πότε θα τελειώσει αυτό; Τι νόημα έχει όλο αυτό; Θα έπρεπε να κάνω κάτι με όλα αυτά τα συναισθήματα. Όταν εξετάζουμε τις διαταραχές προσωπικότητας, λαμβάνουμε υπόψη πόσο πολύ παρεκκλίνουν από την κοινή γνώμη. Ο Tony είναι ενσωματωμένος στην κουλτούρα της μαφίας, όπου περιμένουμε από τους ανθρώπους να είναι βίαιοι, να κάνουν τα πράγματα που πρέπει να κάνουν για να πάρουν αυτό που θέλουν. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, λειτουργεί πολύ καλά σε αυτήν την κουλτούρα, αλλά όταν βρίσκεται μέσα στην οικογένεια του και στο κοινωνικό περιβάλλον ο Tony δεν μπορεί να λειτουργήσει. Δεν ξέρει πώς να το κάνει, και αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια που ήταν μια οικογένεια μαφίας, είδε τον πατέρα του να αφαιρεί το δάχτυλο κάποιου επειδή δεν τους πλήρωσε, ήταν μάρτυρας πολλής βίας, ξεκάθαρα, η μητέρα του ήταν πολύ εριστική, πιθανότατα είχε χαρακτηριστικά ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας, καθώς και κάποια άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας».

Και ο ψυχολόγος συνεχίζει την ανάλυση του χαρακτήρα του Tony λέγοντας:

«Υπάρχει ένας όρος που ονομάζεται Ανεπιθύμητη Παιδική Εμπειρία ή ACES, αυτά είναι γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή ενός παιδιού — τραυματικά συμβάντα πολύ συχνά. Ο Tony έχει έναν αριθμό ACES, εάν κατεβείτε στη λίστα και κάνετε έναν κατάλογο, θα ήταν πολύ μεγάλος. Είναι ένας αντιήρωας επειδή είναι κάποιος που, όπως και εμείς, προσπαθεί να κάνει οικογένεια, να περάσει την καθημερινή ζωή του, να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει πράγματα που είναι εκτός του ελέγχου του, όπως π.χ. την κατάθλιψη του γιου του. Πραγματικά προσπαθεί να κάνει το καλύτερό του και το βλέπουμε, μπορούμε να το νιώσουμε. Ο Tony χύνει τα σπλάχνα του με τον δικό του τρόπο, λέγοντας ότι έχει πάρει τον κόσμο από τα μπαλάκια, αλλά συνεχίζει να νιώθει ηττημένος, νιώθει χαμένος γιατί δεν ξέρει πώς να συνδεθεί με τους ανθρώπους, δεν ξέρει πώς να πει στην κόρη του, «Άσε με να σε βοηθήσω, άσε με να σου κάνω χώρο». Δεν ξέρει πώς να πει στον γιο του, «Αυτό είναι απαίσιο». Αντίθετα, λέει, «Σταμάτα το αυτό» ή «Πρέπει να σταματήσετε να το κάνετε αυτό, πρέπει να κάνετε αυτό που λέω εγώ», δεν ξέρει πώς να κάνει τον πατέρα για τα παιδιά του και τα παιδιά φυσικά δεν έρχονται στον κόσμο με ένα εγχειρίδιο οδηγιών. στην περίπτωσή του, η ιδέα να πάρει βοήθεια σημαίνει ότι δεν κάνει κάτι σωστά, δεν είναι καλός και δεν μπορεί να αντέξει αυτό το συναίσθημα».

Αποκαλύφθηκε ότι ο Tony ξεκίνησε τη θεραπεία αφού κατέρρευσε από κρίση πανικού και παρά τον δισταγμό όταν συνάντησε την ψυχολόγο του, όπου παραδέχτηκε ότι ένιωθε κατάθλιψη, συνέχισε τις συνεδρίες τους. Καθώς οι Sopranos προχωρούσαν, οι επισκέψεις του Tony με την Dr. Melfi έγιναν σημαντικό μέρος της ιστορίας, με την ίδια να μαθαίνει περισσότερα για τη ζωή του και το επίπεδο του άγχους που αντιμετώπιζε. Είτε τον βοήθησε είτε όχι, κατά τη διάρκεια του The Sopranos, ο Tony αντιμετώπισε ζητήματα που σχετίζονταν με τη μητέρα του και τη ζωή του στο σπίτι, και έβαλε ακόμη και την Carmela (Edie Falco) να παρευρεθεί.

Η σχέση του Tony με την ψυχολόγο του ​​εξερευνήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια των σκηνών θεραπείας των Sopranos, και παρόλο που φαινόταν ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα ειδύλλιο, τα πράγματα δεν έφτασαν ποτέ επίσημα σε αυτό το επίπεδο. Ενώ οι δυο τους μοιράστηκαν ένα φιλί και ο Tony ονειρευόταν μία ερωτική σχέση, κατάφεραν να παραμείνουν γιατρός και ασθενής, αλλά τελικά σταμάτησε να τον θεραπεύει. Καθ' όλη τη διάρκεια της σειράς, η άρρωστη ιδιοσυγκρασία του Tony έγινε επίσης αισθητή, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας όταν η ψυχολόγος ​​συζήτησε για τη μητέρα του, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να την απειλήσει.

Ο Tony γίνεται αντιήρωας γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Η σειρά παρουσιάζει τον Tony σαν ένα άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια, έναν άνθρωπο ακριβώς σαν όλους εμάς. Κι αυτό τον κάνει έναν πολύ δυνατό χαρακτήρα.