Night Is Young: Η μπάντα από την Αθήνα που δίνει νέο νόημα στη heavy pop
Οι Αθηναίοι Night Is Young είναι μία νέα μπάντα που αποτελείται από δύο εξαιρετικούς μουσικούς, τον Νίκο Δαλαβούρα στη φωνή και τον Χρήστο Βλάχο στην παραγωγή, στα synths και στην κιθάρα.
Το CNN Greece τους συνάντησε στο πάρκο του Αγίου Νικολάου στην οδό Ασκληπιού και είχε μαζί τους μία πολύ εποικοδομητική κουβέντα για τη μουσική σκηνή της Αθήνας, το πώς είναι να είσαι εναλλακτικός μουσικός στην Ελλάδα, για τις μεθόδους παραγωγής των άλμπουμ τους και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
Οι Night Is Young φτιάχτηκαν ουσιαστικά μέσα στην καραντίνα, κάπου το 2021, και από τότε οι δύο μουσικοί ηχογραφούν τη δική τους μουσική στο στούντιο του Χρήστου Βλάχου στα Εξάρχεια τα Eightyard Studios.
Και οι δύο έχουν συμμετέχει στο παρελθόν σε άλλες μπάντες και μουσικά πρότζεκτ όπως είναι οι Black Hat Bones και άλλα.
Το πρώτο τους, ομώνυμο, EP κυκλοφορεί από την Bitter Tea Records. Το μουσικό τους στυλ συνδυάζει την ποπ με την πιο heavy και ηλεκτρονική αισθητική. Οι Night Is Young διαθέτουν ένα μοναδικό υβριδικό μουσικό στιλ που σίγουρα έλειπε από την ελληνική μουσική σκηνή.
Πάμε να δούμε τι είπαν οι Night Is Young, αποκλειστικά στο CNN Greece:
Πόσο καιρό έχετε τη μπάντα και τι ήταν αυτό πού σας έκανε να ξεκινήσετε;
Νίκος: Την μπάντα της ξεκινήσαμε πριν δύο χρόνια, προς τα τελειώματα της καραντίνας, ο Χρήστος είχε χρόνια μπάντα, τους Black Hat Bones, εγώ έπαιζα στους Jawbreakers αλλά αποχώρησα γιατί πλέον δεν με έκφραζε. Το μεταξύ μας προέκυψε όταν είπα του Χρήστου πως θέλω να παίξω μουσική, εκείνος μου είπε γιατί δεν ξεκινάς κάτι δικό σου κτλπ.
Ο Χρήστος επειδή έχει το Eightyard Studios εδώ στα Εξάρχεια, μπορούσε να με βοηθήσει να γράψω κάτι δικό μου, και σιγά σιγά έτσι μπήκε κι αυτός στο κόλπο και το κάναμε μαζί.
Ποιος κάνει τι μέσα στη μπάντα, τι όργανα παίζετε ο καθένας;
Χρήστος: Ο Νίκος τραγουδάει, το δικό μου βασικό όργανο είναι η κιθάρα, μέσα όμως στο EP και σε αυτό που κάνουμε υπάρχουν πολλά διαφορετικά στοιχεία και μουσικά όργανα. Μαζευόμαστε στο στούντιο και ο καθένας δίνει μία ιδέα, μπορεί να πιάσει ένα synthesizer ή κάτι άλλο. Στο live όμως ο καθένας έχει το ρόλο του αποκλειστικά, εγώ κιθάρα, ο Νίκος φωνή και σίγουρα άλλοι δύο session μουσικοί στα ντραμς και στο μπάσο.
Νίκος: Τα επιπλέον άτομα τα χρειαζόμαστε επί σκηνής για να υλοποιηθεί σωστά το live. Έτσι έχουν γραφτεί και τα κομμάτια στο στούντιο. Θέλουμε ο ακροατής να έρθει στο live και να ακούσει το άλμπουμ όσο πιο πιστά γίνεται.
Ποιες είναι οι βασικές σας επιρροές;
Χρήστος: Δύσκολη ερώτηση. (γέλια).
Νίκος: Όσο μεγαλώνουμε, τα ακούσματα αλλάζουν. Παλιότερα σαν καταβολές είχαμε τον πιο σκληρό ήχο, το metal, πιο μετά όμως ακούσαμε και πιο ποπ μουσικές, μέχρι και r'n'b.
Χρήστος: Σαν μπάντες μας αρέσουν οι Bring Me The Horizon, Royal Blood στο πιο μοντέρνο, αλλά έχουμε και τα παλιά μας κολλήματα, όπως είναι φυσικά οι Maiden και οι Metallica. Όλα αυτά κάπως τα συνδυάζουμε στον ήχο μας.
Πως βλέπετε τη μουσική σκηνή στην Αθήνα;
Χρήστος: Εγώ ήμουν σε μπάντα από το 2009, το ζούσα από μέσα με τους Black Hat Bones, τώρα έχω αποστασιοποιηθεί λίγο, αλλά θεωρώ πως βγαίνει περισσότερη μουσική σήμερα, λίγο πιο fresh πράγματα, θεωρώ όμως πως είναι πολύ πιο δύσκολα σήμερα για τις μπάντες στην Ελλάδα.
Νίκος: Έπαιξε μεγάλο ρόλο η καραντίνα. Άλλαξε πολύ τα πράγματα. Παλιότερα ήταν πιο εύκολο να κάνεις ένα live. Ταυτόχρονα υπήρχαν περισσότερα άτομα τα οποία ασχολιόντουσαν με το promoting. Οι σχέσεις ήταν πιο άμεσες.
Χρήστος: Η καραντίνα μείωσε λίγο την αξία του live. Αυτό θα γινόταν έτσι κι αλλιώς όμως. Πλέον η κάθε μπάντα πρέπει να βγάζει ένα τραγούδι κάθε μήνα. Πολύ δύσκολο. Πλέον μετράει περισσότερο το presence στα social παρά τα ίδια τα τραγούδια.
Νίκος: Πλέον μία μπάντα πρέπει να τα κάνει όλα μόνη της, από promotion μέχρι post στο Facebook μέχρι τα πάντα. Έχουμε ξεφύγει λίγο από το να μας νοιάζει μόνο η μουσική κι αυτό μας προβληματίζει.
Μπορεί ένας μουσικός να ζήσει στην Ελλάδα μόνο από τη μουσική του;
Νίκος: Μπορείς να βιοποριστείς αν αυτό που κάνεις είναι πολύ mainstream. Αν είσαι για παράδειγμα τράπερ ή ποπ λαϊκός τραγουδιστής, ναι μάλλον μπορείς να το κάνεις αυτό. Μιλάμε όμως για την Ελλάδα. Η μουσική που παίζουμε εμείς είναι κάπως πιο underground, οπότε είναι δύσκολο να ζήσεις μόνο από αυτό, μιας και ο κόσμος δεν μπορεί να σε στηρίξει οικονομικά. Ο άλλος θα έρθει, θα δώσει 6 ευρώ για το εισιτήριο, θα δώσει κάτι ακόμη για μία μπίρα και αυτό ήταν. Δεν μπορείς να ζήσεις από αυτό μόνο.
Χρήστος: Και την ίδια στιγμή ο ακροατής απαιτεί από εσένα πολλά πράγματα, να παίξεις καλά, να έχεις καλό ήχο κλπ. Από πίσω όμως όλη αυτή η παραγωγή κοστίζει. Στην Ελλάδα για να ζήσεις από τη μουσική σου πρέπει να το υποστηρίζουν οι αριθμοί.
Γράφετε τώρα κάτι καινούριο;
Χρήστος: Έχουμε ήδη τελειώσει ένα νέο κομμάτι το οποίο αν όλα πάνε καλά θα βγει Οκτώβρη, με τον ίδιο τρόπο, σε digi release. Παράλληλα δουλεύουμε κι άλλα κομμάτια, γράφουμε μουσική για το νέο άλμπουμ που θα έρθει πιο μετά.
Νίκος: Θα είναι το single που θα σηματοδοτήσει το full length album που θα έρθει πιο μετά μέσα στον επόμενο χρόνο. Μας ενδιαφέρει περισσότερο το ψηφιακό release μιας και θέλουμε ο κόσμος να έχει άμεση πρόσβαση στη μουσική μας.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας ελληνικές μπάντες;
Χρήστος: Μας αρέσουν οι Whereswilder.
Νίκος: Μας αρέσουν επίσης πολύ οι Deaf Radio και οι Sworr.
Εχετε σκεφτει να γραψετε στιχους στα ελληνικά;
Νίκος: Όχι, μόνο αν συνεργαζόμασταν με κάποιον που έχει σαν χαρακτηριστικό να τραγουδάει και στα ελληνικά. Εμείς οι ίδιοι δεν γράφουμε ποτέ στα ελληνικά.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να γραψετε ένα κομμάτι;
Χρήστος: Μπορεί να έρθει ο Νίκος και να παίξει ένα ρεφρέν στη κιθάρα και να στήσουμε όλη την παραγωγή εκεί, αλλά μπορεί τελικά όμως να βρούμε έναν ήχο σε κάποιο synth και να γειώσουμε όλο το προηγούμενο. Οπότε εξαρτάται με τη στιγμή. Μπορεί να μαζευτούμε και να μην βγει και τίποτα.
Νίκος: Η διαδικασία της σύνθεσης είναι πιο ελεύθερη. Μπορεί να τον πάρω ένα τηλέφωνο, να του στείλω μία γραμμή φωνητικά και να μου πει τη γνώμη του, μετά να αρχίσουμε από εκεί να χτίζουμε το κομμάτι.