Bookreads: O Jan Wolkers ήταν ένας γνήσιος «ξάδερφος» του Charles Bukowski

Ένας συγγραφέας που δεν τον ξέρει ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα, μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί σαν ένας Ευρωπαίος Bukowski. Οι περιγραφές του στις ερωτικές σκηνές ίσως να είναι ακόμη και ανώτερες από εκείνες του Αμερικάνου συναδέλφου του. Ο Jan Wolkers ήταν συγγραφέας, ζωγράφος και γλύπτης από την Ολλανδία που έγινε γνωστός από το βιβλίο του «Λουκούμια», όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1969.

«Τα είχα βρει σκούρα από τότε που με εγκατέλειψε. Δεν δούλευα πια, δεν έτρωγα πια. Ολημερίς ήμουν ξάπλα στα βρόμικα σεντόνια μου και κολλούσα τις φωτογραφίες, κανονικές και γυμνές, τόσο κοντά στο πρόσωπό μου…».

Το γράψιμο του είναι σαν χείμαρρος που μπορεί άνετα να σε παρασύρει μαζί του. Σίγουρα σε στιγμές μπορεί να ξεφεύγει λίγο κι όλα αυτά να φαίνονται κάπως υπερβολικά αλλά όμως ο πυρήνας του βιβλίου σε κερδίζει. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν ο πατέρας της πρωταγωνίστριας ο οποίος ζούσε μία πολύ ιδιαίτερη ζωή και διατηρούσε μια πολύ δική του φιλοσοφία.

Χρονικό ενός παράφορου πάθους, το βιβλίο αυτό είναι εμπνευσμένο από την τρικυμιώδη σχέση του συγγραφέα με τη δεύτερη γυναίκα του, Ανεμαρί Νάουτα.

Ο ήρωας του βιβλίου, γλύπτης όπως ήταν κι ο ίδιος ο Wolkers, αναπολεί τη σχέση του με την Όλγα, αφού πια εκείνη τον έχει εγκαταλείψει. Σε γλώσσα γλαφυρή και αθυρόστομη για την εποχή, θυμάται και περιγράφει τη ζωή μαζί της.

Ο χαρακτήρας που μιλάει φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι ο ίδιος ο Wolkers, σε μία εποχή όπου η σεξουαλική απελευθέρωση ήταν πολύ έντονη, η ροκ μουσική είχε κατακτήσει όλο τον κόσμο και η νεανική επανάσταση είχε την τιμητική της με τους χίπις.

Το βιβλίο ταρακούνησε τα θεμέλια της Ολλανδικής λογοτεχνίας μέχρι τα θεμέλια της. Κανείς μέχρι τότε δεν είχε περιγράψει με τόση ωμότητα και ειλικρίνεια την ερωτική πράξη. Μάλιστα η μεταφορά του στον κινηματογράφο από τον Paul Verhoeven έγινε μία από τις πιο επιτυχημένες ολλανδικές παραγωγές στο σινεμά.

Η γλώσσα του συγγραφέα είναι γρήγορη κι όμως την ίδια στιγμή βγάζει μία γλυκιά παιδικότητα που σε αφοπλίζει, όσο βρίσιμο κι αν βάζει στις προτάσεις του, ποτέ δεν σε ενοχλεί.

Ένα ιστορικό κείμενο που πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη δίπλα ακριβώς από τα βιβλία του Charles Bukowski.