Aθώος ή ένοχος, ο Terry Richardson εξακολουθεί να είναι ευπώλητος

Newsroom

Τετάρτη, 07 Οκτωβρίου 2015 20:14

Aθώος ή ένοχος, ο Terry Richardson εξακολουθεί να είναι ευπώλητος

Το ήθος του έχει αμφισβητηθεί, όχι όμως και η δύναμη του πίσω από το φωτογραφικό φακό. Καθιερώνοντας το “σκληρό” φωτισμό, κάνοντας τα όρια μεταξύ επαγγελματικής και ερασιτεχνικής ηδονοβλεψία ο Terry Richardson είναι ένας καλλιτέχνης που σέβονται όλοι.

Η νέα του μονογραφία από τις εκδόσεις Rizzoli δικαιώνει τη σκανδαλώδη φήμη του φωτογράφου που ακόμη και ο Μπαράκ Ομπάμα έχει υπακούσει τις εντολές του άντρα που ήταν hipster πριν γίνουν μόδα οι (νέο)hipsters του Μπρονξ. Μέχρι σήμερα κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να ερμηνεύει ο αδύνατος δημιουργός πίσω από τα τετράγωνα κοκάλινα γυαλιά του. Ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους στο χώρο του (λέγεται ότι η ημερήσια αμοιβή του αγγίζει τα 140.000 ευρώ, ο Richardson έχει απασχολήσει τα media όχι για τις απολαβές ή τα στιγμιότυπα του. Μοντέλα τον έχουν κατηγορήσει ότι εκμεταλλεύτηκε την άγνοια τους, φεμινίστριες και κριτικοί τέχνης αποκαλούν το έργο του προσβλητικά σεξιστικό ενώ εταιρείες που είχαν συμβόλαια μαζί του απείλησαν με διακοπή της συνεργασίας τους εάν όλα όσα τον κατηγορούν κατά καιρούς, αληθεύουν.

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του Terry Richardson Monograph (εκδόσεις Rizzoli) δεν ξέρεις αν η δύσκολη παιδική ηλικία ήταν έμπνευση ή κατάρα για τον ίδιο. Γιος διάσημου φωτογράφου από τα 60s -ο πατέρας του Bobbi Richardson εγκατέλειψε την οικογένεια του όταν ο Τerry ήταν μόλις 6 ετών για να ζήσει τον έρωτα του με την Anjelica Huston και μετά να πνίξει τη θλίψη του στο αλκοόλ, κυκλοφορώντας άστεγος στους δρόμους της πόλης των Αγγέλων- μπήκε στη βιομηχανία του θεάματος με την ιδιότητα ενός επίδοξου μουσικού.

Ένοχος και αθώος

“O Terry δεν βγάζει καν τις φωτογραφίες. Καθοδηγεί τους βοηθούς του, που φωτογραφίζουν, ενώ αυτός δίνει οδηγίες. Στην αρχή απλά καθόμουν μπροστά από ένα λευκό τοίχο και έκανα γκριμάτσες, μετά μου ζήτησε να δείξω τo στήθος μου. Ενώ έσκυβα παίρνοντας πόζες, ένιωσα το σηκωμένο του πέος να ακουμπάει στο πρόσωπο μου. Όλοι λέγανε τι ωραία που περνάμε και μου ζήτησε να του κάνω στοματικό σεξ ενώ μας φωτογραφίζουν” είχε αποκαλύψει στη βρετανική εφημερίδα The Guardian η Jamie Peck σχεδόν τον Ιούνιο του 2014. Την είχαν προλάβει.

Tony Ward and Natasha Poly, Vogue Paris, 2013.

Catherine McNeil, Harper's BAZAAR, 2013.

Η μονογραφία του Terry Richardson προκαλεί

Ήδη από το 2010 η συνάδελφος της Rie Rasmussen είχε δώσει τη δική της εκδοχή για το ήθος του φωτογράφου. “Επιλέγει κορίτσια άβγαλτα, τα αποπλανεί για να γδυθούν και τις φωτογραφίζει σε λήψεις για τις οποίες ντρέπονται ακόμη και να μιλήσουν. Είναι φοβισμένες να πουν οτιδήποτε στον ατζέντη τους γιατί τους έκλεισε τη δουλειά, είναι πολύ μικρές για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους”.

Tην τελευταία 10ετία περισσότερα από εννέα μοντέλα (άντρες και γυναίκες) έχουν ασκήσει μήνυση εναντίον του γιατί εξέδωσε φωτογραφίες που οι ίδιοι δεν ενέκριναν. Πολλές από τις υποθέσεις εκκρεμούν ενώ ο Terry Richardson απολαμβάνει την εύνοια των πρωταγωνιστών της reality showbiz (η συμμορία των Kardashian τον επιλέγει για τα πορτρέτα της).

Το ερώτημα δεν είναι αν ο Terry Richardson είναι ένας έκλυτος δημιουργός ή όχι. Η ιστορία της τέχνης είναι γεμάτη από περιπτώσεις καλλιτεχνών που, δίκαια ή άδικα , κατηγορήθηκαν για τις ζωές τους. Το ζητούμενο είναι αν ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της μονογραφίας γινόμαστε συνεργοί σε μια βιομηχανία που τρέφεται από το σκάνδαλο και την πρόκληση γιατί αυτό περιμένουμε από αυτή.