EURO 2016: 10 συμπεράσματα μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αγωνιστικής

1. Η Γαλλία δεν ήταν έτοιμη

Υποτίθεται ότι είναι η διοργάνωση με την μεγαλύτερη προετοιμασία από πλευράς διοργανωτών. Κυρίως στο κομμάτι της ασφάλειας, μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, η κινητοποίηση ήταν πρωτοφανής.

(Πηγή: Reuters / Gonzalo Fuentes)

Ο μεγαλύτερος αριθμός αστυνομικών και ανθρώπων ασφάλειας, που έχει διατεθεί ποτέ, ώστε να μην γίνει το παραμικρό. Και όμως η ποσότητα δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το σχέδιο και την πρόβλεψη. Μια χούφτα χούλιγκανς έκαναν άνω κάτω μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Ακόμη και μέσα σε γήπεδο, στο Βελοντρόμ της Μασσαλίας.

(Πηγή: Reuters / Eddie Keogh Livepic)

Και ένας «μοναχικός λύκος» να σκοτώνει δύο ανθρώπους στο όνομα του ISIS και να σκορπίζει τον τρόμο για το τι μπορεί να ακολουθήσει.

2. Η UEFA αδυνατεί να προσαρμοστεί στη νέα Ευρώπη

Είχε φανεί από την «αντίδραση» της στα γεγονότα του αγώνα Αλβανίας-Σερβίας στα προκριματικά και τις «αστείες ποινές» που επέβαλαν τότε στις 2 χώρες. Στη Νυόν της Ελβετίας (έδρα της UEFA) αδυνατούν να καταλάβουν ότι αλλάζει ο χάρτης της Ευρώπης και ότι ο ριζοσπαστικός εθνικισμός αναδύεται και πάλι.

(Πηγή: Reuters / Carl Recine Livepic)

Το πρόγραμμα των αγώνων με τις πόλεις, που φιλοξενούν τα παιχνίδια αποδεικνύεται τελείως άστοχος: έστειλαν τους Άγγλους σε πόλεις όπου το 1998 τα είχαν διαλύσει και τους περίμεναν οι ντόπιοι με εκδικητικές τάσεις (Μασσαλία, Λανς). Δεν προέβλεψαν και ότι μικρές πόλεις όπως το Λανς δεν μπορούν να δεχθούν τον τεράστιο όγκο φιλάθλων, όπως των Άγγλων.

(Πηγή: Reuters / Jean-Paul Pelissier Livepic)

Και οι Αλβανοί τους έπιασαν στον ύπνο, περνώντας στο γήπεδο τον ανιστόρητο πανό για την Ελλάδα και τους Τσάμηδες και τώρα τρέχουν να συνεδριάσει η επιτροπή ηθικής.

(Πηγή: Reuters / Darren Staples Livepic)

3. Ο νέος χουλιγκανισμός είναι εδώ

Τα τάγματα εφόδου των Ρώσων χούλιγκανς δεν είναι κάτι καινούργιο. Για αυτούς που ασχολούνται, γνωρίζουν την μετάλλαξη στο κίνημα των χούλιγκανς. Πλέον μιλάμε για στρατιωτικού τύπου ομάδες, με οργάνωση και στρατηγικό σχέδιο. Παρόμοια τακτική και από τους οργανωμένους ultras της Γαλλίας, με πολλούς μετανάστες να συμμετέχουν (όπως στην περίπτωση των γεγονότων της Μασσαλίας).

(Πηγή: Reuters / Benoita Tessier)

Τέτοιες ομάδες μόνον εκ των έσω, με κρατική μέριμνα, μπορούν να αντιμετωπιστούν. Διότι απέδειξαν, ότι είναι πολύ εύκολο να περάσουν οποιαδήποτε σύνορα, ακόμη και χωρίς την συνθήκη Σένγκεν (όπως στην περίπτωση των Ρώσων) και να εκτελέσουν το σχέδιο τους.

(Πηγή: Reuters / Eric Gaillard)

Τα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι το μέσο. Οι ίδιες "οργανώσεις", που αναδύονται τόσο στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά εσχάτως και στην Δυτική, μπορούν εξίσου επιτυχημένα να δράσουν και εντός πόλης. Διαδηλώσεις, αναταραχή, αμφισβήτηση της κρατικής εξουσίας. Η οργή της μάζας διοχετεύεται και μέσα από την δράση τέτοιων ομάδων.

4. Οι ναζιστές επιστρέφουν στο γήπεδο

Πιθανότατα δεν έφυγαν ποτέ, αλλά η δράση τους τα τελευταία χρόνια, είχε περιοριστεί στα όρια συγκεκριμένων συλλόγων ανά την Ευρώπη. Οι φωτογραφίες των Γερμανών στη Λιλ, με τα ναζιστικά σύμβολα και τους χαιρετισμούς, προκαλούν τη κοινή συλλογική μνήμη.

(Πηγή: Twitter)

«Εισβάλαμε ξανά» τραγουδούσαν στην πορεία τους στη Γαλλική πόλη. Κάποιοι παραμένουν αμετανόητοι. Και δεν είναι μόνο στην Γερμανική κερκίδα. Φωτογραφίες με το ναζιστικό χαιρετισμό είδαν το φως της δημοσιότητας και σε άλλα γήπεδα.

5. Το Brexit έχει βαθιές ρίζες

Μπορεί για κάποιους να προκαλούν εντύπωση τα ποσοστά εκείνων, που επιθυμούν της έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωζώνη, αλλά οι εικόνες ντροπής από τις πόλεις της Γαλλίας μας δείχνουν κάτι περισσότερο.

(Πηγή: Reuters / Jean-Paul Pelissier)

Οι ίδιοι άνθρωποι, που εντός συνόρων είναι απόλυτα νομοταγείς, μόλις βγουν εκτός Νησιού δείχνουν ένα πρόσωπο που δεν ταιριάζει στην πολιτισμένη Ευρώπη.

(Πηγή: Reuters / Benoit Tessier)

Υπό την κάλυψη του αλκοόλ ασχημονούν, δείχνοντας ότι δεν έχουν κανέναν σεβασμό για τους υπόλοιπους λαούς, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις διακοπές τους. Οτιδήποτε εκτός Αγγλίας, απλά δεν είναι «άξιο» για αυτούς.

6. Οι «βαριές φανέλες»

Είναι νωρίς ακόμη, αλλά όλες οι παραδοσιακές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου δείχνουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν ακόμη και την καταπόνηση των ποδοσφαιριστών τους.

(Νίκη στο φινάλε για την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ισπανία - Πηγή: Reuters / Sergio Perez Livepic)

Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία εύκολα ή δύσκολα κέρδισαν τους αντιπάλους τους και έδειξαν ότι δεν μπορούν να πέσουν θύμα οποιασδήποτε έκπληξης μέχρι να φτάσουν στα νοκ –άουτ ματς.

7. Οι «losers» δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι

Δεν αρκεί κάποιος να σε χρίσει φαβορί, αλλά πρέπει να το δείξεις και στο χορτάρι. Βέλγιο και Αυστρία ήρθαν τρένο από τα προκριματικά, την ώρα όμως της κρίσης έχασαν και δίκαια.

(Η "κατάρα της πρεμιέρας" κτύπησε και πάλι την Αγγλία - Πηγή: Reuters / Yves Herman Livepic)

Η Αγγλία είναι μια κατηγορία μόνη της. Ζουν ακόμη με την ανάμνηση μιας επιτυχίας του 1966 και αδυνατούν να βρουν την ψυχολογία για το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ακόμη και κόντρα στην Ρωσία, όπου όλα ήταν υπέρ τους για την 1η τους νίκη σε πρεμιέρα, κατάφεραν και δέχτηκαν γκολ στις καθυστερήσεις.

8. Οι «μικροί» έχουν περηφάνια

Η Ελλάδα του 2004 αποτελεί το παράδειγμα για πολλές εθνικές ομάδες, που δεν τους δίνει κανείς τύχη για ένα τρόπαιο. Με το πνεύμα όμως εκείνης της ομάδας, μπαίνουν στο γήπεδο και κοιτούν στα μάτια τους «μεγάλους».

(Οι Ισλανδοί πανηγυρίζουν το 1-1 με την Πορτογαλία - Πηγή: Reuters / Robert Pratta Livepic)

Η Ισλανδία έκανε την έκπληξη με την Πορτογαλία, η Ουγγαρία μετά από πολλά χρόνια θυμήθηκε το ένδοξο παρελθόν της, οι δύο Ιρλανδοί έδειξαν ψυχή και καρδιά μέσα στο γήπεδο, οι Ουαλοί πανηγύρισαν τη νίκη με τους Σλοβάκους. Άσχετα με την υπόλοιπή πορεία τους, οι λαοί αυτών των χωρών νιώθουν υπερήφανοι και ότι δίκαια συμμετέχουν στην διοργάνωση.

9. Υπάρχει και αυτό το EURO

Επειδή ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια ποδοσφαιρική γιορτή, τουλάχιστον υπάρχουν οι εικόνες από την κερκίδα για να μας το θυμίζουν.

(Πηγή: Twitter)

(Πηγή: Twitter)

(Η σύζυγος του Ρόμπι Κην, Κλοντίν - Πηγή: Reuters / Darren Staples Livepic)

Όμορφα κορίτσια, εκκεντρικά ντυσίματα, διάχυτη η χαρά για ένα φεστιβάλ, στο οποίο χάσεις-κερδίσεις, πηγαίνεις για να διασκεδάσεις.

(Πηγή: Reuters / Yves Herman Livepic)

(Πηγή: ΑΠΕ ΜΜΕ / EPA / Georgi Licovski)

(Πηγή: Getty Images / Mattias Hangst)

10. Η «εθνική πίκρα...»

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά η παρακάτω εικόνα, με γέμισε θλίψη...

(Πηγή: Reuters / Kai Pfaffenbach Livepic)

Πολύ απλά γιατί ο Φερνάντο Σάντος πριν ακριβώς 2 χρόνια ήταν μπροστά στον Ελληνικό πάγκο στα γήπεδα της Βραζιλίας και μας έκανε να τραγουδάμε. Και αν δεν είχαν γίνει τόσα και τόσα λάθη, ακόμη και η σημερινή Ελλάδα, θα μπορούσε να συμμετέχει στην γιορτή της Γαλλίας.