Σοφία Μπεκατώρου: Η πρώτη γυναίκα - σημαιοφόρος στο CNN Greece

Τι σημαίνει για εσάς η επιλογή να είστε η πρώτη γυναίκα σημαιοφόρος στο Ρίο και η πρώτη γυναίκα που θα μπει στο στάδιο.

Το συναίσθημα είναι μοναδικό και η συγκίνηση μεγάλη γιατί ως αθλήτρια, που της δίνεται μια τέτοια δυνατότητα νοιώθω μεγάλο βάρος και ευθύνη αλλά αντίστοιχα και μεγάλη ικανοποίηση. Τα 16 χρόνια πρωταθλητισμού που συμμετέχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν αποφέρει καρπούς. Οι άνθρωποι με τους οποίους έχω συνεργαστεί με έχουν βοηθήσει να φτάσω σε αυτό το σημείο. Επίσης θεωρώ πως είναι μια μεγάλη αναγνώριση προς την ομάδα μας «Άνεμος Ελλάδας», των Nacra 17, όπου τη θέλει να είμαι εγώ η καπετάνισσα. Αλλά θεωρώ πως έστω ένα μέλος που του δίνεται μια τέτοια τιμή είναι σαν να εκπροσωπεί όλη την ομάδα.

Το περιμένατε αυτό;

Ήλπιζα, όπως ήλπιζα και στο Πεκίνο. Τότε αγωνιζόμουν την επόμενη ημέρα και ήταν αδύνατον να είμαι στην παρέλαση. Αυτή τη φορά, επειδή πιστεύω ότι ίσως είναι και η τελευταία μου η Ολυμπιάδα, το ευχόμουν. Έχω περάσει με την ομάδα από χίλια κύματα και η προσπάθεια ήταν πάρα πολύ έντονη, οι ώρες ατελείωτες και τα προβλήματα αναρίθμητα. Και μόνο που έχουμε φτάσει μέχρι αυτό το σημείο και είμαστε εδώ, αγωνιζόμαστε με τους καλύτερους, έχουμε ήδη ξεπεράσει αρκετούς στόχους από αυτούς που είχαμε στην αρχή. Ας μην ξεχνάμε ότι με τον Μιχάλη Πατενιώτη, είμαστε μια νεοσύστατη ομάδα, μόλις τριών μηνών.

Να σας φέρω λίγο πίσω. Στην πρώτη σας Ολυμπιάδα, ήσασταν στην παρέλαση, τότε, μπαίνοντας στο στάδιο;

Ναι, στο Σίδνεϊ ήμουν.

Πέρασε από το μυαλό σας ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθείτε εσείς στη θέση του Νίκου Κακλαμανάκη;

Όχι. Θέλω να πω ότι όλα έχουν έρθει σε ένα σημείο. Θα ήταν αποκορύφωμα το μετάλλιο στις τρεις διαφορετικές κατηγορίες, αλλά τώρα είναι ένα δυνατό χτύπημα στην πλάτη ώστε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Και μια απόδειξη της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής για την εμπιστοσύνη που δείχνουν στο άτομό μου.

Σας δημιουργεί επιπλέον συναισθήματα το γεγονός ότι φέτος θα είστε η σημαιοφόρος σε μια περίοδο σε μια περίοδο που η χώρα περνάει δύσκολα. Που το μεγαλύτερο μέρος της υφηλίου είναι στραμμένο πάνω στη χώρα μας και εσείς μπαίνετε πρώτη κρατώντας τη σημαία της Ελλάδας. Αυτό σας δημιουργεί κάποιο συναίσθημα παραπάνω;

Πολύ βαθειά συγκίνηση, τεράστια χαρά γιατί είμαι γυναίκα, αντιπροσωπεύω κάθε μητέρα που προσπαθεί να επιβιώσει σε αυτό που κάνει, έχοντας και τη μεγάλη ευθύνη των παιδιών και την ανατροφή. Επίσης θεωρώ πως είναι πολύ δυνατός και ο συμβολισμός, το ότι σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, η Ελλάδα επιλέγει μια γυναίκα να πρωτοστατήσει και για μένα συμβολίζει και την δύναμη και την αξία που έχει στην Ελλάδα η οικογένεια.

Τι πρέπει να περιμένουμε από εσάς στο Ρίο;

Να περιμένετε ότι θα παλέψουμε με όλα τα μέσα που έχουμε, έχουμε πεισμώσει πάρα πολύ, έχουμε περάσει από πολύ δύσκολες καταστάσεις. Εγώ προσωπικά έχασα και την αδελφή μου αυτή τη χρονιά από καρκίνο μέσα σε οχτώ μήνες και ήταν επίσης πολύ δύσκολο επίσης κομμάτι, παράλληλα με την προετοιμασία και εμπειρίες που έχουν χαραχτεί πολύ δυνατά στο μυαλό μου. Δίνω παράλληλα και έναν αγώνα για την αδελφή μου, έναν αγώνα που θέλω να κερδίσουμε με το Μιχάλη για να μπορέσουμε να της αφιερώσουμε αυτό το μετάλλιο.