Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς: Ο «πιστολέρο» των Πλάβι μεγάλωσε…

Ο Σάσα Ντανίλοβιτς έπαιζε μπάσκετ στα ανοιχτά γήπεδα του Σεράγεβο μέχρι τα 14, όταν τον ανακάλυψε η τοπική Μπόσνα και ο Ντούσαν Βουγιόσεβιτς. Αμέσως κατάλαβε ότι αυτός ο πιτσιρικάς είχε το μαγικό άγγιγμα του πρωταθλητή, ένα άστρο από πάνω του, και ότι με πολύ δουλειά θα μπορούσε να φτάσει ψηλά. Οταν στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Βελιγράδι και την Παρτιζάν, η Μπόσνα κράτησε το δελτίο του και ο Σάσα έμεινε μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους για δύο χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα, προετοιμαζόταν με το Βουγιόσεβιτς για τη μεγάλη επιστροφή.

Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το γυμνάσιο του Κούκβιλ στις ΗΠΑ, επιστρέφει στη Σερβία και την περίοδο 1988-89 κατακτά με την Παρτιζάν -του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς- το νταμπλ και το κύπελλο Κόρατς. Δυο χρόνια αργότερα, όλος ο κόσμος μιλά γι΄ αυτόν, όταν οδηγεί την Παρτιζάν στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (με το αξέχαστο τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στην εκπνοή του αγώνα με τη Μπανταλόνα), αναδεικνύεται MVP του φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης και λίγους μήνες αργότερα επιλέγεται στο Νο 43 του ντραφτ του ΝΒΑ από το Γκόλντεν Στέιτ.

Ακόμη είναι νωρίς... Προτιμά το ενδιάμεσο στάδιο του «σπαγγέτι σιρκουί», αλλά και τα εκατομμύρια της Βίρτους (τότε Κίντερ) Μπολόνια, που τον απέκτησε το καλοκαίρι του 1992 με ετήσιες αποδοχές 900.000 δολλαρίων. Ποσό απλησίαστο ακόμη και σήμερα... Ο Ντανίλοβιτς έγραψε ιστορία στο «Παλαμαλαγκούτι» κατακτώντας τρία πρωταθλήματα στη σειρά (με πάνω από 25 πόντους μέσο όρο) και πλέον οι συνθήκες για το ΝΒΑ είχαν ωριμάσει. Ο Σάσα πέρασε τον Ατλαντικό το 1995 για να αγωνιστεί δύο περιόδους (1995-96 και 1996-97) στους Μαϊάμι Χιτ, ενώ πέρασε για ένα διάστημα και από τους Ντάλας Μάβερικς. Ολοκλήρωσε την καριέρα του στο κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα του κόσμου με διψήφιο αριθμό πόντων (12,8), με ρεκόρ τους 30 που πέτυχε στο ματς με τους Φοίνιξ Σανς στις 12 Σεπτεμβρίου του 1995.

Την περίοδο 1997-98 επιστρέφει, πιο έτοιμος από ποτέ, στη Βίρτους, την οποία οδηγεί στην κατάκτηση της Ευρωλίγκα. Στον τελικό του φάιναλ φορ της Βαρκελώνης (23/4/1998), η ομάδα της Μπολόνια επικρατεί της ΑΕΚ και λίγες εβδομάδες αργότερα στέφεται ξανά πρωταθλήτρια Ιταλίας με τον Ντανίλοβιτς να ολοκληρώνει τη σεζόν με ευστοχία άνω του 50% σε δίποντα και τρίποντα!

Σε όλη την καριέρα του ήταν βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας (μετέπειτα Σερβίας), με την οποία κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (Ζάγκρεμπ 1989, Ρώμη 1991, Αθήνα 1995, Βαρκελόνη 1997) και ένα χάλκινο (Γαλλία 1999) καθώς και ένα ασημένιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Ατλάντα 1996). Ηταν άτυχος καθώς έχασε λόγω τραυματισμού τα παγκόσμια πρωταθλήματα του 1990 (Αργεντινή) και του 1998 (Ελλάδα) ενώ το 1994 (Καναδάς) η Γιουγκοσλαβία ήταν αποκλεισμένη από τις διεθνείς διοργανώσεις.

Ολοκλήρωσε την καριέρα του χωρίς να έχει λάβει μέρος στην κορυφαία διοργάνωση μπάσκετ, όμως αυτό δεν μπορεί να επισκιάσει τα επιτεύγματά του. Στις 29 Νοεμβρίου του 2000 αποφάσισε ότι είχε ολοκληρωθεί το όνειρό του και ότι το πλήρωμα του χρόνου είχε έλθει. Πέντε χιλιάδες κόσμος βρέθηκε στο «Παλαμαλαγκούτι» για το «αντίο» του Σάσα Ντανίλοβιτς σ΄ ένα ματς Βίρτους-Παρτιζάν, όπου ο Σέρβος έπαιξε από ένα ημίχρονο στην κάθε ομάδα. Τα μελλοντικά του σχέδια αποκάλυψε πριν την έναρξη του αγώνα ο πρόεδρος της Βίρτους Μάρκο Μαντριγκάλι, όταν κατά την παρουσίαση των παικτών για την περίοδο 2000-2001, σταμάτησε στον Ντανίλοβιτς και είπε: «Σας παρουσιάζω το νέο πρόεδρο της Παρτιζάν Βελιγραδίου». Ηταν προφητικό αφού επτά χρόνια αργότερα έγινε πρόεδρος της Παρτιζάν, ενώ από το τέλος του 2016 κατέχει το αντίστοιχο αξίωμα στην ομοσπονδία μπάσκετ της Σερβίας.