Μανώλης Κεφαλογιάννης στο CNN Greece: Η υπόθεση Μπελέρη, τα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό

Το CNN Greece συνάντησε τον κ. Κεφαλογιάννη με τη λήξη των πρόσφατων εργασιών του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο και ο ίδιος στη συνέντευξη που παραχώρησε δεν έκρυψε την αισιοδοξία του για θετικές εξελίξεις αργά ή γρήγορα, τόσο στο πολιτικό «θρίλερ» της φυλάκισης του Φρέντι Μπελέρη, όσο και για την πορεία των ελληνοτουρκικών θεμάτων.

«Τα Τίρανα δεν δείχνουν σεβασμό σε θεμελιώδη δικαιώματα»

Τους τελευταίους μήνες, ο κ. Κεφαλογιάννης έχει δώσει την απόλυτη προτεραιότητα στις προσπάθειες αποφυλάκισης του Δημάρχου Χειμάρρας, ενός ιδιαίτερα κρίσιμου μέλους της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας (ΕΕΜ) στην Αλβανία. Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής αποτελεί τον μόνιμο εκφραστή των αντιδράσεων, όχι μόνο της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, αλλά και του συνόλου της Ευρωβουλής.

«Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Αλβανίας που απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης του Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη μας προβληματίζει βαθιά. Η συνεχιζόμενη άδικη προφυλάκιση του Δημάρχου, ενός διακεκριμένου στελέχους της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία, συνεχίζεται κατά παράβαση κάθε έννοιας του Κράτους Δικαίου και παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας.

Μία απαράδεκτη προφυλάκιση που συνιστά μία απρόκλητα κατάφωρα άδικη και μεροληπτική μεταχείριση κατά ενός εκλεγμένου Δημάρχου και δημιουργεί έντονη και βαθιά ανησυχία ως προς την ύπαρξη πολιτικών σκοπιμοτήτων από την πλευρά των αλβανικών Αρχών. Μία απόφαση που εμποδίζει τον Φρέντι Μπελέρη να αναλάβει τα καθήκοντά του ως εκλεγμένος Δήμαρχος Χειμάρρας κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απόφαση των πολιτών που τον εξέλεξαν στο δημαρχιακό αξίωμα της πόλης τους», λέει αρχικά ο κ. Κεφαλογιάννης.

«Συνάντησα ένα αδάμαστο, αλύγιστο και υπερήφανο άνθρωπο»

Όσο για τις επαφές που είχε το τελευταίο διάστημα με τον κρατούμενο Δήμαρχο, αλλά και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται παραμένοντας για σχεδόν τρεις μήνες στη φυλακή, ο κ. Κεφαλογιάννης στέκεται στον ισχυρό χαρακτήρα που επιδεικνύει ο Φρέντι Μπελέρη:

«Έχω επισκεφθεί δύο φορές τον κ. Μπελέρη στο νοσοκομείο των φυλακών στα Τίρανα. Συνάντησα ένα αδάμαστο και αλύγιστο άνθρωπο. Έναν υπερήφανο άνθρωπο. Που αγωνιά για τη Χειμάρρα και τους συμπατριώτες του. Την προηγούμενη εβδομάδα τον συνάντησα για δεύτερη φορά στις φυλακές των Τιράνων. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε με τον πιο σαφή τρόπο στον πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα, το θέμα της απελευθέρωσης του κ. Μπελέρη.

Ένα θέμα που πλέον αποτελεί ευρωπαϊκό ζήτημα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην Ολομέλεια του Στρασβούργου υπερψήφισε την τροπολογία που είχα την τιμή να εισηγηθώ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, με την οποία εκφράζεται η βαθιά του ανησυχία για τη σύλληψη Μπελέρη τις παραμονές των δημοτικών εκλογών στην Αλβανία και τη συνεχιζόμενη προφυλάκισή του που παραβιάζει κατάφορα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα θέμα που συνδέεται απόλυτα με το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και με το περιουσιακό ζήτημα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στο Δήμο Χειμάρρας και τις κατηγορίες για παράνομες απαλλοτριώσεις από τις αλβανικές αρχές. Η Αλβανία είναι μία υπό ένταξη χώρα και πρέπει να σέβεται απόλυτα τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης.

Το θέμα αυτό είχα την ευκαιρία να συζητήσω, ως πρόεδρος της επιτροπής ΕΕ -Αλβανία του Ε.Κ, κατά την τελευταία συνάντησή μου στα Τίρανα με τον κ. Ράμα και τον υπουργό Εσωτερικών Τάουλαντ Μπάλα».

Η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Θα πρέπει να σημειωθεί πως για το σκάνδαλο με την παράνομη φυλάκισης Μπελέρη που συνεχίζει να ταλαιπωρεί την ελληνική ομογένεια στην Αλβανία, το ελληνικό ΥΠΕΞ εξέφρασε εκ νέου την οργή του, ενώ η Αθήνα έστειλε από την πρώτη στιγμή σαφές μήνυμα στα Τίρανα, αναφέροντας με κάθε επισημότητα ότι η υπόθεση αυτή θα επηρεάσει τις διμερείς σχέσεις και τον δρόμο της Αλβανίας προς την Ευρώπη.

Παράλληλα, το θέμα παρακολουθούν στενά αρκετοί ξένοι παρατηρητές από τον ΟΑΣΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωβουλή και άλλους διεθνείς οργανισμούς με την προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο να αποτελεί την επόμενη κίνηση του δικηγόρου του κ. Μπελέρη.

«Η Ελλάδα έτοιμη για διαπραγμάτευση με την Τουρκία, αλλά...»

Σε ένα άλλο μέιζον θέμα για το οποίο ο κ. Κεφαλογιάννης πρωτοστάτησε άπειρες φορές τα τελευταία χρόνια στις Βρυξέλλες, είναι τα ελληνοτουρκικά προβλήματα. Ζητήματα που διαχρονικά διχάζουν Αθήνα και Άγκυρα και τα οποία δείχνουν να αποτελούν τροχοπέδη στην καλή γειτονία. Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής στο παρελθόν διετέλεσε πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης Τουρκίας και γνωρίζει από πρώτο χέρι τις τελευταίες εξελίξεις από την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους.

«Η Ελλάδα είναι πάντα έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς μας. Την, μεταξύ μας, οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης σύμφωνα με τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Μία Σύμβαση που αν και δεν έχει υπογραφεί από την Τουρκία, έχει καταστεί εθιμικό δίκαιο, καθώς την έχουν υπογράψει και κυρώσει πάνω από 150 χώρες. Μία Σύμβαση που σαφώς ορίζει στο Άρθρο 121 ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές. Όπως σαφώς ορίζει επίσης στο Άρθρο 3 ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε κράτους να ασκήσει μονομερώς, χωρίς να ενημερώσει δηλαδή κανέναν, την επέκταση των χωρικών της υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια.

Η τουρκική πλευρά στο πλαίσιο του αναθεωρητισμού της και του μεγαλοϊδεατισμού της στεκόμενη απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο έχει ''αγνοήσει'' τα δύο αυτά άρθρα. Από το 1995 με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης θεωρεί αιτία πολέμου (casus belli) την επέκταση των χωρικών μας υδάτων, μία απειλή βίας που ρητά καταδικάζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ (άρθρο 2 παράγραφος 4).

Και απεμπολώντας το δικαίωμα των νησιών μας σε αποκλειστική οικονομική ζώνη και θεωρώντας ότι έχουν μόνο χωρικά ύδατα κόντρα στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με τη Λιβύη. Μία συμφωνία που έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και καλεί την Λιβύη να την ακυρώσει. Είχα την τιμή να καταθέσω δύο τροπολογίες στη έκθεση του Ε.Κ για την κατάσταση στη Λιβύη, οι οποίες υπερψηφίστηκαν από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η τουρκική πλευρά θα πρέπει να καταλάβει ότι η συζήτηση με την Ελλάδα για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς μας, την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, θα γίνει μόνο στη βάση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν θα γίνει ποτέ με πολιτικές ισχύος. Με πολιτικές αναθεωρητισμού. Η Ελλάδα δεν φοβάται τη διαπραγμάτευση αλλά ασφαλώς δεν διαπραγματεύεται υπό το καθεστώς φόβου», τονίζει ο κ. Κεφαλογιάννης.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως με τραγική αφορμή τις φυσικές καταστροφές των τελευταίων μηνών σε Ελλάδα και Τουρκία οι δύο χώρες δείχνουν να επιχειρούν μία επαναπροσέγγιση για «νηνεμία» στο Αιγαίο. Αθήνα και Άγκυρα μοιάζει να οικοδομούν ένα περαιτέρω καλό κλίμα που άρχισαν να χτίζουν μετά τους πολύνεκρους σεισμούς στην Τουρκία τον περασμένο Φεβρουάριο και την εντολή Ερντογάν για συνδρομή στις ελληνικές καταστροφικές πυρκαγιές.

«Η Ευρώπη μας άφησε μόνους στη διαχείριση του μεταναστευτικού»

Αλλάζοντας θέμα, αλλά επιμένοντας στην ατζέντα του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, μεταξύ άλλων συζητήθηκε και ένα άλλο πολύ μεγάλο θέμα που αφορά άμεσα την Ελλάδα: Η «Έρευνα και διάσωση στη Μεσόγειο». Στον απόηχο του ναυαγίου στην Πύλο, η Ευρώπη, αναγκάστηκε να κινητοποιηθεί ακόμη πιο ενεργά έναντι των δουλεμπόρων.

Κ. Κεφαλογιάννη, πώς κρίνετε το έργο της Κομισιόν στο μεταναστευτικό και ειδικά ως προς τον αντίκτυπο που έχει στην Ελλάδα;

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε στη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος. Η στάση πολλών κρατών δεν συνάδει με την Ευρώπη της αλληλεγγύης αλλά η πολιτική τους κυριαρχείται από ''εθνικούς εγωισμούς''. Οι δύο ευρωπαϊκές χώρες που είναι κυρίως οι πύλες εισόδου μεταναστών στην Ευρώπη, η Ιταλία και η Ελλάδα, αφέθηκαν από τις περισσότερες χώρες μόνες τους και αβοήθητες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της εισόδου των μεταναστών στην Ευρώπη.

Αλλά κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τις προκλήσεις της μετανάστευσης. Οι χώρες πρώτης γραμμής χρειάζονται την κοινοτική αλληλεγγύη. Επανέρχεται επιτακτικά στο δημόσιο διάλογο η μεταναστευτική πολιτική και η πολιτική ασύλου της ΕΕ, με κοινή διαπίστωση πως ακόμα υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των προσδοκιών και της αποτελεσματικότητας των ευρωπαϊκών πολιτικών σε αυτό τον τομέα.

Ενώ πολύ σημαντικό ζήτημα παραμένει η αποτελεσματική αντιμετώπιση των παράνομων διακινητών. Ο διάλογος στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξεκινήσει. Η πρόσφατη σύνοδος υπουργών του Λουξεμβούργου θεωρήθηκε ''κλειδί'' για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις επί του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο.

Η μία από τις προτάσεις που υπέβαλε η Σουηδία προβλέπει την υποχρεωτική - αλλά ''ευέλικτη'' - ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τις χώρες υποδοχής των μεταναστών. Οι χώρες - μέλη θα υποχρεώνονταν έτσι να δεχτούν έναν ορισμένο αριθμό αιτούντων άσυλο (μετεγκατάσταση) από τους ανθρώπους που φτάνουν σε χώρα της ΕΕ, η οποία υφίσταται μεταναστευτική πίεση. Διαφορετικά θα πρέπει να της παράσχουν οικονομική συμβολή.

Το δεύτερο κείμενο που εξετάστηκε από τους υπουργούς υποχρέωνε τα κράτη - μέλη να θέσουν σε εφαρμογή στα σύνορα μια επιταχυμένη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων ασύλου για ορισμένους μετανάστες που προδήλως δεν μπορούν να επιλεγούν για να τύχουν τέτοιας προστασίας, επειδή έρχονται από χώρα που θεωρείται ''ασφαλής''. Και αυτό με στόχο να διευκολύνεται η επιστροφή τους σε αυτή.

Στην πρόταση δεν υπάρχουν πραγματικά μέτρα που να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση και αυτό ήταν ένα ζήτημα και στο παρελθόν. Η Επιτροπή, φυσικά, έχει τη δυνατότητα να κινήσει διαδικασίες παράβασης. Ωστόσο, αυτές τείνουν να παίρνουν πολύ χρόνο και δεν είναι απαραίτητα ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό που, στο τέλος της ημέρας, είναι περισσότερο θέμα πολιτικής και εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών να συμφωνήσουν σε ένα κοινό και ενοποιημένο σύστημα».

Λάθος η απόφαση της Ευρωβουλής για την «Αποκατάσταση της Φύσης»

Ίσως το πιο σημαντικό θέμα που τέθηκε προς ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν η «Αποκατάσταση της Φύσης». Η πράσινη μετάβαση, ωστόσο, φάνηκε να βρίσκει εμπόδια στο δίλημμα «οικονομία ή φύση». Ακόμα και η Επιτροπή Περιβάλλοντος, δεν μπορούσε να αποφασίσει εάν ο νέος Κανονισμός της Κομισιόν για ανάκτηση της φύσης, θα φέρει αποτελέσματα. Τελικώς, επικράτησε η απόφαση της Ευρωβουλής ψηφίζοντας την άμεση δράση των κρατών - μελών.

Κ. Κεφαλογιάννη, πώς μπορεί να επηρεαστεί η Ελλάδα που είναι μια χώρα με μεγάλη παράδοση στον αγροτικό τομέα, θετικά ή αρνητικά από τις εξελίξεις αυτές;

«Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΕΛΚ (Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος), ήταν αντίθετη με τις συγκεκριμένες τροπολογίες, γιατί δεν ξεκαθαρίζεται ούτε η χρηματοδότηση, ούτε οι νέοι μέθοδοι παραγωγής. Εκφράσαμε σοβαρές επιφυλάξεις για την πρόταση οδηγίας για την Αποκατάσταση της Φύσης.

Οι στόχοι που τίθενται υπερβαίνουν κατά πολύ τις διεθνείς δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει και επιτυγχάνουν το στόχο τους μειώνοντας παραγωγικές περιοχές σε χώρες με μεγάλη παράδοση στον αγροτικό τομέα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Το εν λόγω σχέδιο έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά από περιβαλλοντικούς κανονισμούς με δυσμενείς επιπτώσεις στη γεωργία καθώς καθιστά την αγροτική παραγωγής στις υπό αποκατάσταση περιοχές εξαιρετικά δύσκολη σε βαθμό που να είναι βιώσιμη οικονομικά.

Το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις de facto απαγορεύει τη συμβατική γεωργία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση στην παραγωγή τροφίμων και την ανάγκη αθρόας εισαγωγής από τρίτες χώρες αμφιβόλου ποιότητας προϊόντων.

Επίσης, και κρατείστε το αυτό, πιστεύω ότι θα δημιουργήσει προβλήματα στην Εθνική Στρατηγική Ύδωρ 2.0, το μεγαλύτερο πρόγραμμα αρδευτικών έργων της χώρας μας ύψους άνω των 4 δις ευρώ».