Δένδιας - Τσαβούσογλου: Καζάν - Καζάν για τις διεθνείς υποψηφιότητες

Μία συμφωνία στο πνεύμα του «καζάν καζάν» αφού, όπως ανέφεραν οι δύο υπουργοί, η Τουρκία θα δώσει τη θετική της ψήφο υπέρ της ελληνικής υποψηφιότητας για τη θέση του μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την περίοδο 2025-26 και η Αθήνα με τη σειρά της, θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα της Άγκυρας για τη θέση του γενικού διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας.

Το παρασκήνιο της συνάντησης

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, το τετ α τετ έγινε σε πολύ θερμό κλίμα και διήρκησε περίπου 30 λεπτά. Οι δύο υπουργοί ήταν μόνοι τους στην αίθουσα, χωρίς τους διπλωματικούς συμβούλους, ενώ η προετοιμασία της συνάντησης έγινε υπό άκρα μυστικότητα. Μάλιστα, αποφάσισαν να εισέλθουν μαζί στην αίθουσα της Διεθνούς Διάσκεψης των Δωρητών για την Τουρκία και τη Συρία, εκπέμποντας ένα συμβολικό μήνυμα στη διεθνή κοινότητα.

Τίποτα, λένε οι ίδιες πηγές, δεν θύμιζε το κλίμα στην Άγκυρα και την επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου με το μπρα ντε φερ του Νίκου Δένδια με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ενώ φαίνεται ότι η ρητορική των απειλών για εισβολή τη νύχτα και πυραυλική επίθεση στην Αθήνα δεν βρίσκεται, προς το παρόν, στην τουρκική «ατζέντα».

Καζάν - Καζάν

Για την ελληνική διπλωματία, η στήριξη της Άγκυρας κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντική.

Αν και η υποψηφιότητα της Ελλάδας για τη θέση του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι ουσιαστικά κατοχυρωμένη, μιας και ήδη 114 χώρες, χωρίς την Τουρκία, είχαν «υποσχεθεί» ότι θα δώσουν τη θετική τους ψήφο, εντούτοις, η στήριξη της Άγκυρας διασφαλίζει πως δεν θα προκύψουν «εμπόδια» στο δρόμο προς τον ΟΗΕ.

Πιο συγκεκριμένα, όπως εξηγούν οι ίδιες πηγές, υπήρχε ο κίνδυνος η Τουρκία ή τα Τουρκογενή κράτη, ακόμη και η Ρωσία, να επιχειρήσουν να μπλοκάρουν την ελληνική υποψηφιότητα. Μετά από αυτή την εξέλιξη, το πρώτο ενδεχόμενο δείχνει να έχει αποκλειστεί.

Εξίσου σημαντικό θεωρείται το γεγονός ότι η Τουρκία στηρίζει την ελληνική υποψηφιότητα η οποία, όπως έχει ανακοινωθεί, έχει ως πυξίδα της τον διάλογο, τη διπλωματία και τη δημοκρατία και έχει ως προτεραιότητα την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.

O IMO και το casus belli

Η Ελλάδα από την πλευρά της, δεσμεύτηκε να στηρίξει την Τουρκία στην προσπάθεια της να εκλεγεί ο υποψήφιος της στη θέση του γενικού διευθυντή του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ).

Πρόκειται για έναν εξειδικευμένο Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών με κύρια αποστολή την ασφάλεια και την προστασία της διεθνούς ναυτιλίας. Ασχολείται όμως, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, με τη διεθνή θαλάσσια κυκλοφορία καθώς και με νομικά θέματα που μπορεί να προκύψουν από τη δραστηριοποίηση της διεθνούς ναυτιλίας, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων ευθύνης και αποζημίωσης από ναυτικές απαιτήσεις.

Η Ελλάδα μάλιστα, είναι ένα από τα ιδρυτικά κράτη του ΙΜΟ. Η σύμβαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας ωστόσο, δεν αποτελεί μέρος του καταστατικού του ΙΜΟ και αυτό επιτρέπει στην Τουρκία να είναι μέλος του.

Ωστόσο, υπάρχουν και οι φωνές που λένε ότι η Αθήνα δεν θα έπρεπε να ανοίξει την πόρτα της γενικής διεύθυνσης του ΙΜΟ στην Τουρκία, μετατρέποντας την Άγκυρα σε «τροχονόμο» της διεθνούς ναυσιπλοΐας, από τη στιγμή μάλιστα, που δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Άλλωστε, ένα από τα σταθερά επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι ότι σε περίπτωση επέκτασης ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, εμποδίζεται η διεθνής ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο.

Βάσει αυτού του επιχειρήματος μάλιστα, η Τουρκία διατηρεί μόνιμη απειλή πολέμου έναντι της Ελλάδας με το casus belli του 1995.