Διάσκεψη για τη Λιβύη: Στο Παρίσι ο Μητσοτάκης – Οι τρεις άξονες της παρέμβασής του

Η ελληνική θέση στο τραπέζι της Διεθνούς Διασκέψεως που συγκαλείται από τη γαλλική πρωτοβουλία είναι το επιστέγασμα των διπλωματικών βημάτων που μεθοδικά ξεδιπλώθηκαν τους τελευταίους μήνες.

Τα εύσημα

Ταυτόχρονα όπως αποτιμάται στην Αθήνα είναι η αναγνώριση για το ελληνικό αποτύπωμα το οποίο ήταν από τα πρώτα που η ευρωπαϊκή διπλωματία απέκτησε στη Λιβύη στη δύσκολη διαδρομή έως τη σημερινή συνάντηση.

Η επένδυση της Αθήνας στις γέφυρες με τη Λιβύη δεν ήταν περιστασιακή και αντιστοίχως οι διπλωματικές κινήσεις προσαρμόστηκαν στην κατεύθυνση με την οποία θα ανακτάτο το χαμένο έδαφος όταν ακολουθούσε συντεταγμένες με υποδεέστερο αποτέλεσμα για τα εθνικά συμφέροντα.

Η πρώτη πρόσκληση για την Ελλάδα να μετάσχει σε τόσο υψηλό επίπεδο σε διεθνή συνάντηση για τη Λιβύη απευθύνθηκε από τον Εμανουέλ Μακρόν στον Κυριάκο Μητσοτάκη την ημέρα που συνυπεγράφη στα Ηλύσια Πεδία η ελληνογαλλική συμφωνία εγκαθίδρυσης Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης.

Με φόντο τις πυκνές ζυμώσεις πριν ανοίξει η αυλαία της διάσκεψης για να διασφαλιστεί το μίνιμουμ της σύνθεσης για το κείμενο των συμπερασμάτων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την παρέμβασή του θα επιμείνει στα εχέγγυα που η ελληνική αποστολή διαβλέπει ότι εξασφαλίζουν τη σταθεροποίηση αλλά και την προοπτική.

Καταρχάς τη διεξαγωγή των εκλογών για την ανάδειξη της νέας κυβέρνησης. Σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα είναι η τήρηση της συμφωνίας εκεχειρίας που υπεγράφη πριν από 19 μήνες και κομβική πτυχή την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και των μισθοφόρων από την περιοχή. Θέσεις που τέμνουν ευθέως την τουρκική παρουσία και επιδεινώνουν τον κίνδυνο της ρευστότητας.

Τετελεσμένα διεθνούς δικαίου

Ο πρωθυπουργός θα επιμείνει στα τετελεσμένα του διεθνούς δικαίου που παράγει η εξωτερική πολική της χώρας μας έναντι εκείνων που επιδιώκει η Άγκυρα μέσα από τις ανυπόστατες συμφωνίες που η Άγκυρα έχει υπογράψει. Ο κ. Μητσοτάκης άλλωστε στο ταξίδι του στη Τρίπολη τον περασμένο Απρίλιο ήταν ξεκάθαρος:«Θεμέλιο της νέας αφετηρίας στη σχέση μας πρέπει να είναι πάντα η ειλικρίνεια, η διάθεση διαλόγου και, κυρίως, η πίστη στις αρχές της διεθνούς νομιμότητας, του Διεθνούς Δικαίου. Και αυτό σημαίνει ότι, γράφοντας την καινούργια σελίδα της κοινής μας διαδρομής, θα μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να σβήσουμε τα λάθη της προηγούμενης».

Είχε κρούσει μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου που διατρέχει η ίδια η Λιβύη με την επιμονή στο τουρκολιβυκό σύμφωνο. «Θέλω, επίσης, να είμαι απολύτως σαφής…προϋπόθεση κάθε προόδου είναι η άμεση και πλήρης αποχώρηση ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από το λιβυκό έδαφος. Είναι κάτι το οποίο έχουν ζητήσει, εξάλλου, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες. Και ασφαλώς, για εμάς, πολύ σημαντικό είναι η ακύρωση παράνομων εγγράφων που παρουσιάστηκαν ως δήθεν διακρατικές συμφωνίες αλλά δεν έχουν καμία νομική ισχύ, όπως ρητά έχει αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».

Δεν περνάει απαρατήρητη από την Αθήνα η τουρκική αμφιταλάντευση η οποία από την απειλή Ερντογάν για μποϊκοτάζ στη Διάσκεψη για τη Λιβύη, πέρασε στην υποεκπροσώπηση με την παρουσία του υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Σεντάτ Ονάλ. Εν αντιθέσει με το ανώτατο επίπεδο στο οποίο θα συμμετάσχουν όλες οι άλλες οι αποστολές.