Ελληνοτουρκικά: Βαθαίνει η διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση

Γενικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επίσκεψη κινήθηκε σε σχετικά χαμηλούς τόνους, για τα δεδομένα πάντα των ελληνοτουρκικών.

Ωστόσο, στο εσωτερικό μέτωπο, η επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών σηματοδότησε το βάθεμα της διαφωνίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν εκμεταλλεύεται το διαφαινόμενο «στρίμωγμα» της Τουρκίας, το οποίο οφείλεται στην κακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και την αλλαγή στάσης των ΗΠΑ. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει εξωτερική πολιτική με όρους επικοινωνίας στο εσωτερικό της χώρας. Ταυτόχρονα, βρίσκεται σε πολιτική ομηρία από τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά, με αποτέλεσμα να οδηγείται σε διπλωματική ακινησία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να πάρει την πρωτοβουλία για έναν ουσιαστικό διάλογο με τον Τουρκία που δεν θα αποσκοπεί μόνο στη μείωση της έντασης, αλλά στην παραπομπή της οριοθέτησης της ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η επίσκεψη

Με την επίσκεψη Τσαβούσογλου, ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει έναν τόνο πιο ψηλά την κριτική του, υποστηρίζοντας ότι:

«Το να διεξάγουμε συναντήσεις σε όλο και πιο υψηλό επίπεδο, χωρίς ταυτόχρονα να πιέζουμε την Τουρκία για έντιμες λύσεις στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και χωρίς να αυξάνουμε το τίμημα της παρελκυστικής της πολιτικής, την βοηθάει να αποκαθιστά τη διεθνή της εικόνα χωρίς κόστος και να παίρνει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Είτε προς την κατεύθυνση της ελεγχόμενης έντασης είτε της διαπραγμάτευσης με τρίτους για "λύσεις" εις βάρος μας.»

Έλλειψη στρατηγικής

Στο ίδιο μήκος ήταν και οι δηλώσεις του Δημήτρη Τζανακόπουλου στον Νίκο Χατζηνιολάου στον Real.

Ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ στηλίτευσε την αδυναμία της κυβέρνησης να αναπτύξει συγκεκριμένη στρατηγική στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Απέδωσε την αδυναμία αυτή στις συνθήκες εσωκομματικής πίεσης εντός της ΝΔ, όπου υπάρχουν δύο και τρεις γραμμές.

Επισήμανε δε ότι:

«Ο κ. Μητσοτάκης αντιπολιτευτικά επέλεξε να εκμεταλλευτεί ένα κύμα που δημιουργήθηκε στους κόλπους της σκληρής δεξιάς και άκρας δεξιάς, το αξιοποίησε για να εκλεγεί πρωθυπουργός, και σήμερα βιώνει την αντίθεση μεταξύ της αντιπολιτευτικής του στάσης, κυρίως επί της Συμφωνίας τ ων Πρεσπών, και των ειδικών εσωκομματικών ισορροπιών και συσχετισμών, που αυτή του η ίδια η τακτική ενδυνάμωσε».