Τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της πρώτης κατοικίας

Ειδικότερα, προτείνουν τη διεύρυνση του προστατευτικού θεσμικού πλαισίου και προσδιορίζουν ρητά την αυτοματοποιημένη διαδικασία υπολογισμού των δόσεων της ρύθμισης.

Τα σημεία που προτείνεται να αλλάξουν είναι τα εξής:

- Αυξάνεται η αξία ακινήτων που προστατεύονται: Ειδικότερα, η αξία της προστατευόμενης κατοικίας δεν υπερβαίνει τα 250.000 €, ενώ αυξάνεται και στις περιπτώσεις των επιχειρηματικών δανείων από 175.000€ σε 250.000€ όπως ισχύει δλδ και για τα φυσικά πρόσωπα

- Το εισόδημα των επιλέξιμων οφειλετών συνδέεται με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%, δηλαδή 13.906 € έως 40.800 € (από 12.500 – 36.000 που ίσχυε)

- Το επιλέξιμο ύψος του υπολοίπου οφειλών για τα επιχειρηματικά δάνεια φθάνει πλέον τις 250.000 €(από 120.000 € που ίσχυε )

- Καλύπτονται δάνεια που κοκκίνησαν έως 9/6/20 (από 31/12/2018 που ίσχυε). Η ημερομηνία (9/6/2020) προτείνεται διότι στη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης του κορωνοϊού δημιουργήθηκαν νέα κόκκινα δάνεια

- Η πρόταση ρύθμισης θα παράγεται αυτόματα από την πλατφόρμα ως διαφορά μεταξύ του εισοδήματος του οφειλέτη και των Εύλογων Δαπανών διαβίωσης

- Οι δόσεις δεν θα ξεπερνούν τη διαφορά του εισοδήματος του οφειλέτη και Εύλογων Δαπανών Διαβίωσης και οι επιμηκύνσεις φθάνουν και έως τα 35 έτη

- Δεν θα καταβάλλεται σε δόσεις το 120% της αξίας του ακινήτου του οφειλέτη, αλλά το 100%., με αποτέλεσμα να υπάρξουν μεγαλύτερες διαγραφές χρεών

- Η αυτοματοποιημένη πρόταση επιβάλλεται στους πιστωτές και αν αυτοί την αρνηθούν (μόνο λόγω δολιότητας) τότε η ατμοποιημένη πρόταση κατατίθεται σε αυτοματοποιημένη αίτηση (χωρίς έξοδα) στον 3869/10. Μέχρι την τελεσίδικη απόφαση του 3869/10 αναστέλλονται τα καταδιωκτικά μέτρα εναντίον του οφειλέτη

- Η συνεισφορά του Δημοσίου αυξάνεται σημαντικά για τα μικρά εισοδήματα ούτως ώστε να μην είναι απαγορευτική η αίτηση από τα χαμηλά εισοδήματα: ως 95% για ετήσιο εισόδημα ως 8χιλ (ή έως 100% με βάση τον πίνακα Ι που αποτελεί παράρτημα της τροπολογίας). Στο τέλος κάθε έτους ελέγχονται μεταβολές στο εισόδημα και επαναπροσαρμόζεται η συνεισφορά του Δημοσίου βάσει του πίνακα Ι του στο Παραρτήματος. Πλέον οι οφειλέτες θα καταβάλλουν όσα μπορούν να αποπληρώσουν και οι Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης προστατεύονται

- Καταργείται η δυνατότητα των πιστωτών να αρνηθούν ή να παραλείπουν να υποβάλλουν πρόταση ή εν γένει να αδιαφορούν

- Δεν θα συνυπογράφουν την αίτηση σύζυγος, εξαρτώμενα μέλη και εγγυητές (όπως ίσχυε). Ίσχυε ότι σύζυγος και εξαρτώμενα μέλη είναι συν υπόχρεοι. Συν υπόχρεοι θα είναι τυχόν κληρονόμοι. Υπάρχει ειδική μέριμνα υπέρ των εγγυητών για δάνεια πρωτοοφειλετών που ρυθμίζονται με την παρούσα τροπολογία: δεν επιβαρύνονται στο όλο αλλά κατά το μέρος που δεν εξοφλεί ο αιτών για τον οποίο έχουν εγγυηθεί , δεν είναι συν υπόχρεοι την ίδια χρονική στιγμή που ρυθμίζει δάνειο ο οφειλέτης

- Θα λαμβάνεται υπόψη μόνο το εισόδημα του αιτούντος (και όχι των προστατευόμενων μελών όπως ισχύει)

- Θα έχουν δικαίωμα στην υποβολή αιτήσεων όσοι δεν έχουν τελεσίδικη απόφαση (αντί της οριστικής που προϋπήρχε)

- Η ρύθμιση του Δανείου κληρονομείται ως προς τη διάρκεια και τη συνεισφορά του Δημοσίου. Οι νέες δόσεις που θα προσδιοριστούν θα έχουν ως βάση τα εισοδήματα του κληρονόμου με σεβασμό στην αρχή προσδιορισμού των δόσεων βάσει της διαφοράς οικογενειακού εισοδήματος από τις Εύλογες δαπάνες διαβίωσης

- Τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο εντάσσονται στο σύστημα προστασίας διότι ο υπολογισμός του υπολοίπου τους γίνεται με βάση την ισοτιμία 2006-2009. Αποπληρώνεται από αυτά το 100% της ρευστοποιήσιμης αξίας της κατοικίας του αιτούμενου, δηλαδή επέρχεται σημαντική διαγραφή υπολοίπου χρέους.

Δείτε εδώ το πλήρες κείμενο της τροπολογίας

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο :

«Φορολογικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών (ΕΕ) 2017/1852, (ΕΕ) 2018/822, (ΕΕ) 2020/876, (ΕΕ)2016/1164, (ΕΕ) 2018/1910 και (ΕΕ) 2019/475, συνεισφορά Δημοσίου για την αποπληρωμή δανείων πληγέντων δανειοληπτών λόγω των δυσμενών συνεπειών της νόσου COVID-19 και άλλες διατάξεις»

Θέμα : α) Διεύρυνση των όρων και των προϋποθέσεων υπαγωγής στο Μέρος Ζ΄ του Ν. 4605/2019 ‘’Πρόγραμμα επιδότησης αποπληρωμής στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων με υποθήκη σε κύρια κατοικία’’, β) παράταση υποβολής των αιτήσεων για ρύθμιση οφειλών έως 31.12.2021, των δανειοληπτών που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση.

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Το υψηλό επίπεδο του ιδιωτικού χρέους και των μη εξυπηρετούμενων δανείων, κληροδοτήματα της δεκαετίας της οικονομικής κρίσης, με βαθιές ρίζες στις παθογένειες και στρεβλώσεις του προ-κρίσεως οικονομικού και πολιτικού συστήματος, εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας. Επιπρόσθετα το υψηλό επίπεδο χρέους αποτελεί αναπόδραστα ένα πολύ κρίσιμο παράγοντα που σχετίζεται με την βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας. Οι συνέπειες της λιμνάζουσας κατάστασης του ιδιωτικού χρέους σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα προσθέτει στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις υποχρεώσεις πολύ μεγάλες για το μέγεθος και τις δυνατότητες τους ενώ δυσκολεύει σημαντικά την εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, την προσέλκυση επενδύσεων και την δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης, επομένως η αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος είναι κρίσιμης σημασίας.

Το προηγούμενο διάστημα και μετά την έξοδο της χωράς από τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής μας δόθηκε η δυνατότητα θέσπισης ενός πλαισίου εξωδικαστικού μηχανισμού με το ν. 4605/2019 για την προστασία της κύριας κατοικίας αφού όπως ήταν γνωστό το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο ο νόμος δλδ 3869/2010 που αφορούσε την προστασία της κύριας κατοικίας έληγε στο τέλος του 2018. Το νέο πλαίσιο που εισήγαγε ο ν. 4605/2019 συνδυάστηκε με την εφαρμογή ενός προγράμματος επιδότησης για την αποπληρωμή στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων με υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης σε κύρια κατοικία φυσικών προσώπων. Ο σκοπός του προγράμματός είχε δύο κύριες κατευθύνσεις: α) να δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο για την προστασία της κύριας κατοικίας των οικονομικά αδύναμων φυσικών προσώπων και β) να εισάγει ένα μηχανισμό ρύθμισης μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων, τα οποία εξασφαλίζονται με υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης σε κύρια κατοικία. Παράλληλα αντιμετωπίστηκε και ένα μεγάλο κενό του προηγούμενο πλαισίου του ν. 3869/2010 το οποίο δεν κάλυπτε πρόσωπα με πτωχευτική ικανότητα αλλά μόνο φυσικά πρόσωπα χωρίς πτωχευτική ικανότητα με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται συνολικά το πρόβλημα που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Η εισαγωγή του ν. 4605/2019 στην έννομη τάξη της χώρας ήρθε να καλύψει το κενό αυτό, καθώς η αναγκαιότητα της προστασίας της κύριας κατοικίας των ευάλωτων δανειοληπτών ήταν επιτακτική ανεξαρτήτου ιδιότητας ή επαγγελματικής ενασχόλησης. Επίσης στο πλαίσιο του ν. 4609/2019 καθορίστηκαν κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια λαμβάνοντας υπόψιν τα οικονομικά δεδομένα της τότε χρονικής συγκύριας καθώς επίσης και την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος της χώρας. Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας που τέθηκαν στο ν. 4605/2019 είναι γεγονός ότι ήταν ένα προϊόν συμβιβασμού μεταξύ των Ελληνικών Αρχών με τους Θεσμούς στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας και κατανόησης με τους εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζών.

Σήμερα και ενώ η πανδημία του κορονοϊού δεν έχει πλήρως αντιμετωπιστεί με την ελληνική οικονομία να εισέρχεται σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης που θα φέρει χιλιάδες επιχειρήσεις και νοικοκυριά στα πρόθυρα “ασφυξίας”, είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα διευρυμένο πλαίσιο για την προστασία της κύριας κατοικίας το οποίο θα εκτείνεται χρονικά μέχρι το τέλος του 2020 ενώ θα περιλαμβάνει αυξημένη κρατική επιδότηση για τους δανειολήπτες εκείνους που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Επιπλέον να σημειωθεί ότι η προτεινόμενη τροπολογία καθίσταται κάτι παραπάνω από αναγκαία αφού από τα μέχρι σήμερα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης του Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ), 4.755 αιτήσεις έχουν υποβληθεί και διαβιβαστεί στις τράπεζες, από αυτές οι 2.449 έχουν μετατραπεί σε προτάσεις ρύθμισης χρέους και έχουν αποσταλεί σε δανειολήπτες, ενώ έχουν γίνει αποδεκτές μόνο 1.546 προτάσεις και εκκρεμεί η αποδοχή των υπολοίπων 903. Από τα παραπάνω νούμερα διαπιστώνεται ότι η προβλεπόμενη διαδικασία για την προστασία της κύριας κατοικίας δεν προχωράει με ικανοποιητικούς ρυθμούς ενώ η ανταπόκριση των ελληνικών τραπεζών μπορεί να χαρακτηριστεί και ως ένα βαθμό υπονομευτική αφού καταγράφεται σχετική απροθυμία στην υποβολή τελικών προτάσεων ρύθμισης προς του δανειολήπτες.

Ειδικότερα επί των άρθρων του του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) προτείνονται οι παρακάτω ρυθμίσεις:

1. Άρθρο 68

1.1 Η παρ. 1 του Άρθρου 68 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) τροποποιείται ως εξής:

γ) Η αξία της προστατευόμενης κύριας κατοικίας, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72, δεν υπερβαίνει τα 200.000 ευρώ, αν στις οφειλές της παραγράφου 2 περιλαμβάνονται επιχειρηματικά δάνεια. Η προτεινόμενη τροποποίηση αυξάνει την αξία της προστατευόμενης κύριας κατοικίας και στις περιπτώσεις των επιχειρηματικών δανείων από 175.000€ σε 200.000€. Για τα φυσικά πρόσωπα η αξία της προστατευόμενης κύριας κατοικίας είναι 250.000 €.

δ) Το εισόδημα του αιτούντος φυσικού προσώπου, κατά το τελευταίο έτος, για το οποίο υπάρχει δυνατότητα υποβολής φορολογικής δήλωσης, δεν υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%. Oι εύλογες δαπάνες διαβίωσης θα ακολουθούν την 2^η ομάδα δαπανών και θα καθορίζονται με ΥΑ του Υπουργού Οικονομικών λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της Έρευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) που διενεργείται κάθε χρόνο από την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Η προτεινόμενη τροποποίηση αντικαθιστά το κριτήριο του οικογενειακού εισοδήματος του αιτούντος και καθορίζει ως κριτήριο το εισόδημά μόνο του αιτούντος προσώπου συνδέοντας το με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%.

ε) Αν το σύνολο των οφειλών των παραγράφων 2 έως 4 υπερβαίνει τα 20.000 ευρώ, η ακίνητη περιουσία του αιτούντα πέραν της κύριας κατοικίας του, καθώς και τα μεταφορικά μέσα που κατέχει, έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 130.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72. Η προτεινόμενη τροποποίηση λαμβάνει υπόψη μόνο την περιουσιακή κατάσταση του αιτούντος προσώπου και την αυξάνει από 80.000€ σε 130.000€.

στ) Οι καταθέσεις, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τα πολύτιμα μέταλλα, σε νομίσματα ή ράβδους, του αιτούντος έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72. (Η προτεινόμενη τροποποίηση λαμβάνει υπόψη μόνο την περιουσιακή κατάσταση του αιτούντος)

η) Το σύνολο του ανεξόφλητου κεφαλαίου, στο οποίο συνυπολογίζονται λογιστικοποιημένοι τόκοι και, αν υπάρχουν, έξοδα εκτέλεσης, των οφειλών των παραγράφων 2 και 3, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης του άρθρου 72, δεν υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ ανά πιστωτή ανεξάρτητα αν στις οφειλές αυτές περιλαμβάνονται ή όχι επιχειρηματικά δάνεια. Η προτεινόμενη τροποποίηση αυξάνει το σύνολο των οφειλών στις 250.000€ ανεξάρτητα αν περιλαμβάνονται σε αυτές και επιχειρηματικά δάνεια.

1.2. Η παρ.2 του του Άρθρου 68 ν.4605/2019 τροποποιείται ως εξής:

«2. Με το παρόν Μέρος, το φυσικό πρόσωπο, για το οποίο συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, μπορεί να ρυθμίσει οφειλές του από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύματα, καθώς και οφειλές του από στεγαστικό δάνειο προς εταιρίες παροχής πιστώσεων και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, εφόσον για τις οφειλές αυτές έχει εγγραφεί, πριν την άσκηση της αίτησης του άρθρου 72, υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης σε ακίνητο, που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία του και οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημερών κατά την 9/6/2020.» Η προτεινόμενη τροποποίηση αλλάζει την ημερομηνία αναφοράς κατά την οποία οι οφειλές βρίσκονται σε καθυστέρηση και καθιστούν το δάνειο κόκκινο από την 31/12/2018 προτείνεται ενδεικτικά η 9/6/2020)

1.3. Η παρ.3 του του Άρθρου 68 ν.4605/2019 τροποποιείται ως εξής:

«3. Με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 ο τρίτος κύριος μπορεί να ρυθμίσει οφειλές άλλων ενοχικά υπόχρεων φυσικών προσώπων από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύματα ή από στεγαστικό δάνειο προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για τις οποίες έχει παραχωρηθεί υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης στη δική του κύρια κατοικία, εφόσον οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημερών κατά την 9/6/2020.» Η προτεινόμενη τροποποίηση αλλάζει την ημερομηνία αναφοράς κατά την οποία οι οφειλές βρίσκονται σε καθυστέρηση και καθιστούν το δάνειο κόκκινο από την 31/12/2018 προτείνεται ενδεικτικά η 9/6/2020.

1.4. Στη παρ. 1 του άρθρου 68 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) προστίθεται η περίπτωση θ ως εξής:

θ. Στην περίπτωση στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων σε ελβετικό φράγκο που έχουν χορηγηθεί κατά τη χρονική περίοδο 2006 έως 2009, συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ/ελβετικού φράγκου που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου είναι χαμηλότερη σε ποσοστό μεγαλύτερο του δέκα τοις εκατό (10%) αυτής που ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής , η συναλλαγματική ισοτιμία που εφαρμόζεται εφεξής για τον προσδιορισμό του κριτήριου της προηγούμενης παραγράφου είναι:

α. η μέση τιμή που προκύπτει ανάμεσα στις ανωτέρω δύο τιμές

β. Σε περίπτωση που η μέση τιμή της προηγούμενης περίπτωσης είναι μεγαλύτερη της τιμής που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου, μειωμένης κατά 10%, τότε εφαρμόζεται η τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία.

γ. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν ή περιορίζουν αξιώσεις ή δικαιώματα των δανειοληπτών από τη σύναψη των συμβάσεων δανείου σε ελβετικό φράγκο.

1.5 Στο άρθρο 68 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) προστίθεται παράγραφος 7 ως εξής:

7. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος Νόμου:

α. Τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι συνοφειλετών ή εγγυητών του οφειλέτη, καθώς και τα δικαιώματα των εμπραγμάτως ασφαλισμένων πιστωτών επί του υπέγγυου αντικειμένου δεν θίγονται.

β. Κατά το μέρος που οι απαιτήσεις πιστωτών ικανοποιούνται από τις ρυθμίσεις οφειλών που προκύπτουν στο πλαίσιο του παρόντος νόμου, οι πιστωτές δεν μπορούν να στραφούν κατά των εγγυητών για την ικανοποίηση του μέρους αυτών των απαιτήσεων, οι εγγυητές όμως ευθύνονται απέναντι στους πιστωτές και για την τήρηση της ρύθμισης που αναφέρεται στις απαιτήσεις αυτές. Οι εγγυητές απαλλάσσονται από την τοκοφορία του μέρους αυτών των απαιτήσεων εφόσον υπερβαίνει αυτή της ρύθμισης.

γ. Για τους συνοφειλέτες ή εγγυητές η οφειλή δεν καθίσταται ληξιπρόθεσμη από μόνη την υποβολή της αίτησης του άρθρου 72 από τον οφειλέτη ή την υπαγωγή αυτής σε ρύθμιση, σύμφωνα με τα άρθρα του παρόντος Νόμου.

Σε περίπτωση που η αίτηση του οφειλέτη γίνει δεκτή, οι εγγυητές έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν τη ρύθμιση της οφειλής, με τους ίδιους συμβατικούς όρους, στο εναπομένον χρονικό διάστημα που προβλέπει η σύμβαση, προσαυξημένο κατά τουλάχιστον τρία (3) έτη.

δ. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται έναντι των εγγυητών, των εις ολόκληρον υπόχρεων ή άλλων δικαιούχων σε αναγωγή. Όμως, αν ο εγγυητής, ο εις ολόκληρον υπόχρεος ή άλλος δικαιούχος σε αναγωγή πρόσωπο καταβάλει τόσο το τμήμα της οφειλής από την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά το άρθρο 72 όσο και μέρος της οφειλής που περιλαμβάνεται στην απόφαση ρύθμισης, τότε αυτός υποκαθίσταται αυτοδικαίως για το τελευταίο ποσό στη θέση του πιστωτή στο μέτρο και με τις προϋποθέσεις που η οφειλή αυτή έχει διαμορφωθεί δυνάμει της ρύθμισης ή του σχεδίου διευθέτησης οφειλών που επικυρώθηκε με τη δικαστική απόφαση"

2.Άρθρο 69

2.1. Στο Άρθρο 69 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) προστίθεται η παράγραφος θ ως εξής:

θ. Ως «Ρευστοποιήσιμη Αξία» με βάση τα Διεθνή Εκτιμητικά Πρότυπα 2017– ΔΕΠ/IVS 104 Βάσεις Αξίας, νοείται η Αξία Ρευστοποίησης (Liquidation Value) και αφορά το εκτιμώμενο ποσό το οποίο θα μπορούσε να επιτευχθεί σε μια διαδικασία «μη συστηματικής» πώλησης ενός ακινήτου ή μιας ομάδας ακινήτων ως αποτέλεσμα Αναγκαστικής Πώλησης. Προτείνεται η αξία της κύριας κατοικίας να υπολογίζεται με βάση την εμπορική αξία ρευστοποίησης με βάση την οποία δύναται η αξία της κύριας κατοικίας να αποτιμάται σε μικρότερο ποσό από αυτό της αντικειμενικής αξίας με αποτέλεσμα να διευρύνεται η περίμετρος όσων μπορούν να υποβάλλουν αίτηση αλλά και το συνολικό ποσό οφειλής να μειώνεται.

3. Άρθρο 71

3.1. Στο τελευταίο εδάφιο του Άρθρου 71 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) προστίθεται το εξής:

«Η πλατφόρμα ενσωματώνει τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας του άρθρου 68 και υπολογίζει αυτόματα τον αριθμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων του Άρθρου 75 με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παρ.1 του Άρθρου 75». Η προτεινόμενη προσθήκη προσδιορίζει ρητά τη αυτοματοποιημένη διαδικασία υπολογισμού των δόσεων της ρύθμισης αφού στο ισχύον πλαίσιο δεν ορίζονταν ρητά.

4. Άρθρο 72

4.1. Η παρ. 1 του Άρθρου 72 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) τροποποιείται στις παρακάτω περιπτώσεις ως εξής:

Κάθε φυσικό πρόσωπο, στο οποίο συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας της παραγράφου 1 του άρθρου 68, μπορεί έως την 31η Δεκεμβρίου 2021 να υποβάλει αίτηση για ρύθμιση των οφειλών των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 68, με σκοπό την προστασία της κύριας κατοικίας του από την αναγκαστική ρευστοποίηση. Η προτεινόμενη τροποποίηση παρατείνει την διάρκεια ισχύος του νόμου για την υποβολή αίτησης για ρύθμιση οφειλών μέχρι 31.12.2021.

4.2. Η περ. β της παρ. 4 του Άρθρου 72 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019), καταργείται. Η κατάργηση της περ. β επιβάλλεται αφού η αίτηση θα αφορά μόνο τον αιτούντα και όχι τα εξαρτώμενα μέλη.

4.3. Η περ. γ της παρ. 4 του Άρθρου 72 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019β) τροποποιείται ως εξής:

«Εισοδήματα του αιτούντος, από οποιαδήποτε πηγή και αιτία». Η προτεινόμενη τροποποίηση γίνεται σε αντιστοιχία με το άρθρο 68 αφού προτείνεται να λαμβάνονται υπόψη μόνο τα εισοδήματα του αιτούντος και όχι των εξαρτώμενων μελών.

4.4. Η παρ. 4 του Άρθρου 72 της περ. η) υποπερ. αα) τροποποιείται ως εξής :

αα) δεν εκδόθηκε τελεσίδικη απόφαση, που απέρριψε αίτησή του κατά το άρθρο 4 του ν. 3869/2010 λόγω δόλιας περιέλευσής του σε αδυναμία πληρωμής ή λόγω ύπαρξης επαρκούς περιουσίας ή που εξαίρεσε την κύρια κατοικία του από τη ρευστοποίηση κατά την παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010, ββ) οι οφειλές, των οποίων ζητεί τη ρύθμιση, δεν έχουν ρυθμιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 99 επ. του ν. 3588/2007, τα άρθρα 61 έως 67 του ν. 4307/2014 ή το ν. 4469/2017, ούτε υπάρχει εκκρεμής αίτηση ρύθμισής τους κατά τις διατάξεις αυτές. (Η προτεινόμενη τροποποίηση αντικαθιστά την οριστική απόφαση με τελεσίδικη)

4.5. Η παρ. 5 του Άρθρου 72 καταργείται. Καταργείται η συνυπογραφή της αίτησης από τον/την σύζυγο και εξαρτώμενα μέλη.

4.6. Η παρ. 6 περ. β. του Άρθρου 72 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) τροποποιείται ως εξής:

β) αν ο οφειλέτης είναι κύριος επικαρπωτής γηπέδων εκτός σχεδίου πόλης και οικισμού, για το οποίο δεν προσδιορίζεται αξία ΕΝ.Φ.Ι.Α., συμπληρωμένο έντυπο υπολογισμού αξίας γηπέδου, υπογεγραμμένο από συμβολαιογράφο. Ο αιτών μπορεί επίσης να συνοδεύει την αίτησή του με οποιοδήποτε άλλο έγγραφο, στοιχείο ή πληροφορία, τα οποία θεωρεί σημαντικά για την επιτυχία της διαδικασίας. ». Η προτεινόμενη τροποποίηση γίνεται σε αντιστοιχία με το άρθρο 68 αφού προτείνεται να λαμβάνονται υπόψη μόνο τα εισοδήματα του αιτούντος και όχι των εξαρτώμενων μελών.

5. Άρθρο 74

5.1. Η παρ.2 του του Άρθρου 74 ν.4605/2019 αντικαθίσταται ως εξής:

2. Μέσα σε έναν μήνα από την κοινοποίηση της αίτησης ή σε δύο μήνες, σε περίπτωση συν υποβολής της αίτησης από συγκύριους, κάθε πιστωτής οφείλει να αποδεχτεί την αυτοματοποιημένα παραγόμενη πρόταση του Άρθρου 71 σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 75. Αν πιστωτής ή πιστωτές αρνηθούν την πρόταση του προηγούμενου εδαφίου υποστηρίζοντας ότι ο αιτών δολίως περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής χρηματικών οφειλών, τότε αυτομάτως επέρχονται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου και η πλατφόρμα του άρθρου 71 παράγει αυτοματοποιημένη αίτηση που κατατίθεται ηλεκτρονικά με τη διαδικασία του Άρθρου 4 παρ.1 του Ν.3869/2010. Προκειμένου να αποδειχθεί η δολιότητα του αιτούντος απαιτείται τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Μέχρι την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης αναστέλλονται τα πάσης φύσεως ατομικά καταδιωκτικά μέτρα εναντίον του οφειλέτη. Η προτεινόμενη τροποποίηση καθιστά υποχρεωτική την αυτοματοποιημένη λύση που παράγεται από την πλατφόρμα προς τους πιστωτές του οφειλέτη, ενώ δίνει την δυνατότητα στου πιστωτές να αρνηθούν την αυτοματοποιημένη λύση εάν διαθέτουν στοιχεία που καθιστούν τον οφειλέτη δόλιο.

5.2. Η παρ.3 του Άρθρου 74 ν.4605/2019 καταργείται.

3. Οι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων των πιστωτικών ιδρυμάτων, μπορούν να διατυπώσουν προς τον οφειλέτη μία κοινή πρόταση ή τις επιμέρους προτάσεις τους μέσω εκπροσώπου τους. Ως εκπρόσωπος ορίζεται ο εμπραγμάτως ασφαλισμένος δανειστής, ο οποίος προηγείται στην υποθηκική τάξη, και σε κάθε άλλη περίπτωση ο δανειστής με την υψηλότερη απαίτηση. Η προτεινόμενη κατάργηση έρχεται σε συνέχεια της τροποποίησης της προηγούμενης παραγράφου αφού πλέον οι προτάσεις προς τους οφειλέτες θα παράγονται αυτόματα και δε θα αφήνονται στην ευχέρεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.

5.3. Η παρ. 4 του Άρθρου 74 ν.4605/2019 τροποποιείται ως εξής:

«3. Μέσα σε έναν μήνα από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής προτάσεων των πιστωτών, ο αιτών δηλώνει αν αποδέχεται την αυτοματοποιημένη πρόταση της πλατφόρμας του Άρθρου 71. Αν η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου παρέλθει άπρακτη, λογίζεται ότι ο αιτών απέρριψε την υποβληθείσα πρόταση ή τις υποβληθείσες προτάσεις. Η αποδοχή της πρότασης από τον αιτούντα επέχει θέση ηλεκτρονικής υπογραφής του αναρτηθέντος σχεδίου σύμβασης». Η προτεινόμενη τροποποίηση αφορά στην αποδοχή της αυτοματοποιημένης λύσης από τον οφειλέτη και όχι της προτεινόμενης από τα πιστωτικά ιδρύματα πρότασης αφού αυτή αντικαθίσταται από την αυτοματοποιημένη πρόταση της πλατφόρμας της παρ. 2 του ίδιου άρθρου.

5.4. Η παρ.6 του Άρθρου 74 ν.4605/2019 τροποποιείται ως εξής

«6.Η διαδικασία συναινετικής ρύθμισης ολοκληρώνεται:

α) με την απόρριψη της αίτησης κατά το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 73,

β) με την παραίτηση του αιτούντος από την αίτησή του, η οποία μπορεί να υποβληθεί μέχρι τη λήξη της προθεσμίας της παραγράφου 4, υποβάλλεται ηλεκτρονικά και κοινοποιείται από την πλατφόρμα σε όλους τους πιστωτές,

γ) με την αποδοχή ή την απόρριψη της αυτοματοποιημένης πρότασης του Άρθρου 71 από τον αιτούντα.

Η προτεινόμενη τροποποίηση αφορά στην κατάργηση του σημείου γ του ισχύοντος νόμου δλδ καταργείται η δυνατότητα των πιστωτών να παραλείψουν ή να αρνηθούν να υποβάλλουν πρόταση ρύθμισης προς τον οφειλέτη.

5.5. Η παρ.7 & 8 του Άρθρου 74 ν.4605/2019 αντικαθίστανται ως εξής

7. Η αυτοματοποιημένη πρόταση ρύθμισης του Άρθρου 71, που έγινε αποδεκτή από τον αιτούντα αποτελεί εκτελεστό τίτλο, δυνάμει του οποίου μπορεί να επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση στη λοιπή περιουσία του αιτούντα πλην της κύριας κατοικίας του, καθώς και στην κύρια κατοικία, αν ο οφειλέτης εκπέσει κατά το άρθρο 80. Ο ενδιαφερόμενος πιστωτής δικαιούται να καταθέσει αντίγραφο της γενόμενης αποδεκτής ρύθμισης στο Ειρηνοδικείο της κατοικίας του αιτούντος. Ο εκτελεστήριος τύπος δίνεται από τον ειρηνοδίκη του τόπου της προστατευόμενης κύριας κατοικίας. Η προτεινόμενη τροποποίηση αντικαθιστά την ‘’πρόταση ρύθμιση του πιστωτή’’ από την αυτοματοποιημένη πρόταση ρύθμισης του του Άρθρου 71 δλδ της πλατφόρμας, υπογραμμισμένο σημείο.

8. Με επιμέλεια οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον η πρόταση ρύθμισης, που έγινε αποδεκτή από τον αιτούντα, μεταγράφεται στο βιβλίο μεταγραφών ή καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο της κύριας κατοικίας του αιτούντος. Η προτεινόμενη τροποποίηση καταργεί ‘’…την πρόταση ρύθμισης του πιστωτή’’ που υπάρχει στο ισχύον άρθρο αφού αυτή αντικαθίσταται από την αυτοματοποιημένη λύση.

6. Άρθρο 75

6.1. Η παρ. 1 του Άρθρου 75 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) τροποποιείται ως εξής:

1. Για την προστασία της κύριας κατοικίας του, ο αιτών καταβάλλει το εκατό τοις εκατό (100%) της αξίας αυτής σε μηνιαίες ισόποσες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, με επιτόκιο ίσο με το Euribor τριμήνου προσαυξημένο κατά δύο τοις εκατό (2%). Η προτεινόμενη τροποποίηση αφορά στην καταβολή του 100% της αξίας της κύρια κατοικίας και όχι στο 120% αυτής.

6.2. Η παρ. 2 του Άρθρου 75 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019) τροποποιείται ως εξής:

«2. Το ποσό της παραγράφου 1 καταβάλλεται σε χρονικό διάστημα εικοσιπέντε (25) ετών. Οι δόσεις της παρ.1 προσδιορίζονται από την πλατφόρμα του Άρθρου 71 και δεν δύνανται να υπερβαίνουν τη διαφορά του οικογενειακού εισοδήματος του αιτούντος με την αξία που προσδιορίζεται στις Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειάς του αιτούντος. Για τους σκοπούς αυτούς και σε περίπτωση που η προϋπόθεση του προηγούμενου εδαφίου προσδιορίζει δόσεις του Άρθρου 75 που δεν καλύπτουν τη ρευστοποιήσιμη αξία της κύριας κατοικίας σε Παρούσα Αξία καταβολών της 25ετιας, δύναται να προσδιοριστεί μεγαλύτερη διάρκεια, η οποία πάντως δεν υπερβαίνει τα τριάντα πέντε (35) έτη. Σε κάθε περίπτωση οι καταβολές της παραγράφου 1 δεν θα υπερβαίνουν το 35% του εισοδήματος για εισοδήματα έως 12.000 ευρώ και το 43% για τα υπόλοιπα εισοδήματα της παραγράφου δ του Άρθρου 68 του παρόντος Νόμου.» Η προτεινόμενη τροποποίηση λαμβάνει υπόψη της το οικογενειακό εισόδημα του αιτούντος φυσικού προσώπου το οποίο προσδιορίζεται με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%, πλέον με βάση το εισόδημα αυτό θα προσδιορίζονται οι δόσεις της οφειλής του οφειλέτη και σύμφωνα με τα ανωτέρω όρια.

7. Άρθρο 76

7.1. Η παρ.3 του του Άρθρου 76 ν.4605/2019 καταργείται:

3. Για να συνεισφέρει το Δημόσιο, πρέπει να ρυθμιστούν, συναινετικά ή δικαστικά, όλες οι οφειλές που είναι επιδεκτικές ρύθμισης κατά τις παραγράφους 2 έως 6 του άρθρου 68 και το συμφωνηθέν σχέδιο ρύθμισης να είναι σύμφωνο με το άρθρο 75, εκτός εάν ρυθμίζονται ταυτόχρονα οφειλές συγκυριών που είναι και συν οφειλέτες στην ίδια οφειλή , οπότε δύναται να προτείνεται ρύθμιση μικρότερη από το 120% της αξίας της πρώτης κατοικίας, έτσι ώστε να ισούται με το συνολικό ποσό. Η προτεινόμενη κατάργηση προτείνεται γιατί με την ισχύουσα διάταξη οφειλέτες και εγγυητές μπαίνουν στην ίδια μοίρα και μοιράζονται τα οφειλόμενα χρέη χωρίς κανένα διαχωρισμό, γεγονός που επιβαρύνει σε κάποιες περιπτώσεις αναίτια τους εγγυητές.

7.2. Η παρ.7 του Άρθρου 76 ν.4605/2019 αντικαθίσταται ως εξής:

7. Ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και σε κάθε περίπτωση υποχρεούται στην καταβολή ελάχιστης συνεισφοράς, η οποία δεν θα υπερβαίνει τα ποσοστά που καθορίζονται στην παρ. 2 τούς άρθρου 75 (βλέπε σημείο 17). Στο πλαίσιο αυτό προτείνονται οι παρακάτω λύσεις:

α) Για μονογονεϊκή οικογένεια:

Η συνεισφορά του Δημοσίου είναι 100% για οικογενειακό εισόδημα έως 7.337 ευρώ για υπόλοιπα δανείων από 20.000 έως 250.000 ευρω.

Για εισοδήματα από 7. 337 ευρώ έως 13.000 ευρώ διακυμαίνεται όπως στον πίνακα του Παραρτήματος. Στην ανώτερη εισοδηματική κλίμακα των 13.000 ευρώ και σε οφειλή 250.000 ευρώ το Δημόσιο συνεισφέρει στο 44% της προσδιορισμένης δόσεως του άρθρου 75.

Β) Για Δύο Ενήλικες:

Η συνεισφορά του Δημοσίου είναι 100% για οικογενειακό εισόδημα έως 12.412 ευρώ για υπόλοιπα δανείων από 20.000 έως 250.000 ευρώ. Για εισοδήματα από 12.412 ευρώ έως 21.000 ευρώ διακυμαίνεται όπως στον πίνακα του Παραρτήματος. Στην ανώτερη εισοδηματική κλίμακα των 21.000 ευρώ και σε οφειλή 250.000 ευρώ το Δημόσιο συνεισφέρει στο 15% της προσδιορισμένης δόσεως του άρθρου 75.

γ) Για Δύο Ενήλικες με ένα τέκνο:

Η συνεισφορά του Δημοσίου είναι 100% για οικογενειακό εισόδημα έως 15.367 ευρώ για υπόλοιπα δανείων από 20.000 έως 250.000 ευρώ. Για εισοδήματα από 15. 367 ευρώ έως 26.000 ευρώ η συνεισφορά του Δημοσίου στην προσδιορισμένη δόση του άρθρου 75 διακυμαίνεται όπως στον πίνακα του Παραρτήματος.

δ) Για Δύο Ενήλικες με δύο τέκνα:

Η συνεισφορά του Δημοσίου είναι 100% για οικογενειακό εισόδημα έως 18.322 ευρώ για υπόλοιπα δανείων από 20.000 έως 250.000 ευρώ. Για εισοδήματα από 18.322 ευρώ έως 31.000 ευρώ η συνεισφορά του Δημοσίου στην προσδιορισμένη δόση του άρθρου 75 διακυμαίνεται όπως στον πίνακα του Παραρτήματος.

ε) Για Δύο Ενήλικες με τρία τέκνα:

Η συνεισφορά του Δημοσίου είναι 100% για οικογενειακό εισόδημα έως 21.277 ευρώ για υπόλοιπα δανείων από 20.000 έως 250.000 ευρώ. Για εισοδήματα από 21.277 ευρώ έως 37.000 ευρώ η συνεισφορά του Δημοσίου στην προσδιορισμένη δόση του άρθρου 75 διακυμαίνεται όπως στον πίνακα του Παραρτήματος.

Η ελάχιστη συνεισφορά του οφειλέτη επανεξετάζεται στο τέλος κάθε οικονομικού έτους, για τυχόν μεταβολή του διαθέσιμου εισοδήματος του αιτούντος.

Ο οφειλέτης ενημερώνεται σχετικά με το ποσό στο οποίο αντιστοιχεί η ελάχιστη συνεισφορά του για το επόμενο οικονομικό έτος, μέσω αυτοματοποιημένων γραπτών μηνυμάτων που θα εμφανίζονται στην ηλεκτρονική του αίτηση και θα αποστέλλονται συγχρόνως στην ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας που έχει δηλώσει.

Οι παραπάνω προτεινόμενες λύσεις συνδέονται με τα mechanics των Εύλογων Δαπανών που αποτυπώνονται στον πίνακα Ι του παραρτήματος.

8. Άρθρο 78

8.1. Οι παράγραφοι 2 του Άρθρου 78 του ν.4605/2019 καταργείται

Η παρ. 2 καταργείται αφού σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 74 θα υπάρχει απεριόριστη προστασία της κύρια κατοικίας μέχρι την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης εφόσον απαιτείται .

9. Άρθρο 79

9.1. Η παράγραφος 5 του Άρθρου 79 του ν.4605/2019 τροποποιείται ως εξής

5. Αν ο αιτών αποβιώσει πριν την ολοκλήρωση της ρύθμισης, και ο κληρονόμος χρησιμοποιεί την κληρονομιαία κύρια κατοικία ως δική του κύρια κατοικία και πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 68 κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου, η διάρκεια ρύθμισης του άρθρου 75 ισχύει και για τον κληρονόμο με την εκ νέου χορήγηση της συνεισφοράς του Δημοσίου κατά το άρθρο 76, ακόμα και μετά την πάροδο της προθεσμίας της παρ. 1 του άρθρου 72. Το ύψος των καταβολών της παρ.2 του του Άρθρου 75 επαναπροσδιορίζονται αυτοματοποιημένα με την πρόταση του Άρθρου 71 με βάση τα εισοδήματα του κληρονόμου. Για τον κληρονόμο ισχύει το σύνολο των προϋποθέσεων του παρόντος Νόμου. Η προτεινόμενη τροποποίηση προσδιορίζει τη αυτοματοποιημένη διαδικασία υπολογισμού των δόσεων με βάση τα εισοδήματα του κληρονόμου μετά από την υποβολή της αίτησης του

Β. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1. Επί του Άρθρου 68 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019)

1.1 Με την προτεινόμενη τροποποίηση η παρ. 1 τροποποιείται ως εξής:

γ) Η αξία της προστατευόμενης κύριας κατοικίας, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72, δεν υπερβαίνει τα 200.000 ευρώ, αν στις οφειλές της παραγράφου 2 περιλαμβάνονται επιχειρηματικά δάνεια και 250 ευρώ σε κάθε άλλη περίπτωση.

δ) Το εισόδημα του αιτούντος φυσικού προσώπου, κατά το τελευταίο έτος, για το οποίο υπάρχει δυνατότητα υποβολής φορολογικής δήλωσης, δεν υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%. Oι εύλογες δαπάνες διαβίωσης θα ακολουθούν την 2η ομάδα δαπανών και θα καθορίζονται με ΥΑ του Υπουργού Οικονομικών λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της Έρευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) που διενεργείται κάθε χρόνο από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.

ε) Αν το σύνολο των οφειλών των παραγράφων 2 έως 4 υπερβαίνει τα 20.000 ευρώ, η ακίνητη περιουσία του αιτούντα πέραν της κύριας κατοικίας του, καθώς και τα μεταφορικά μέσα που κατέχει, έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 130.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72.

στ) Οι καταθέσεις, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τα πολύτιμα μέταλλα, σε νομίσματα ή ράβδους, του αιτούντος έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του άρθρου 72.

η) Το σύνολο του ανεξόφλητου κεφαλαίου, στο οποίο συνυπολογίζονται λογιστικοποιημένοι τόκοι και, αν υπάρχουν, έξοδα εκτέλεσης, των οφειλών των παραγράφων 2 και 3, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης του άρθρου 72, δεν υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ ανά πιστωτή ανεξάρτητα αν στις οφειλές αυτές περιλαμβάνονται ή όχι επιχειρηματικά δάνεια.

1.2. Με την προτεινόμενη τροποποίηση η παρ. 2 τροποποιείται ως εξής:

«2. Με το παρόν Μέρος, το φυσικό πρόσωπο, για το οποίο συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, μπορεί να ρυθμίσει οφειλές του από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύματα, καθώς και οφειλές του από στεγαστικό δάνειο προς εταιρίες παροχής πιστώσεων και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, εφόσον για τις οφειλές αυτές έχει εγγραφεί, πριν την άσκηση της αίτησης του άρθρου 72, υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης σε ακίνητο, που χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία του και οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημερών κατά την 9/6/2020.

1.3. Με την προτεινόμενη τροποποίηση η παρ. 3 τροποποιείται ως εξής:

«3. Με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 ο τρίτος κύριος μπορεί να ρυθμίσει οφειλές άλλων ενοχικά υπόχρεων φυσικών προσώπων από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύματα ή από στεγαστικό δάνειο προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για τις οποίες έχει παραχωρηθεί υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης στη δική του κύρια κατοικία, εφόσον οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημερών κατά την 9/6/2020.

1.4. Προστίθεται παράγραφος 7 στο άρθρο 1 ως εξής:

7. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος Νόμου:

α. Τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι συνοφειλετών ή εγγυητών του οφειλέτη, καθώς και τα δικαιώματα των εμπραγμάτως ασφαλισμένων πιστωτών επί του υπέγγυου αντικειμένου δεν θίγονται.

β. Κατά το μέρος που οι απαιτήσεις πιστωτών ικανοποιούνται από τις ρυθμίσεις οφειλών που προκύπτουν στο πλαίσιο του παρόντος νόμου, οι πιστωτές δεν μπορούν να στραφούν κατά των εγγυητών για την ικανοποίηση του μέρους αυτών των απαιτήσεων, οι εγγυητές όμως ευθύνονται απέναντι στους πιστωτές και για την τήρηση της ρύθμισης που αναφέρεται στις απαιτήσεις αυτές. Οι εγγυητές απαλλάσσονται από την τοκοφορία του μέρους αυτών των απαιτήσεων εφόσον υπερβαίνει αυτή της ρύθμισης.

γ. Για τους συνοφειλέτες ή εγγυητές η οφειλή δεν καθίσταται ληξιπρόθεσμη από μόνη την υποβολή της αίτησης του άρθρου 72 από τον οφειλέτη ή την υπαγωγή αυτής σε ρύθμιση, σύμφωνα με τα άρθρα του παρόντος Νόμου.

Σε περίπτωση που η αίτηση του οφειλέτη γίνει δεκτή, οι εγγυητές έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν τη ρύθμιση της οφειλής, με τους ίδιους συμβατικούς όρους, στο εναπομένον χρονικό διάστημα που προβλέπει η σύμβαση, προσαυξημένο κατά τουλάχιστον τρία (3) έτη.

δ. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται έναντι των εγγυητών, των εις ολόκληρον υπόχρεων ή άλλων δικαιούχων σε αναγωγή. Όμως, αν ο εγγυητής, ο εις ολόκληρον υπόχρεος ή άλλο δικαιούχο σε αναγωγή πρόσωπο καταβάλει τόσο το τμήμα της οφειλής από την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά την άρθρο... όσο και μέρος της οφειλής που περιλαμβάνεται στην απόφαση ρύθμισης, τότε αυτός υποκαθίσταται αυτοδικαίως για το τελευταίο ποσό στη θέση του πιστωτή στο μέτρο και με τις προϋποθέσεις που η οφειλή αυτή έχει διαμορφωθεί δυνάμει της ρύθμισης ή του σχεδίου διευθέτησης οφειλών που επικυρώθηκε με τη δικαστική απόφαση"

2. Επί του Άρθρου 69 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019)

2.1. Προστίθεται η παράγραφος θ ως εξής:

θ. Ως «Ρευστοποιήσιμη Αξία» με βάση τα Διεθνή Εκτιμητικά Πρότυπα 2017– ΔΕΠ/IVS 104 Βάσεις Αξίας, νοείται η Αξία Ρευστοποίησης (Liquidation Value) και αφορά το εκτιμώμενο ποσό το οποίο θα μπορούσε να επιτευχθεί σε μια διαδικασία «μη συστηματικής» πώλησης ενός ακινήτου ή μιας ομάδας ακινήτων ως αποτέλεσμα Αναγκαστικής Πώλησης.

3. Επί του Άρθρου 71 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019)

3.1. Στο τελευταίο εδάφιο του Άρθρου 71 προστίθεται το εξής:

«Η πλατφόρμα ενσωματώνει τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας του άρθρου 68 και υπολογίζει αυτόματα τον αριθμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων του Άρθρου 75 με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παρ.1 του Άρθρου 75».

4. Επί του Άρθρου 72 του ν.4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/01.04.2019)

4.1. Με την προτεινόμενη τροποποίηση η παρ. 1 τροποποιείται ως εξής:

Κάθε φυσικό πρόσωπο, στο οποίο συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας της παραγράφου 1 του άρθρου 68, μπορεί έως την 31η Δεκεμβρίου 2021 να υποβάλει αίτηση για ρύθμιση των οφειλών των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 68, με σκοπό την προστασία της κύριας κατοικίας του από την αναγκαστική ρευστοποίηση.

4.2. Η περ. β της παρ. 4 καταργείται και αναριθμούνται οι επόμενες περιπτώσεις.