Παππάς: Επιδιώκουμε τη συνάντηση του προοδευτικού κόσμου στη βάση ενός αριστερού προγράμματος

Σε συνέντευξή του στην Αυγή της Κυριακής και τον Κώστα Παπαγιάννη, ο κ. Παππάς επισήμανε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο προοδευτικό τόξο. Έχει, λοιπόν, την πρώτη ευθύνη να αναλάβει πρωτοβουλίες συντονισμού των προοδευτικών δυνάμεων, που κατ’ αρχήν θα ανασχέσουν αρνητικές εξελίξεις, αλλά και θα δημιουργήσουν μια εναλλακτική προοδευτική προοπτική. Η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι ένα ιστορικό κείμενο διότι αξιοποιεί με τον πιο δημιουργικό τρόπο την κυβερνητική εμπειρία, αλλά και διότι αναδεικνύει εκ νέου τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό, η οποία είναι μια συνολική πορεία αλλεπάλληλων ρήξεων και διαρθρωτικών προοδευτικών αλλαγών με επίκεντρο την ίδια τη δημοκρατία. Είναι ομόφωνα ψηφισμένο. Συγκροτεί το νέο «εμείς». Αναγνωρίζει την αναγκαιότητα συνάντησης όλων των θετικών παραδόσεων της Αριστεράς και του προοδευτικού κόσμου στη βάση ενός αριστερού προγράμματος. Ταυτόχρονα αποτυπώνει και τη συνειδητοποίηση ότι καμία παράδοση της Αριστεράς δεν είναι αυτάρκης.»

Προσέθεσε ότι: «Τα τελευταία χρόνια μεγάλη μερίδα αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων στηρίζει, ψηφίζει, πιστεύει και υπηρετεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτόν τον κόσμο έχουμε μια ιστορική υποχρέωση. Να του δώσουμε τη δυνατότητα να συνδιαμορφώσει το νέο πρόσωπο της Αριστεράς που θέλει να είναι χρήσιμη για τον λαό. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Και θα το κερδίσουμε.»

Η ανάσχεση της ύφεσης

Για την οικονομία, ο κ. Παππάς υποστήριξε: «Η ανάσχεση της ύφεσης, η διάσωση δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας απαιτούν γενναία δημόσια παρέμβαση και άμεσα μέτρα στήριξης, όπως πράττουν όλες οι χώρες της Ευρώπης. Για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την πανδημία εμείς κινούμαστε αντίθετα από τη Ν.Δ., η οποία έχει εκχωρήσει τον σχεδιασμό του αύριο στις τράπεζες, των οποίων η λογική είναι αντίθετη με το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας.»

Παρατήρσε ακόμα ότι: «Προσφυγή στον ESM σημαίνει Μνημόνιο. Και μάλιστα μόνο για 4 δισ., τα οποία μπορούν να αντληθούν από τις αγορές. Τα περί προσφυγής στον ESM τα επαναφέρουν κάποιοι τραπεζικοί κύκλοι, οι οποίοι υποστήριζαν την προοπτική των γραμμών στήριξης του ESM ακόμη και όταν η Ελλάδα πετύχαινε την καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια. Μάλλον έχουν βάλει στο μάτι και τα 15 δισ. του «σκληρού» μαξιλαριού, ενώ επιθυμούν και εξωτερικούς καταναγκασμούς για να μονιμοποιηθεί ένα πτωχευτικό δίκαιο όπως αυτό που ετοιμάζει η Ν.Δ. και είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.»