Κεφαλογιάννη στο CNN Greece: Να μη φοβόμαστε τις φωνές που ακούγονται

«Σε μία πρωτόγνωρη, σε παγκόσμιο επίπεδο, νέα κρίση λόγω της πανδημίας, η Ε.Ε. φαίνεται ότι βρίσκει τον βηματισμό της όταν ανατρέχει στις θεμελιώδεις αξίες της», λέει χαρακτηριστικά. Επισημαίνει επίσης ότι: «Eίναι και μία τεράστια πρόκληση για την κυβέρνηση, να εστιάσει στην ανάγκη, οι πόροι αυτοί, να επενδυθούν σωστά, σε ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο που θα αποδώσει πολλαπλά και σε βάθος χρόνου. Η Ελλάδα, με λίγα λόγια, έχει την ευκαιρία να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο.»

Για τον τουρισμό, η πρώτη σε σταυρούς βουλεύτρια της Α Αθήνας υποστηρίζει ότι: «Αυτή τη στιγμή είμαστε σε μία κομβική φάση που υπάρχει, και δεν πρέπει να χαθεί, η ευκαιρία κεφαλαιοποίησης της επιτυχημένης διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα. Χρειάζεται ιδιαίτερη σοβαρότητα και γρήγορες κινήσεις, ώστε ο ελληνικός τουρισμός να μη χάσει ότι κέρδισε τα προηγούμενα χρόνια.»

Αναφορικά με τη στήριξη των καλλιτεχνών εν μέσω πανδημίας, η Όλγα Κεφαλογιάννη υπογραμμίζει: «Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τις φωνές που ακούγονται. Το αντίθετο. Θα πρέπει να τις ακούμε πολύ προσεκτικά. Ο χώρος του Πολιτισμού […] χρειάζεται τη διαρκή και όχι την αποσπασματική στήριξη μας.»

Στα ελληνοτουρκικά η κ. Κεφαλογιάννη κάνει λόγο για υπαρκτή απειλή της Τουρκίας και μεθοδική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για αντιφάσεις και υπερβολές

Τέλος, η κ. Κεφαλογιάννη δηλώνει: «Η πολιτική αλλαγή όμως είναι μια συλλογική προσπάθεια που υπηρετείται από πολλές θέσεις. Είτε είσαι Βουλευτής, είτε Υπουργός. Τώρα, εργάζομαι για το συλλογικό καλό, δίπλα στη βάση της Νέας Δημοκρατίας, κοντά στους ψηφοφόρους της Α’ Αθηνών.»

Αναλυτικά η συνέντευξη της Όλγας Κεφαλογιάννη στο CNN Greece.

-Πιστεύετε ότι η πρόταση της Κομισιόν για το Ταμείο Ανάκαμψης αλλάζει τελείως τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας; Ένα συνεκτικό σχέδιο για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αξιοποίηση των πόρων που θα δοθούν στην Ελλάδα, από το Ταμείο Ανάκαμψης, απεργάζεται η κυβέρνηση με στόχο να «πάει τη χώρα στην επόμενη μέρα», όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη.

-Η πρόταση Γαλλίας – Γερμανίας για το Ταμείο Ανάκαμψης είναι μία εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία που αποδυναμώνει τον κίνδυνο να μπει και πάλι η Ε.Ε. σε μία κατάσταση έντονης αμφισβήτησης της αποστολής και του ρόλου της, έχοντας ήδη βγει τραυματισμένη από τη δεκαετή κρίση χρέους. Σε μία πρωτόγνωρη, σε παγκόσμιο επίπεδο, νέα κρίση λόγω της πανδημίας, η Ε.Ε. φαίνεται ότι βρίσκει τον βηματισμό της όταν ανατρέχει στις θεμελιώδεις αξίες της.

Πράγματι οι πόροι που θα μπορέσει να απορροφήσει η Χώρα από το Ταμείο Ανάκαμψης, όταν το σχέδιο οριστικοποιηθεί, θα έρθουν να δώσουν μία σημαντική ώθηση στην αντιμετώπιση των συνεπειών από την πανδημία, στο εισόδημα, την απασχόληση, τους ζωτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας και βέβαια τη δημόσια υγεία.

Πέρα από αυτό όμως, είναι και μία τεράστια πρόκληση για την κυβέρνηση, να εστιάσει στην ανάγκη, οι πόροι αυτοί, να επενδυθούν σωστά, σε ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο που θα αποδώσει πολλαπλά και σε βάθος χρόνου. Σημασία δεν έχει μόνο να κλείσουν οι πληγές αλλά και να μεγιστοποιηθούν οι προοπτικές για το μέλλον. Η Ελλάδα, με λίγα λόγια, έχει την ευκαιρία να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο. Με σχέδιο και σωστό προσανατολισμό των πόρων.

Θέλω να είμαι αισιόδοξη, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε ακόμη σε μια φάση αβεβαιότητας και θα πρέπει να παραμείνουμε συγκρατημένοι.

Κομβική φάση για τον τουρισμό

Ωστόσο, τα πρώτα μηνύματα από τον τουρισμό και την εστίαση δεν είναι θετικά. Χρειάζεται να περιμένουμε ή απαιτούνται επιπρόσθετα μέτρα στήριξης αυτών των δύο κλάδων;

Ο ελληνικός τουρισμός έχει αποδείξει στα δύσκολα ότι είναι ο βασικότερος πυλώνας της οικονομίας. Με τις κατάλληλες πολιτικές εξωστρέφειας και διευκόλυνσης της αγοράς, απελευθέρωσε όλες του τις αναπτυξιακές δυνάμεις και στήριξε την ελληνική οικονομία σε πολύ δύσκολους καιρούς την δεκαετία του ‘10. Θέλω να ξεκαθαρίσω όμως, ότι αυτό – και σας παραπέμπω στο που παραλάβαμε την ελληνική τουριστική αγορά το 2012 και που την οδηγήσαμε τα χρόνια που ακολούθησαν – δεν γίνεται με ένα μαγικό ραβδί κ. Αλμπάνη. Οι συνθήκες και οι προκλήσεις αλλάζουν. Είμαστε υποχρεωμένοι να καταλαβαίνουμε τις νέες ανάγκες της αγοράς για να μπορούμε να μιλάμε για μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των πολιτικών για τον τουρισμό.

Αυτή τη στιγμή είμαστε σε μία κομβική φάση που υπάρχει, και δεν πρέπει να χαθεί, η ευκαιρία κεφαλαιοποίησης της επιτυχημένης διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα. Χρειάζεται ιδιαίτερη σοβαρότητα και γρήγορες κινήσεις, ώστε ο ελληνικός τουρισμός να μη χάσει ότι κέρδισε τα προηγούμενα χρόνια.

Η κυβέρνηση έχει λάβει πρωτοβουλίες ενίσχυσης για τον κλάδο του τουρισμού και της εστίασης, με σημαντικές φοροελαφρύνσεις. Οι αναπτυξιακές πολιτικές, όμως, θα πρέπει να συνοδευτούν με τον επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής μας, ώστε ο ελληνικός τουρισμός να αποδώσει το μέγιστο δυνατό και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

Στο πλευρό των καλλιτεχνών

-Το τελευταίο διάστημα έχουμε έντονες διαμαρτυρίες του καλλιτεχνικού κόσμου για τα μέτρα στήριξης που έλαβε η κυβέρνηση. Πιστεύτε ότι η κυβέρνηση κινήθηκε έγκαιρα κι αποτελεσματικά για την κάλυψη ενός κλάδου που υπέστη πολύ μεγάλο πλήγμα από την καραντίνα;

-Σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, ο ανοιχτός και παραγωγικός διάλογος είναι στοιχείο, προϋπόθεση θα έλεγα, για την επιτυχημένη διαχείριση των προβλημάτων που ανακύπτουν. Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τις φωνές που ακούγονται. Το αντίθετο. Θα πρέπει να τις ακούμε πολύ προσεκτικά. Ο χώρος του Πολιτισμού όπως ξέρετε καλά, επλήγη και συνεχίζει να πλήττεται, ίσως, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο από την κρίση της πανδημίας. Χιλιάδες άνθρωποι έμειναν κυριολεκτικά στον αέρα. Χρειάζεται λοιπόν τη διαρκή και όχι την αποσπασματική στήριξη μας.

Συγκροτημένη χαρτογράφηση των αναγκών που προκύπτουν, στρατηγικό σχέδιο και παρεμβάσεις για το σήμερα και κυρίως για το αύριο. Σε όλο το φάσμα του Ελληνικού Πολιτισμού. Ζούμε σε μια περίοδο που ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός παράγει διαμάντια. Στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη μουσική, στις εικαστικές τέχνες. Ας καταλάβουμε τις ανάγκες τους και ας σταθούμε δίπλα τους. Η ελληνική Πολιτεία έχει χρέος να δημιουργεί διαρκώς γέφυρες κατανόησης με τους δημιουργούς και τους εργαζόμενους του χώρου. Χρειάζεται να χτίσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης.

Υπαρκτή η απειλή

-Στα ελληνοτουρκικά, ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ενδεδειγμένη στάση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Συμμερίζεστε μια κριτική για τον Νίκο Δένδια που ακούγεται και μέσα στους κόλπους της ΝΔ;

-Στην προκλητικότητα της Άγκυρας, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με την αναγκαία αποφασιστικότητα, όπως φάνηκε και στην κρίση του Έβρου. Στηρίζοντας και ενισχύοντας τις ένοπλες δυνάμεις, δημιουργώντας ένα ισχυρό πλέγμα διπλωματικών σχέσεων, αξιοποιώντας τις παραδοσιακές συμμαχίες της, αλλά και οικοδομώντας νέες, μεγάλης σημασίας διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες με δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή ακριβώς η μεθοδική πολιτική ωθεί την Τουρκία και τις αυθαίρετες πρακτικές της σε περαιτέρω απομόνωση.

Ήδη η τουρκική κυβέρνηση, μετά την ήττα των απαράδεκτων σχεδίων της για τον Έβρο, σκέφτεται διπλά τις όποιες κινήσεις της. Σε κάθε περίπτωση όμως, η Ελλάδα οφείλει να είναι έτοιμη για όλα. Η απειλή είναι υπαρκτή και δομική. Αυτή είναι η εικόνα κ. Αλμπάνη που έχει διαμορφωθεί και σε αυτήν θα ήθελα ιδανικά να δω και την αναγκαία συναίνεση της αντιπολίτευσης. Δυστυχώς όμως ακολουθεί ένα δρόμο με αντιφάσεις και υπερβολές. Θα έλεγα λοιπόν συνοψίζοντας, ενότητα, λιγότερα λόγια και περισσότερη σοβαρότητα.

Στηρίζω την κυβέρνηση

-Αν σας ζητηθεί από τον πρωθυπουργό, θα ενταχθείτε στο κυβερνητικό σχήμα;

Στηρίζω ενεργά, με τη δύναμη που μου έδωσε ο λαός στις τελευταίες εκλογές τη μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα. Η πολιτική αλλαγή όμως είναι μια συλλογική προσπάθεια που υπηρετείται από πολλές θέσεις. Είτε είσαι Βουλευτής, είτε Υπουργός. Τώρα, εργάζομαι για το συλλογικό καλό, δίπλα στη βάση της Νέας Δημοκρατίας, κοντά στους ψηφοφόρους της Α’ Αθηνών.

Ανησυχία για ΗΠΑ

Η κοινωνική έκρηξη στις ΗΠΑ μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, αποτελεί σύμπτωμα μιας σοβαρής κρίσης της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας;

Παρακολουθώ με προσοχή και ανησυχία τα όσα συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται μια για μια σύνθετη κατάσταση που υπερβαίνει παλαιότερες παρόμοιες κρίσεις όπως αυτή του 1968. Δεν είναι μόνο ο ρατσισμός και οι φυλετικές διακρίσεις. Είναι και τα δεκάδες εκατομμύρια των ανέργων από την κρίση του Κορωνοϊού. Είναι και η συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και του Αμερικανικού ονείρου. Είναι και η κοινωνική πόλωση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Η δύναμη των φιλελεύθερων δημοκρατιών όμως είναι ότι μπορούν να ξεπερνούν αυτές τις κρίσεις. Και η απάντηση θα πρέπει να είναι περισσότερα δικαιώματα, μεγαλύτερη συμμετοχή στα κοινά, καλύτερη, προς όφελος των πολλών, Δημοκρατία.