Γεωπολιτικό πόκερ για γερά νεύρα

Όπως τόνιζαν τις προηγούμενες ημέρες διπλωματικές πηγές, για να φτάσει σε αυτό το σημείο η κυβέρνηση, που είχε ως γνωστόν διαφοροποιηθεί από την ευρωπαϊκή στάση στην υπόθεση Σκριπάλ, σημαίνει πως η υπόθεση είναι εξαιρετικά σοβαρή. Η Ελλάδα έπαιζε το ρόλο γέφυρας μεταξύ των Ευρωπαίων και των Αμερικανών και αποτελούσε το δίαυλο επικοινωνίας με τη Ρωσία. Πλέον, η φερόμενη εμπλοκή της Ρωσίας έκοψε αυτές τις γέφυρες δίχως ωστόσο να είναι σαφές μέχρι αυτή τη στιγμή, αν θα υπάρχει περαιτέρω κλιμάκωση στη διπλωματική ρήξη ή εκτόνωση της έντασης. Προς το παρόν, η επίσκεψη Λαβρόφ στην Αθήνα αλλά και η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα, κατόπιν πρόσκλησης του Βλαντιμίρ Πούτιν, έχουν «παγώσει».

Οι ελληνικές αρχές τηρούν χαμηλούς τόνους και δεν επιβεβαιώνουν, ούτε διαψεύδουν στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, ωστόσο αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο το ζήτημα να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη.

Την ίδια ώρα, η Ρωσία, μέσω του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, κάνει λόγο για «χώρες της Δύσης που σχεδιάζουν την πολιτική τους απέναντι στη Ρωσία στη βάση του «πολύ πιθανού», αλλά αναπόδεικτου, και του «δεν υπάρχει άλλη εύλογη εξήγηση» και ξεκάθαρα «δείχνει» ως υπαίτια την Ουάσινγκτον.

Η κυβέρνηση απορρίπτει αυτά τα σενάρια τονίζοντας πως η εξωτερική πολιτική ασκείται με βάση τα εθνικά συμφέροντα και δεν υποδεικνύεται από εξωτερικές παρεμβάσεις.

Επιπλέον, όπως γίνεται πλέον σαφές, η ελληνική κυβέρνηση είναι σταθερά προσηλωμένη στις ευρωπαϊκές αξίες, όπως φάνηκε και από τη στάση της απέναντι στο προσφυγικό, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Η ελληνική πλευρά επιχειρεί να πάρει σαφείς αποστάσεις από το ακραία συντηρητικό και αντιμεταναστευτικό ρεύμα που κατακλύζει την Ευρώπη και να ενισχύσει το προφίλ της με κινήσεις αποφασιστικής εξωτερικής πολιτικής που επιλύουν χρόνια προβλήματα της περιοχής, σε αντίθεση με τη θέση της ΝΔ, την οποία καταγγέλλει για φοβική στάση και φλερτ με τις θέσεις Ορμπάν.

Η συμφωνία των Πρεσπών παρότι δυσαρεστεί τη ρωσική πλευρά (και την Τουρκία) αφού βάζει φρένο στην επιρροή της στα Βαλκάνια, ενισχύει το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας και η δημιουργία καλών σχέσεων με τη γείτονα χώρα παγιώνει και αναβαθμίζει το ρόλο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας ως κομβικό σημείο εμπορικών και τουριστικών δραστηριοτήτων με όλες της χώρες των Βαλκανίων.

Αυτή είναι η σταθερή θέση και ο τελικός στόχος της κυβέρνησης δίχως να αποκλείονται ωστόσο κι άλλες απόπειρες μπλοκαρίσματος της συμφωνίας, αφού μέχρι την επικύρωσή της ο δρόμος είναι μακρύς και οι παγίδες τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας είναι πολλές.