Βούτσης: Ο πατριωτισμός δεν χρειάζεται επαγγελματίες

«Πέρσι τέτοιο καιρό ήδη μετά από παρότρυνση των δημάρχων των τοπικών αρχών της Περιφέρειας, και προς τη Βουλή των Ελλήνων και προς την κυβέρνηση, κάναμε τις πρώτες συνεννοήσεις και απέδωσαν» υπενθύμισε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης μιλώντας στις εκδηλώσεις για τα 74 χρόνια από την σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου για να προσθέσει «είμαστε τώρα εδώ για να καθορίσουμε λεπτομέρειες. Είμαστε εδώ με δύο συμβάσεις που θα υπογραφούν μεταξύ των φορέων και παράλληλα έτοιμοι και με τη χρηματοδότηση, με μια εξαιρετική επεξεργασία που έχει γίνει και από το τεχνικό και επιστημονικό επιτελείο της Βουλής και απ' όλους τους φορείς με τη συμμετοχή και τη συνεργασία και φορέων, όπως ο Πέτρος Κόκκαλης, του ιδρύματος Κόκκαλη, που βρίσκεται εδώ πέρα και για τον παππού του τον οποίο όλοι τιμούμε διότι έδωσε το δικό του αποτύπωμα» όπως είπε.

Μιλώντας για την ιστορικότητα των περιοχών της Ευρυτανίας αλλά και ευρύτερα, ο Πρόεδρος της Βουλής τόνισε πως «εδώ είναι η καρδιά της εθνικής αντίστασης η καρδιά του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που έστειλε μηνύματα σε όλη τη χώρα και στο εξωτερικό».

Μάλιστα ο κ. Ν. Βούτσης ζήτησε «να γίνει αυτός ο χώρος ένα υπερτοπικό κέντρο τιμής και μνήμης. Χώρος ανασύστασης της ιστορικής μνήμης, επαφής των νέων γενεών, των σχολείων όλης της χώρας, των νέων παιδιών με την ιστορία μας με την πραγματική ιστορία καταγεγραμμένη. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για το παρόν και το μέλλον αυτής της χώρας» τόνισε χαρακτηριστικά.

«Φεύγανε και καίγανε…»

«Καλά κάνουν οι επόμενες γενιές των Γερμανών να προσπαθούν να το ξεχάσουν να το βάλουν στο περιθώριο αλλά το σωστό είναι όλοι μας να προσπαθήσουμε να το βάλουμε στις σωστές του διαστάσεις γιατί τα περισσότερα εγκλήματα τα οποία έγιναν, έγιναν στη φάση που η Γερμανία έχανε» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βούτσης για να προσθέσει: «φεύγανε και καίγανε και ρημάζουνε χωριά, ανθρώπους, αγέννητα παιδιά, πράξεις αποτροπιασμού, πράξεις με πρόσχημα τα διάφορα κτυπήματα που υπήρχαν από αντάρτικες ομάδες. Τα περισσότερα χτυπήματα έγιναν την ώρα που έφευγαν» είπε, ο Πρόεδρος της Βουλής.

Αναφερόμενος ο κ. Βούτσης στις σημερινές συνθήκες τόνισε πως «βγαίνοντας από μία πολύχρονη περιπέτεια που υπήρξε τα τελευταία χρόνια για τη χώρα, έχουμε ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε την ανασύσταση της μνήμης, τη ραχοκοκαλιά του κοινωνικού μας ιστού, τη δικαιοσύνη» όπως είπε για να συμπληρώσει πως «πέραν της παραγωγικής ανασυγκρότησης, έχουμε ανάγκη να δούμε κατάματα ως κοινωνία τον εαυτό μας, και να δούμε τον εαυτό μας και πριν την κρίση αλλά και ακόμα πιο πριν, έτσι ώστε τα νέα παιδιά να βρουν το δικό τους μέλλον σε μία ανοιχτή λεωφόρο και όχι στα αδιέξοδα τα οποία έχουν οδηγηθεί σήμερα. Αυτό δεν ήταν αυτονόητο τις προηγούμενες δεκαετίες. Σεμνύνομαι ότι εκπροσωπώ και είμαι στο πλαίσιο τόσα χρόνια μιας παράταξης ας πούμε της αριστεράς που είχε κάποιες δαιμονικές θέσεις, σωστές θέσεις σ' αυτή την κατεύθυνση. Δεν ξαναγράφουμε την ιστορία. Την επανασυστήνουμε αμερόληπτα στα βάθρα της για να δώσουμε κουράγιο, θάρρος, υπερηφάνεια στις νέες γενιές» σημείωσε με νόημα ο πρόεδρος της Βουλής.

«Ο πατριωτισμός ξέρετε δεν χρειάζεται επαγγελματίες..»

«Δεν χρειάζεται επαγγελματίες εθνικόφρονες, επαγγελματίες Μακεδονομάχους, επαγγελματίες του Ποντιακού Ελληνισμού, επαγγελματίες της αιωνόβιας αριστεράς ή της διαχρονικής αριστεράς. Δεν είναι έτσι. Πατριώτες πρώτα από όλα είμαστε όλοι» σημείωσε ο πρόεδρος της Βουλής κατά την διάρκεια της ομιλίας του σημειώνοντας ακόμα και την διαφορετικότητα των απόψεων λέγοντας πως «έχουμε τις διαφορετικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις, συγκρουόμαστε για αυτές, συγκρουόμαστε στο επίπεδο των κοινωνικών ταξικών αγώνων και μέσα στη βουλή και έξω από το κοινοβούλιο, λειτουργούμε στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και της ανάδειξης της τοπικής αυτοδιοίκησης και της αποκέντρωσης σε κεντρικό πυρήνα θεσμικό για τη χώρα, πλην όμως όλες και όλοι μαζί δικαιούμαστε και έχουμε αυτονόητα αυτόν τον τίτλο του πατριώτη, της πατριώτισσας, της κοινής προσπάθειας που πρέπει και τώρα να καταβάλουμε και τους επόμενους μήνες για να προοδεύσουμε, για να γίνουμε ακόμα ποιος στιβαρός πόλος σταθερότητας στην περιοχή».

«Είμαστε η μόνη χώρα» κατέληξε, «με αυτούς τους τίτλους τιμής, με τους χιλιάδες νεκρούς με τις θυσίες σε όλη τη διαδρομή αλλά ταυτόχρονα είμαστε η χώρα σ' αυτό το μέρος της γεωγραφίας μ' αυτούς τους γείτονές τους οποίους πρέπει από κοινού να επιβιώνουμε και να χαράζουμε το μέλλον και να είμαστε πόλος σταθερότητας και έξω από αυτή τη μοίρα δεν μπορούμε να φύγουμε. Και έξω από αυτές τις μνήμες ούτε μπορούμε ούτε πρέπει να φύγουμε. Έτσι κοιτώντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη θα μπορέσουμε να πορευτούμε σ' ένα μέλλον ακόμα καλύτερο ιδιαίτερα για τα παιδιά μας».