Εμβληματικά κτήρια εμπνευσμένα από τη φύση

Τι κοινό μπορεί να έχουν το θαλάσσιο σφουγγάρι και ένας από τους πιο διάσημους ουρανοξύστες του Λονδίνου; Ο ουρανοξύστης «Gherkin», γνωστός και ως «St Mary Axe» είναι ένα κτήριο που σχεδιάστηκε από τον Norman Foster και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2003.

Το καμπυλωτό γυάλινο εξωτερικό σχήμα που διαθέτει τη μορφή πλέγματος του διάσημου κτηρίου παρουσιάζει μια εντυπωσιακή ομοιότητα με τη σκελετική δομή των θαλάσσιων ανεμώνων και των σφουγγαριών.

Τόσο τα πλάσματα αυτά όσο και το κτήριο με το κυλινδρικό σχήμα, αντέχουν στις περιβαλλοντικές πιέσεις και δύνανται να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία τους. Αυτό συμβαίνει καθώς ο άνεμος μπορεί να «τρέχει» γρήγορα γύρω από το κτήριο επιτρέποντας την ψύξη του.

Το εύκαμπτο, τριγωνικού σχήματος διπλό σκυρόδεμα του γυάλινου εξωτερικού χώρου χρησιμεύει στην πραγματικότητα ως ένα διπλό σύστημα εξαερισμού για το κτίριο και μιμείται τη δομή που μοιάζει με το σφουγγάρι Venus Basket Flower.

Η Βασιλική της Σαγράδα Φαμίλια μιμείται τα κλαδιά των δέντρων

Ο Αντόνι Γκαουντί προκάλεσε αίσθηση το 1883 σχεδιάζοντας τη Βασιλική Σαγράδα Φαμίλια στην Ισπανία χρησιμοποιώντας στοιχεία που μιμούνται τα κλαδιά των δέντρων.

Αυτά τα κλαδιά διαφορετικού μήκους, το καθένα από αυτά, φτάνουν προς την οροφή της Βασιλικής για να σχηματίσουν φράκταλ στο κέντρο.

Τα φράκταλ είναι γεωμετρικά, επαναλαμβανόμενα, ατελείωτα μοτίβα που βρίσκονται παντού στη φύση, από τα λουλούδια μέχρι τους κρυστάλλους πάγου.

Ο Γκαουντί ήταν πρωτοπόρος στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό με τη χρήση αυτών των μοναδικών γεωμετρικών σχεδίων εμπνευσμένων από τη φύση.

Το μουσείο που μοιάζει με αμοιβάδα

Το μουσείο τέχνης «Kunsthaus Graz» στην Αυστρία, γνωστό και ως «Friendly Alien», σχεδιάστηκε το 2003 από τους Peter Cook και Colin Fournier και αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού που στην αρχιτεκτονική ορίζεται ως «Blobitecture».

Ο όρος αυτός επινοήθηκε από τον Greg Lynn και περιγράφει το στυλ αρχιτεκτονικής που μοιάζει με αμοιβάδα, σχεδιάζοντας οργανικές καμπύλες.

Το κέλυφος του κτηρίου καλύπτεται από ηλιακές κυψέλες που αποθηκεύουν ενέργεια. Οι σωληνοειδείς κατασκευές που εκτείνονται από το βολβοειδές σχήμα επιτρέπουν την είσοδο του φυσικού φωτός στο μουσείο.

Ένα κτήριο που... φωτοσυνθέτει

Το κτήριο BIQ, στο Αμβούργο, πλαισιώνουν πάνελ γεμάτα με μικροφύκη, τα οποία απορροφούν το ηλιακό φως, φωτοσυνθέτουν και παράγουν θερμότητα, η οποία ακολούθως αξιοποιείται για την θέρμανση του νερού, ενώ τα υλικά που παράγονται αποξηραίνονται και επαναχρησιμοποιούνται.

Αναλύοντας τις δυνατότητες και τις ανάγκες της φύσης, οι σχεδιαστές, Splitterwerk Architects, πρωτοπόρησαν δημιουργώντας ένα κτήριο με τριπλά οφέλη για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Ένα μουσείο εμπνευσμένο από τα φτερά των πτηνών

Ένα εμβληματικό κτήριο στις μεσοδυτικές πολιτείες, το Μουσείο Τέχνης Milwaukee στην όχθη της λίμνης Μίσιγκαν, είναι εμπνευσμένο από το άνοιγμα των φτερών των πουλιών.

Το σχήμα που έχει δοθεί στο μουσείο σχεδιάστηκε από τον Σαντιάγκο Καλατράβα το 2001. Τα «φτερά» καλωσορίζουν τους επισκέπτες στο μουσείο, ενώ την ίδια ώρα λειτουργούν προστατευτικά για τον ήλιο.

Διαθέτουν επίσης εσωτερικούς αισθητήρες υπερήχων για τον άνεμο, που κλείνουν αυτόματα εάν ανιχνεύσουν μποφόρ που ξεπερνούν τα 23 μίλια ανά ώρα. Μια λειτουργία που διαθέτουν και τα πτηνά.

Πώς η αρχιτεκτονική συμβάλει στην αντιμετώπιση των έντονων κλιματικών συνθηκών

Εμπνευσμένος από τις χαραμάδες αέρα των λοφίσκων που δημιουργούν οι τερμίτες στην Ζιμπάμπουε, ο Mick Pearce σχεδίασε το εμπορικό κέντρο «Eastgate Centre» στη Χαράρε με παθητικό σύστημα ψύξης.

Δύο κτήρια συνδέονται με μια υπαίθρια γυάλινη δομή που επιτρέπει στον αέρα να ρέει και στα δύο, ενώ ο ζεστός αέρας διοχετεύεται μέσω των καμινάδων στην κορυφή τους.

Αυτό το παθητικό σύστημα εξαερισμού επιτρέπει στους επισκέπτες να κυκλοφορούν άνετα, χωρίς να απαιτείται επιπλέον ενέργεια κατά την διάρκεια των ακραίων μεταβολών της θερμοκρασίας.

Όταν οι εξωσκελετοί των ζώων γίνονται καταφύγιο

Το καβούκι των χελωνών αποτέλεσε έμπνευση για την δημιουργία του περιπάτου του ζωολογικού κήπου Lincoln Park στο Σικάγο του Ιλινόις.

Χρησιμοποιώντας κάψουλες από υαλοβάμβακα και υιοθετώντας μια ξύλινη δομή, συγκροτήθηκε ένας προστατευτικός, αλλά και ανοιχτός χώρος, επιτρέποντας στους επισκέπτες και τις επισκέπτριες να παρατηρούν το οικοσύστημα που περιβάλλει την περιπατητική διαδρομή τους και που τους παρέχει ένα χώρο για να συνδεθούν με τη φύση.

Παράλληλα, ο καμπυλωτός σχεδιασμός των κάψουλων από υαλοβάμβακα επιτρέπει στο νερό να ρέει, μέσα από τις ξύλινες πλάκες και να επιστρέφει στον υγρότοπο κάτω από αυτές. Ο πρωτότυπος σχεδιασμός του «Περιπάτου στην Φύση» έγινε από το Studio Gang το 2010.