Ευνοϊκότερη καθίσταται η φορολογική μεταχείριση των τραπεζικών ομολόγων

Συγκεκριμένα, η διάταξη αναφέρει τα εξής: «Οι τόκοι, οι οποίοι προκύπτουν από καλυμμένες ομολογίες που εκδόθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 91 του ν. 3601/2007 (Α' 178) ή εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 152 ν. 4261/2014 (Α 107), έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους που προκύπτουν από τις ομολογίες τις οποίες εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο. Στην περίπτωση αυτή υπόχρεος για την παρακράτηση φόρου είναι ο φορέας πληρωμής που προβαίνει στις καταβολές των τόκων και δεν υποχρεούται σε παρακράτηση ο εκδότης των ομολόγων».

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, η υπαγωγή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στο νομοθετικό πλαίσιο της οδηγίας 2014/59/ΕΚ (BRRD) και του κανονισμού 806/2015 (SRMR) σε συνδυασμό με την επιβολή δεσμευτικών στόχων για ελάχιστες απαιτήσεις επιλέξιμων υποχρεώσεων και ιδίων κεφαλαίων (MREL), όπως αυτές εξειδικεύονται από την Ενιαία Αρχή Εξυγίανσης (SRB) δημιουργούν αυξημένες απαιτήσεις στα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα για άμεσες εκδόσεις εντός των επόμενων πέντε ετών.

Με την προτεινόμενη διάταξη εξασφαλίζοντας ίσες συνθήκες ανταγωνισμού των ελληνικών τραπεζών με τις αλλοδαπές στην άντληση ρευστότητας από τις διεθνείς κεφαλελληαιαγορές και στην επίτευξη επαρκούς ικανότητας απορρόφησης ζημιών κατά την εξυγίανση των πιστωτικών ιδρυμάτων, όπως απαιτείται από το κοινοτικό δίκαιο. Ταυτόχρονα, επιτυγχάνεται αυξημένη ασφάλεια δικαίου, με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των διεθνών αγορών.

Με τη μείωση του φορολογικού βάρους των καλυμμένων ομολογιών και των ομολογιών που θα εκδίδουν τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα θα επιτευχθεί άντληση ρευστότητας με ανταγωνιστικούς όρους, κάτι που θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην στήριξη της πραγματικής οικονομίας, καθώς θα διευκολυνθεί η χρηματοδότησή της.