«Τίτλοι τέλους» για τον βάσιμο λόγο απόλυσης: Τι προβλέπει η εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας

Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Γιάννης Βρούτσης, υπέγραψε σήμερα Δευτέρα τη σχετική εγκύκλιο εφαρμογής της διάταξης.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, με την εγκύκλιο αυτή ολοκληρώνεται η αποκατάσταση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας, «το οποίο είχε διαταραχθεί -σε βάρος, μάλιστα, των ίδιων εργαζομένων- από τις προαναφερθείσες διατάξεις του ν. 4611/2019, που ψηφίστηκαν λίγες ημέρες, πριν από τις πρόσφατες εκλογές».

«Διασφαλίζονται πλέον τα δικαιώματα των εργαζομένων, η εργασιακή ειρήνη, οι προσλήψεις και οι θέσεις εργασίας, αποτρέπεται η σύγχυση εφαρμογής εργασιακών διατάξεων, επανέρχεται η κανονικότητα στην αγορά εργασίας και υποστηρίζεται η αναπτυξιακή δυναμική, σύμφωνα πάντα με το Ευρωπαϊκό και Εθνικό Νομοθέτη και τη νομολογία των δικαστηρίων», αναφέρει η ανακοίνωση.

Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, καθορίζεται η επαναφορά στο προϊσχύον πλαίσιο προστασίας της εργασίας που θεμελιώνεται στις διατάξεις του Συντάγματος, του Αστικού Κώδικα και των νόμων 2112/20 και 3198/55, σε ευθυγράμμιση με το πνεύμα και του γράμμα του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, προστατεύοντας ιδίως τους εργαζόμενους από τους κινδύνους που συνεπάγονταν οι καταργούμενες ρυθμίσεις, όπως:

• την ηλεκτρονική καταγραφή των λόγων ενδεχόμενης απόλυσης τους και, κατά συνέπεια, την βέβαιη υπονόμευση της μελλοντικής επαγγελματικής τους πορείας
• την οιαδήποτε μελλοντική αμφισβήτηση σχετικά με το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας τους
• την εξώθησή τους σε συνεχείς δικαστικές εμπλοκές

Τι προβλέπει η εγκύκλιος

Όπως αναφέρει η εγκύκλιος, «καταργείται το άρθρο 48 του ν. 4611/2019 «Ρύθμιση οφειλών προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, τη Φορολογική Διοίκηση και τους Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, Συνταξιοδοτικές Ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και άλλες διατάξεις» (Α΄ 73), αφότου ίσχυσε.

Με την καταργούμενη διάταξη προβλεπόταν ότι στους λόγους/προϋποθέσεις εγκυρότητας της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 5 του Ν. 3198/1955 (Α΄ 98) όπως ισχύει, θα προστίθετο και η συνδρομή βάσιμου λόγου κατά την καταγγελία, υπό την έννοια του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ο οποίος έχει κυρωθεί με το άρθρο πρώτο του ν. 4359/2016 (Α΄ 5), δηλ. εισαγόταν η έννοια «του βάσιμου λόγου», ως σωρευτικό κριτήριο, για το έγκυρο της καταγγελίας.

Όπως συμπληρώνει η εγκύκλιος, «κατά συνέπεια, από την έναρξη ισχύος του άρθρου 117 παρ. 2(α) του ν. 4623/2019, θεωρείται ότι από τις 17-05-2019 (ημερομηνία δημοσίευσης της καταργούμενης διάταξης) η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ (τ. ΙΚΑ) μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυόμενος.

Ως εκ τούτου, όπως αναφέρει η εγκύκλιος, «η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου έχει το χαρακτήρα μονομερούς αναιτιώδους δικαιοπραξίας, το κύρος της δηλαδή δεν εξαρτάται από την ύπαρξη νόμιμης αιτίας και λαμβάνει χώρα, εκτός αν έχει περιορισθεί με συμφωνία των μερών ή με διάταξη νόμου».

Η καταγγελία ως εκ τούτου δεν είναι καταχρηστική όταν δεν υπάρχει αιτία. Η δε καταχρηστικότητα υφίσταται μόνο αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι στο άρθρο 281 ΑΚ περί κατάχρησης δικαιώματος .

Επιπλέον ορίζεται ότι παύει εφεξής η υποχρέωση του εργοδότη, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο υπ΄ αριθ. 26100/98/07-06-2019 έγγραφο του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, να συμπληρώνει στο «Έντυπο Ε6 - Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (με ή χωρίς προειδοποίηση)» πεδίο στο οποίο θα αναφέρεται ο βάσιμος λόγος καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου.