Στο πρώτο δίμηνο του 2019 η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές

Σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα, η ύπαρξη του ταμειακού αποθέματος ασφαλείας, αν και αποτελεί μια «άγκυρα ασφαλείας», καθώς επιτρέπει την εξασφάλιση χρηματοδότησης από τις αγορές με ευνοϊκούς όρους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών, εντούτοις συνεχίζει να έχει εξαιρετικά βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα και «περιορισμένου βαθμού δυνατότητα απορρόφησης κραδασμών από μια αντίξοη εγχώρια ή διεθνή συγκυρία».

Στη βάση αυτή, η ΤτΕ αναφέρει πως αναμφισβήτητα, η καλύτερη εγγύηση για μια επιτυχή πορεία είναι η προσήλωση στην ολοκλήρωση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας και η επακόλουθη εδραίωση της εμπιστοσύνης των αγορών στις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, που είναι κύριο ζητούμενο για την απρόσκοπτη αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους από τις αγορές κεφαλαίων και την πλήρη αποδέσμευση της Ελλάδος από τα προγράμματα επιτήρησης.

Με τη λογική αυτή η ηγεσία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους δεν βιάσθηκε να κάνει βήματα εξόδου στις αγορές και πλέον δρομολογεί την επόμενη έκδοση ομολόγων για το πρώτο δίμηνο του 2019.

Να σημειωθεί πως το σύνολο των νέων εκδόσεων το επόμενο έτος θα καλύψει αποκλειστικά τις ετήσιες αποπληρωμές χρεολυσίων, ήτοι θα κινηθεί έως τα 7 δισ. ευρώ.

Οι στόχοι της εκδοτικής πολιτικής του Δημοσίου για το έτος 2019 αλλά και μετέπειτα θα προσανατολιστούν σε ομολογιακές εκδόσεις με υψηλή ρευστότητα και όγκο, στη διατήρηση μίας αντιπροσωπευτικής καμπύλης αποδόσεων ελληνικών κρατικών χρεογράφων αναφοράς, καθώς επίσης και στη συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του Δημοσίου στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.

Ο σχεδιασμός για το δανειακό πρόγραμμα του 2019 προβλέπει μεταξύ άλλων:

• Την ανακύκλωση τεσσάρων εκδόσεων εντόκων γραμματίων με διάρκεια 52 εβδομάδων.
• Νέα σειρά νέων ομολογιακών εκδόσεων σταθερού επιτοκίου με κομβικές διάρκειες, που θα συμπληρώνουν τα κενά του φάσματος λήξεων του ελληνικού χαρτοφυλακίου χρέους.
• Τη διαχείριση υφιστάμενων υποχρεώσεων χαρτοφυλακίου χρέους (ΔΝΤ), κατά τα πρότυπα των αντίστοιχων προγραμμάτων που έλαβαν χώρα στο πρόσφατο παρελθόν.
• Τη διατήρηση του συναλλαγματικού κινδύνου στα σημερινά ελάχιστα επίπεδα για τα δάνεια εκτός ευρώ και η βελτίωση της αναλογίας χρέους σταθερού επιτοκίου στο σύνολο του χαρτοφυλακίου.