Οι εξελίξεις στην Ιταλία απειλούν την «καθαρή» έξοδο της Ελλάδος από το Μνημόνιο

ΔΝΤ και ΕΚΤ συνεχίζουν να πιέζουν εμμέσως πλην σαφώς για τη λήψη προληπτικής γραμμής πίστωσης από την ελληνική κυβέρνηση, θέση την οποία συνεχίζει να υποστηρίζει και ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, χωρίς να βρίσκει ανταπόκριση από το Μέγαρο Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο.

Η αναταραχή στις αγορές αυτή τη φορά πυροδοτείται από τις εξελίξεις στην Ιταλία. Η προοπτική συγκρότησης κυβέρνησης από δύο αντισυστημικά κόμματα – Πέντε Αστέρια και Λέγκα – τα οποία αμφισβητούν βασικούς κανόνες της ευρωζώνης ασκεί πιέσεις στα ομόλογα του ευρωπαϊκού Νότου, με την Ελλάδα εξαιτίας της χαμηλής πιστοληπτικής της αξιολόγησης να δέχεται εντονότερα χτυπήματα.

Οι αποδόσεις των ιταλικών δεκαετών οι οποίες είχαν υποχωρήσει έως και στο 1,7% τον Απρίλιο, έφτασαν μια ανάσα από το 2,5% τις προηγούμενες ημέρες και χθες με μικρή αποκλιμάκωση κινούνταν στην περιοχή του 2,350%. Στους ελληνικούς δεκαετείς τίτλους η αναταραχή παίρνει σάρκα και οστά σε επίπεδα κοντά στο 4,5% όταν τέλη Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουάριου οι αποδόσεις είχαν υποχωρήσει έως και το 3,6%.

Το υπουργείο Οικονομικών και ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους έχουν εξαναγκαστεί να αναθεωρήσουν τον σχεδιασμό για νέες εκδόσεις ομολόγων. Στις αρχές του έτους, το σχέδιο το οποίο κοινοποιούσε το οικονομικό επιτελείο στους επενδυτές προέβλεπε έξοδο στις αγορές τρεις φορές έως το τέλος του προγράμματος στις 20 Αυγούστου. Από αυτές τις εκδόσεις υλοποιήθηκε μόνο η μία (επταετές ομόλογο με τσιμπημένο επιτόκιο 3,5%) και στη συνέχεια τα σχέδια μπήκαν στο συρτάρι. Τώρα πλέον αρμόδιοι παράγοντες διευκρινίζουν πως εάν οι αποδόσεις των επταετών ομολόγων δεν επιστρέψουν στο 3,5% (κυμαίνονται ακόμα και πάνω από 4% τις τελευταίες ημέρες) δεν πρόκειται να γίνει καμία κίνηση.

Μια τέτοια προοπτική δεν φαίνεται στον ορατό ορίζοντα, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες, εκτός και εάν επιτευχθεί μια απροσδόκητα θετική συμφωνία για τη διευθέτηση του χρέους. Γερμανία και ΔΝΤ όμως ακόμα δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία και παρά τις έντονες ζυμώσεις στο παρασκήνιο οι πιθανότητες να μην ενεργοποιήσει το πρόγραμμά του το Ταμείο είναι παραπάνω από αυξημένες. Το ερώτημα που τίθεται σε αυτή την περίπτωση είναι εάν η αποχώρηση του ΔΝΤ θα συνοδεύεται από αιχμές για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ή το διαζύγιο θα είναι βελούδινο και οι διατυπώσεις τέτοιες ώστε να δίνεται ένα καλό σήμα στις αγορές.