Πέτρος Κόκκαλης στο CNN Greece: Η Ελλάδα έχει έτοιμο ενεργειακό κεφάλαιο σε ήλιο, αέρα και νερό

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ επισημαίνει πως «η απόφαση για επένδυση σε αυτά τα ενεργειακά «κοιτάσματα», με ταυτόχρονη επένδυση σε παιδεία και υγεία, δηλαδή στην προστασία και ενδυνάμωση των πολιτών, είναι ο αυτονόητος δρόμος στον σύγχρονο κόσμο».

«Είναι τόσο απλό, αρκεί να σταματήσει κανείς να ακούει τις σειρήνες των λόμπι και των εκπροσώπων του χθες, των εκπροσώπων μίας οικονομίας που τελειώνει μαζί με τα ορυκτά καύσιμα, τις επιπτώσεις και τις στρεβλώσεις τους» συμπληρώνει.

Ένας από τους στόχους της Ευρώπης και της Ελλάδας είναι η Πράσινη Μετάβαση. Αξιολογώντας τον σχεδιασμό που υπάρχει, τα εργαλεία που δίνονται και το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, ο κ. Κόκκαλης σημειώνει πως «η Ελλάδα έχει μία μοναδική ευκαιρία στην ιστορία της να ακολουθήσει την υπόλοιπη Ευρώπη και τον ανεπτυγμένο κόσμο σε μία παγκόσμια ανατροπή, σε μία πραγματική επανάσταση, αυτή της Πράσινης Μετάβασης. Οι αλλαγές αγγίζουν όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, το οικονομικό και ενεργειακό μοντέλο, την παραγωγή, αλλά και τις προτεραιότητες μας σε ό,τι αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη. Υπάρχει ο σχεδιασμός που εξελίσσεται καθημερινά, αλλά και οι πόροι υλοποίησης όλων των μεγάλων και αναγκαίων αλλαγών, για ένα κόσμο πιο ισότιμο, πιο καθαρό και τελικά πιο βιώσιμο».

Και προσθέτει πως το χρονοδιάγραμμα είναι και αυτό σε διαρκή επεξεργασία. «Το πρόβλημα σε ό,τι μας αφορά» τονίζει «είναι πως η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλάει πράσινα και να ενεργεί μαύρα - να ρητορεύει για την πράσινη μετάβαση και την κλιματική αλλαγή και συγχρόνως να εξαγγέλλει έρευνες για υδρογονάνθρακες εις βάρος κάθε πράσινου σχεδιασμού και προϋπολογισμού, εις βάρος του μέλλοντος της χώρας. Το γιατί, ας μας το απαντήσουν οι ίδιοι, δεν θα κάνω υποθέσεις. Χρειαζόμαστε άμεσα πολιτική αλλαγή και κατόπιν πολιτική συνεννόηση, αν δεν θέλουμε να χάσουμε το τρένο της μεγάλης αλλαγής που συντελείται σχεδόν σε όλο τον πλανήτη, με πρωτοπόρα την ΕΕ».

Ο ευρωβουλευτής έχει ταχθεί κατά της εξάρτησης της Ελλάδας από το φυσικό αέριο και έχει κάνει λόγω για βεβιασμένη απολιγνιτοποίηση χωρίς σχέδιο. Σχολιάζοντας τη στροφή της Ελλάδας προς τους υδρογονάνθρακες και τα σημεία πιστεύετε ότι λείπουν σχετικά με το σχέδιο για τον λιγνίτη δηλώνει:

«Το πραγματικό ενεργειακό κοίτασμα της Ελλάδας είναι ο ήλιος, ο αέρας και το νερό. Η στροφή του Μαξίμου προς τους υδρογονάνθρακες, σε αντίθεση με τις δηλώσεις υπουργών όπως ο κ. Δένδιας, είναι ανεξήγητη.

Το Μαξίμου εμφανίζεται πρόθυμο να σπαταλήσει χρόνο και πόρους στη διερεύνηση μίας ενδεχόμενης εξόρυξης υδρογονανθράκων ενώ γνωρίζει πολύ καλά πως ακόμα και αν υπάρχουν, μέχρι να εξορυχθούν, δεν θα υπάρχει πλέον αγορά για αυτά τα καύσιμα. Η μόνη λογική εξήγηση είναι οι ανάγκες προεκλογικής επικοινωνίας και κάλυψης του διπλού σκανδάλου των παρακολουθήσεων, εις βάρος της χώρας και της ενεργειακής της προοπτικής».

Παράλληλα, αναφερόμενος στις «ενεργειακές κοινότητες» στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης σχολιάζει πως «Ο εκδημοκρατισμός της ενέργειας είναι πολύ μεγάλο πράγμα, για να παραφράσω το γνωστό στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου. Δίχως ενέργεια δεν μαγειρεύεις, δεν ζεσταίνεσαι το χειμώνα και δεν δροσίζεσαι στον καύσωνα, δεν μορφώνεσαι, δεν ενημερώνεσαι, δεν επικοινωνείς, δεν έχεις ασφάλεια. Η πρόσβαση σε φτηνή ενέργεια είναι υπαρξιακό ζήτημα για τον πολίτη και ως τέτοιο, δεν μπορεί παρά να είναι δημόσιο αγαθό, ειδικά σε συνθήκες κλιματικής κρίσης. Η τεχνολογία είναι διαθέσιμη. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση για αλλαγή μοντέλου και αποκέντρωση της παραγωγής, βασικό μέρος του οποίου είναι οι ενεργειακές κοινότητες και η μετατόπιση που θα προκαλέσουν από τη σημερινή τεχνητή προσφορά με σκοπό το κέρδος».

«Να σπάσουμε τον κύκλο των αλλεπάλληλων και ταυτόχρονων κρίσεων»

Αναφερόμενος πιο αναλυτικά στην πρόσφατη δήλωση του πως «η κλιματική κρίση δεν είναι παρά η απεικόνιση των αδιεξόδων του οικονομικού μας μοντέλου στο περιβάλλον», εξηγεί πως:

«Οι προοδευτικοί προσαρμοστήκαμε άτσαλα στον καπιταλισμό, με αποτέλεσμα να φταίμε και εμείς για πολλά μικρά εγκλήματα ενάντια στους πολίτες, σε συνθήκες ακραίας παγκοσμιοποίησης και επικράτησης των αγορών σε κάθε έκφανση της ζωής. Είναι λάθη που δεν έγιναν με κακή πρόθεση, λάθη που πρέπει να διορθωθούν πάραυτα, αν θέλουμε να σπάσουμε τον κύκλο των αλλεπάλληλων και ταυτόχρονων κρίσεων που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά λίγο πιο έντονα, στέλνοντας το λογαριασμό της αναποφασιστικότητάς μας στους πολίτες και μάλιστα ως εκβιαστικά διλήμματα.

Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε στον πλανήτη πρέπει άμεσα να ανακόψουμε την υπερθέρμανση, με πρώτη προτεραιότητα τα αέρια του θερμοκηπίου, που σημαίνει αλλαγή στο ενεργειακό μοντέλο και στη συνέχεια στη βιομηχανία και τελικά την οικονομία.

Το ζήτημα της ενέργειας, το πώς παράγεται, πώς διατίθεται, με τι κόστος και τι περιβαλλοντικό αποτύπωμα δεν μπορεί να μείνει άλλο στον αυτόματο, αποκρύπτοντας το πραγματικό κόστος για τον πλανήτη, τη βιοποικιλότητα και τελικά τον άνθρωπο και την οικονομία.

Ούτε μπορούμε να συνεχίσουμε σε ένα μονόδρομο ανοχής προς κάθε αυταρχικό ηγέτη ή καθεστώς, επειδή παράγουν ορυκτά καύσιμα, χρηματοδοτώντας τελικά τις βλέψεις τους εναντίον των πολιτών τους, ή τρίτες χώρες. Τα παραδείγματα είναι πολλά, από τη Ρωσία και την εισβολή στην Ουκρανία, μέχρι το χρηματισμό ακόμα και ευρωπαίων πολιτικών από χώρες όπως το Κατάρ.

Έχοντας φτηνή ενέργεια, σχεδόν με όρους αφθονίας, μπορούμε να χτίσουμε ένα τελείως διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, να μιλήσουμε για μία τελείως διαφορετική οικονομία, βασισμένη στις αρχές και αξίες μας, αντί σε στρεβλά οικονομικά θεωρήματα που λειτουργούν τελικά ως προπέτασμα συγκάλυψης των κλιμακούμενων ανισοτήτων και αδικίας που παράγουν».