«Χρυσές βίζες» σε Ρώσους και Ουκρανούς μεγιστάνες «πουλά» η Κύπρος

Αυτό αποκαλύπτει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian, τονίζοντας μάλιστα πως η κυπριακή κυβέρνηση έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια ευρώ από το 2013, από την παροχή υπηκοότητας σε μεγιστάντες, οι οποίοι εξασφαλίζουν έτσι το δικαίωμα να ζουν και να εργάζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη, με αντάλλαγμα επενδύσεις.

Μόνο την περασμένη χρονιά, εκτιμάται ότι εκδόθηκαν περισσότερα από 400 διαβατήρια στο πλαίσιο του προγράμματος με τις «χρυσές βίζες», ενώ πριν από το 2013 η κυπριακή υπηκοότητα δίνονταν επιλεκτικά, από υπουργούς, σε μια ανεπίσημη εκδοχή του σημερινού προγράμματος.

Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι σε μια λίστα με ονόματα που διέρρευσε, περιλαμβάνονται εξέχοντες επιχειρηματίες και άτομα με αξιοσημείωτη πολιτική επιρροή. Μεταξύ αυτών βρίσκονται ένας Ρώσος πρώην βουλευτής, οι ιδρυτές της μεγαλύτερης εμπορικής τράπεζας της Ουκρανίας κι ένας δισεκατομμυριούχος που δραστηριοποιείται στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών.

Μεταξύ αυτών που απέκτησαν βίζα, με βάση το σύστημα που ίσχυε πριν το 2013, είναι ο Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ, ο οποίος εκτός από τον Σκορπιό έχει αγοράσει και την έπαυλη του Ντόναλντ Τραμπ στο Παλμ Μπιτς, κι ένα Σύρος επιχειρηματίας με στενούς «δεσμούς» με τον πρόεδρο της χώρας.

Ο Ριμπολόβλεφ πήρε την κυπριακή υπηκοότητα το 2012, με τον εκπρόσωπό του να δηλώνει πως πρόκειται για κάτι «φυσικό, δεδομένης της μεγάλης επένδυσης που έκανε στην Τράπεζα Κύπρου».

Ο Ραμί Μακχλούφ, στον οποίο οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει κυρώσεις από το 2008 και η ΕΕ από το 2011 με την κατηγορία ότι έχει βγάλει κέρδος από τη διαφθορά στη Συρία, είναι ξάδερφος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. Η Κύπρος του έδωσε υπηκοότητα το 2010, αν και δεν είναι ξεκάθαρο αν έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι στην αίτησή του.

Το πρόγραμμα με τις «χρυσές βίζες» ξεκίνησε στην Κύπρο το 2013 και προϋπόθεση για τους υποψήφιους είναι να αγοράσουν περιουσία ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ ή να κάνουν επενδύσεις ύψους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρήσεις ή κρατικά ομόλογα. Δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η γλώσσα ή η διαμονή, αν και οι δικαιούχοι είναι υποχρεωμένοι να επισκέπτονται τη χώρα μία φορά κάθε επτά χρόνια.

Η λίστα ρίχνει φως στην ελάχιστα γνωστή, αλλά ιδιαίτερα κερδοφόρα «βιομηχανία», εγείροντας παράλληλα και ερωτήματα σχετικά με τους ελέγχους ασφαλείας που γίνονται στους υποψήφιους, από τις κυπριακές Αρχές.