Λισαβόνα: Η Επανάσταση των Γαρυφάλων έβγαλε ξανά στους δρόμους τους Πορτογάλους (pics)

Η πορεία διέσχισε τη Λεωφόρο της Ελευθερίας (Avenida de Liberdade), όπως κάθε χρόνο, στις 25 Απριλίου, ενώ η πόλη είχε στολιστεί με κόκκινα γαρύφαλλα.

(REUTERS/Rafael Marchante)

Ο πρόεδρος της Πορτογαλίας Μαρτσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα κάλεσε τους πολιτικούς να εστιάσουν τις προσπάθειές τους στην εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τους νέους. "Οι λαϊκισμοί τρέφονται από τις ανεπάρκειες, τη βραδύτητα, την ανικανότητα και την ανευθυνότητα της πολιτικής δύναμης", τόνισε, όπως αναφέρει το ΑΠΕ.

(REUTERS/Rafael Marchante)

Στις 25 Απριλίου 1974, μια στρατιωτική ανταρσία έθεσε τέλος σε σχεδόν μισό αιώνα δικτατορίας στην Πορτογαλία. Το γεγονός πήρε την ονομασία του από τα γαρύφαλλα που έδωσαν στους στρατιώτες οι πλανόδιοι ανθοπώλες.

(REUTERS/Rafael Marchante)

(REUTERS/Rafael Marchante)

Επανάσταση των Γαρυφάλων στη Λισαβόνα...

Στις 28 Μαΐου του 1926, πραξικοπηματίες στρατιωτικοί εγκατέστησαν στην Πορτογαλία μια φασιστική δικτατορία με επικεφαλής τον Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος έγινε αρχικά υπουργός οικονομικών το 1928, και στη συνέχεια πρωθυπουργός το 1932. Το νέο καθεστώς ονομάστηκε "Estado Novo" (Νέο Κράτος) και έμεινε στην εξουσία έως το 1974.

Ο πόλεμος που διεξήγαγε αργότερα η Πορτογαλία από το 1961 έως το 1974 για να διατηρήσει τον έλεγχο των αποικιών της στην Αφρική, είχε αποβεί ιδιαίτερα δαπανηρός, ωθώντας φιλοδημοκρατικά και φιλοκομμουνιστικά μέλη του Πορτογαλικού στρατού να στραφούν εναντίον του καθεστώτος, συγκροτώντας το Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων (Movimento das Forcas Armadas), το οποίο οργάνωσε πραξικόπημα.

Στις 25 Απριλίου του 1974, ώρα 12:20 μ.μ. δόθηκε σύνθημα από το ραδιόφωνο στα μέλη του Κινήματος να καταλάβουν στρατηγικά σημεία εξουσίας στη χώρα. Αν και οι πραξικοπηματίες απηύθυναν έκκληση στους κατοίκους της Λισαβόνας να μείνουν στα σπίτια τους, χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους και αναμείχθηκαν με τους στρατιώτες των επαναστατών, βάζοντας γαρύφαλλα στις κάνες των όπλων τους (εξού και η ονομασία της επανάστασης).

Έξι ώρες μετά το καθεστώς είχε καταρρεύσει. Η επανάσταση ήταν σχεδόν αναίμακτη με μόλις 4 νεκρούς. Παρόλα αυτά δεν χαρακτηρίζεται ως λαϊκή επανάσταση, καθώς δεν υπήρξαν εκδηλώσεις του λαού πριν το πραξικόπημα.

(REUTERS/Rafael Marchante)