ΚΟΣΜΟΣ

Γαλλικές εκλογές: Η επόμενη ημέρα για τους σοσιαλιστές

Γαλλικές εκλογές: Η επόμενη ημέρα για τους σοσιαλιστές

«Έως την Κυριακή λέμε αυτά που δεν θέλουμε, μετά την Κυριακή λέμε αυτά που θέλουμε και μετά τις βουλευτικές κάνουμε αυτά που μπορούμε». Με αυτή τη σιβυλλική συμβουλή, ο Φρανσουά Ολάντ αποχαιρέτησε τους συνεργάτες του, στο τελευταίο διευρυμένο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης.

Λίγες ώρες πριν από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών, ο Μπενουά Αμόν ο οποίος κατεβαίνει ως υποψήφιος του σοσιαλιστικού κόμματος, μοιάζει να μην εντάσσεται σε αυτά που «θέλει» ο Γάλλος πρόεδρος.

Δεν μπορεί να τον έχει βέβαια στην καρδιά του ο Ολάντ τον Αμόν, ο οποίος υπήρξε ο επικεφαλής των ανταρτών της αριστερής πτέρυγας των σοσιαλιστών που «δηλητηρίασαν» την πενταετία Ολάντ, με οργάνωση πρότασης μορφής και παραιτήσεις.

Παρ' όλα αυτά δεν παύει σήμερα, να είναι ο Μπενουά Αμόν ο υποψήφιος που κέρδισε την προκριματική της αριστεράς, την οποία οργάνωσε το σοσιαλιστικό κόμμα (PS), με τη σύμφωνη γνώμη όλων.

Τρεις μέρες πριν την Κυριακή, και μέσα από την πεποίθηση ότι ο υποψήφιος του PS, που συγκεντρώνει μόλις ένα 10%, δεν θα περάσει στο δεύτερο γύρο, μοιάζει να έχουν αρχίσει οι μεγάλες μανούβρες στο κόμμα για το μέλλον.

Την ίδια μέρα, από την πλατεία της Δημοκρατίας (Republique), ο Μπενουά Αμόν μπρος στους 10.000 συγκεντρωμένους οπαδούς έστειλε μηνύματα για την αριστερά και το κόμμα, που αφορούν το «μετά» των εκλογών.

Δήλωσε πεισματικά: «Επανέφερα την αριστερά στον ιστορικό της άξονα» υπονοώντας ότι η πενταετία Ολάντ- Βαλς την είχε εκτρέψει. «Εκφράζω το κόσμο του μέλλοντος που θα επιβληθεί, ότι και εάν λένε, θα αγωνισθώ την Κυριακή, θα αγωνισθώ μετά, τίποτα δεν θα με σταματήσει».

Η Τετάρτη ήταν η ημέρα των μεγάλων χειρισμών και για τους εκφραστές των διαφόρων ρευμάτων του PS: Οι υποστηρικτές του Ολάντ, με πρωτοβουλία του Στέφαν Λε Φολ, πιστού εκπρόσωπου του προέδρου, συγκεντρώθηκαν για ένα «ποτό με ορεκτικό». Στο επίκεντρο των συζητήσεων ήταν το μέλλον του σοσιαλιστικού κόμματος, πως θα κατορθώσει να μην συμπαρασυρθεί σε κατάρρευση, στην περίπτωση που ο Αμόν κατέβει πολύ κάτω του 10%, και με ποιό τρόπο οι λεγόμενοι «Ολαντικοί», θα ξαναποκτήσουν μια κεντρική θέση στο κόμμα. Στην συνάθροιση παραβρέθηκαν γύρω στους 40 βουλευτές και υπουργοί.

Την ίδια μέρα ο πρώην πρωθυπουργός, ηττημένος της προκριματικής, Μανουέλ Βαλς, κάλεσε τους περίπου 20 πιστούς του σε γεύμα σε εστιατόριο κοντά στο Κοινοβούλιο.

Ο Βαλς, που έδωσε την υποστήριξή του στον Εμμανουέλ Μακρόν, μη αποδεχόμενος το πρόγραμμα Αμόν, κατηγορήθηκε από πολλούς για «προδοσία» ως προς τις αρχές του κόμματος. Ο ίδιος παραμένει όμως σταθερά στις επιλογές του υπέρ του Μακρόν, και με επιστολή μάλιστα που έστειλε στους κατοίκους της εκλογικής του περιφέρειας στο Εβρί τους ζητά να βάλουν φραγμό στην Μαριν Λεπέν, ψηφίζοντας Μακρόν.

Στις 21 Μαρτίου, σύσσωμο το σοσιαλιστικό κόμμα απηύθυνε τον τελευταίο χαιρετισμό στον Ανρί Εμμανουελί βασικό στέλεχος του κόμματος από την εποχή Μιττεράν, και πνευματικό πατέρα του Αμόν.

«Η ατμόσφαιρα ήταν συγκινητική, περίεργη όμως διότι τα άτομα που ήταν εκεί δεν έχουν πλέον τίποτα να κάνουν μαζί. Ολοι μας νιώσαμε ότι είχαμε να κάνουμε με το τέλος του Epinay (ιδρυτικό συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος από τον Μιττεράν το 1971). Ότι έκλεινε ένας κύκλος, αυτός της ένωσης της αριστεράς» είχε δηλώσει τις ώρες εκείνες ο σοσιαλιστής Στεφάν Ντελπεϊρά, υποστηρικτής του Αμόν.

Το επόμενο συνέδριο του Σοσιαλιστικού κόμματος (PS) προβλέπεται για το ερχόμενο φθινόπωρο, πολλοί όμως αμφιβάλουν κατά πόσο θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί. Ο Ντελπεϊρά δηλώνει ότι δεν μπορεί να φαντασθεί πλέον τους οπαδούς του Αμόν «στην ίδια αίθουσα με τον Βαλς».

Η διάσπαση του κόμματος δεν θα μπορέσει να αποφευχθεί σύμφωνα με δηλώσεις άλλων στελεχών: Ο Ζαν Γκλαβανί, πρώην υπουργός Γεωργίας, υπήρξε υποστηρικτής του Βάλς, μετά την προκριματική όμως υποστήριξε «για λόγους αρχής» τον Αμόν.

Πιστεύει ότι το PS «θα υποχρεωθεί να διαιρεθεί σε μια ομάδα 'αριστερού μετώπου' μαζί με τους οικολόγους και μια ομάδα προς την κεντροδεξιά με τους 'μεταρρυθμιστές' ».

Το επόμενο μεγάλο ερώτημα για το κόμμα είναι, στην περίπτωση νίκης του Μακρόν, κατά πόσο οι σοσιαλιστές που τον υποστηρίζουν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια υποψηφιότητα για τις βουλευτικές που θα ακολουθήσουν τον Ιούνιο, πως θα διαμορφωθεί το σώμα της πλειοψηφίας στην Βουλή και την θέση που θα μπορέσουν να αποκτήσουν οι σοσιαλιστές.