Ρήγμα 1.200 χλμ. που διασχίζει την Μιανμάρ προκάλεσε τον καταστροφικό σεισμό

Πρόκειται για το ρήγμα στην περιοχή Sagaing, μόλις 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης, που έχει δώσει αρκετούς από τους παλαιότερους σεισμούς, συμπεριλαμβανομένου και ενός μεγέθους 7,7 Ρίχτερ το 1946 και ενός άλλου 6,8 Ρίχτερ το 2012, αναφέρει το India Today.

Η Μιανμάρ βρίσκεται μεταξύ δύο τεκτονικών πλακών και είναι μια από τις πιο σεισμικά ενεργές χώρες στον κόσμο, αν και μεγάλοι και καταστροφικοί σεισμοί ήταν σχετικά σπάνιοι, αναφέρει το Reuters.

«Το ρήγμα βρίσκεται μεταξύ βορρά-νότου, και διασχίζει τη χώρα», δήλωσε η Τζοάνα Γουόκερ, καθηγήτρια και ειδικός σεισμών στο University College του Λονδίνου.

«Οι δύο πλάκες κινούνται παράλληλα με διαφορετικές ταχύτητες, προκαλώντας σεισμούς τύπου "οριζόντιας μετατόπισης" (strike-slip), οι οποίοι, αν και συνήθως είναι λιγότερο ισχυροί από εκείνους των υποθαλάσσιων «ζωνών καταβύθισης», μπορούν να φτάσουν σε μέγεθος 7 έως 8 Ρίχτερ», εξηγεί.

Σύμφωνα με το India Today το ρήγμα διασχίζει τη χώρα περίπου 1.200 χιλιόμετρα και έχει ιστορικό σημαντικής σεισμικής δραστηριότητας. Η γεωλογική πολυπλοκότητα της περιοχής προκύπτει από τη συνεχιζόμενη σύγκρουση τεκτονικών πλακών, η οποία αυξάνει την πιθανότητα σεισμών.

Το ρήγμα Sagaing έχει συσχετιστεί με αρκετούς παλαιότερους σεισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός σεισμού μεγέθους 7,7 Ρίχτερ το 1946 και ενός σεισμού 6,8 το 2012, υποδεικνύοντας τη σεισμική ευαισθησία της περιοχής.

Σύμφωνα με το Γεωλογικό Ινστιτούτο Ηνωμένων Πολιτειών (USGS), ο σεισμός στην Μιανμάρ σημειώθηκε ως αποτέλεσμα του «ρήγματος ολίσθησης» από την πλάγια τριβή μεταξύ των τεκτονικών πλακών Ινδίας και Ευρασίας, σύμφωνα με τον Guardian.

Επιφανειακός ο σεισμός

Το βάθος του σεισμού καταγράφηκε στα 10 χιλιόμετρα και οι δονήσεις έγιναν αισθητές μέχρι την Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, ωθώντας τους κατοίκους να βγουν πανικόβλητοι στους δρόμους καθώς τα κτήρια ταλαντεύονταν και οι πισίνες ξεχείλισαν.

Ο Μπιλ ΜακΓκουάιρ, ομότιμος καθηγητής γεωφυσικών και κλιματικών κινδύνων στο University College του Λονδίνου, αναφερόμενος στην αντοχή των κτηρίων δήλωσε:

«Είναι πολύ πιθανό η ποιότητα κατασκευής να μην είναι ικανή να αντέξει στο μέγεθος του σεισμού και οι αριθμοί των θυμάτων να συνεχίζουν να αυξάνονται όσο γίνεται όλο και πιο γνωστό το μέγεθος της καταστροφής».