Γιατί η πτήση της Jeju Air θα είχε άλλη κατάληξη στην ΕΕ - Πόσο πρέπει να ανησυχούν οι επιβάτες

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο ειδικός εξηγεί γιατί οι πτήσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ θεωρούνται ασφαλέστερες και καθησυχάζει το ελληνικό επιβατικό κοινό, που δικαίως εμφανίζεται αναστατωμένο από την συντριβή του Boeing 737-800.

«Για το επιβατικό κοινό στην Ελλάδα που χρησιμοποιεί το αεροπλάνο για τις μετακινήσεις του λογικά δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυξημένη ανησυχία.

Σύμφωνα με τα στατιστικά των τελευταίων ετών οι αεροπορικές εταιρείες και τα αεροδρόμια που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα, τηρούν τους κανόνες ασφαλείας, ελέγχονται σχολαστικά τόσο ως προς την εφαρμογή κανονισμών όσο και τήρησης των πτητικών διαδικασιών.

Είναι αλήθεια ότι με βάση τα στατιστικά, κάποιος που οδηγεί προς το αεροδρόμιο κινδυνεύει εκατό φορές περισσότερο, παρά όταν ταξιδέψει με αεροσκάφος. Δεν υφίσταται κανένας λόγος αυξημένης ανησυχίας λοιπόν» εξηγεί ο κ. Τραχαλάκης.

Αύξηση των αεροπορικών ατυχημάτων παγκοσμίως

Τα στατιστικά των τελευταίων ετών δείχνουν μια αύξηση των αεροπορικών ατυχημάτων παγκοσμίως, ιδιαίτερα σε περιοχές εκτός Ε.Ε. και ΗΠΑ.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

«Οι πτήσεις που διεξάγονται στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, θεωρούνται σε γενικό πλαίσιο ασφαλέστερες από αυτές σε άλλες περιοχές του κόσμου κυρίως λόγω τριών παραγόντων: λόγω των αυστηρών κανονισμών, της συνεχούς επιτήρησης και λόγω της συστηματικής τήρησης διεθνών προτύπων» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τραχαλάκης.

Και συνεχίζει:

«Πιο αναλυτικά, στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφενός η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Αεροπορικής Ασφάλειας (EASA), αφετέρου η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FΑΑ),εφαρμόζουν ενιαίους κανονισμούς σε όλα τα κράτη-μέλη ευθύνης τους. Οι κανονισμοί αυτοί καλύπτουν την αξιοπλοΐα των αεροσκαφών, την εκπαίδευση των πληρωμάτων, την διαχείριση ρίσκου στις αεροπορικές εταιρείες και τέλος, την εποπτεία από τις αρχές πολιτικής αεροπορίας για το κάθε κράτος. Σε επίπεδο διαχείρισης εναέριας κυκλοφορίας (ΑΤΜ), οι τεχνολογίες ATM (π.χ., SESAR στην Ευρώπη και NextGen στις Η.Π.Α.) επιτρέπουν πιο ακριβείς και ασφαλείς πτήσεις, μειώνοντας τα περιθώρια λάθους. Τέλος, υφίσταται η εφαρμογή της διαβόητης Μαύρης Λίστας (Blacklist), όπου απαγορεύεται η λειτουργία συγκεκριμένων αεροπορικών εταιρειών που δεν τηρούν τα πρότυπα ασφαλείας που ορίζει η Ε.Ε».

Σύμφωνα με τον Διευθυντή του AMSI, υπάρχουν δύο καταστάσεις ανάγκης οι οποίες υφίστανται ταυτόχρονα μετά το ατύχημα στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μουάν της Νότιας Κορέας.

Από την μία, η ανάγκη το δυνατόν συντομότερης και έγκυρης διερεύνησης των συνθηκών που οδήγησαν στο ατύχημα και την λήψη αναγκαίων διορθωτικών μέτρων.

«Η κατάσταση αυτή ευτυχώς φαίνεται να είναι υπό έλεγχο, καθώς οι αρχές της Νότιας Κορέας θα έχουν την συνεργασία της Εθνικής Επιτροπής Ασφάλειας των Αερομεταφορών (NTSB) των ΗΠΑ, γεγονός που θεωρείται αυτονόητο εφόσον το αεροσκάφος Boeing σχεδιάσθηκε και κατασκευάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και προβλέπεται έτσι η συνδρομή της από τον διεθνή κανονισμό αεροπλοίας του ICAO. Το "μαύρο κουτί", το σύστημα καταγραφής δεδομένων και ήχου, παρά τις εξωτερικές φθορές που έχει υποστεί, πιθανότατα θα αποκαλύψει όλες τις πτυχές του φακέλου πτήσεως του μοιραίου αεροσκάφους, απαντώντας στα ερωτήματα των διερευνητών σε σχέση με την μη ανάπτυξη των υπεραντωτικών διατάξεων (flaps), τα οποία θα μείωναν επιπλέον την ταχύτητα επί του διαδρόμου καθώς και την μη χρησιμοποίηση των σκελών προσγείωσης» αναφέρει ο κ. Τραχαλάκης.

Από την άλλη, είναι και οι αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχολογία των επιβατών:

«Oι επιβάτες ενδέχεται να αισθανθούν αυξημένο άγχος σχετικά με την πιθανότητα ατυχημάτων, ειδικά αν ταξιδεύουν με παρόμοια αεροπλάνα ή σε αεροδρόμια με ελλείψεις στις σχετικές υποδομές. Επιπλέον, άτομα που ήδη υποφέρουν από αεροφοβία ενδέχεται να βιώσουν πιο έντονα τα συναισθήματα αυτά με πιθανότητα αγχωδών διαταραχών πριν ή και κατά την διάρκεια της πτήσεως.

Σε αυτή την έτερη κατάσταση είναι πιθανόν να προκληθεί επίσης, μια αυξημένη επικέντρωση των επιβατών στα μέτρα ασφαλείας των αεροπορικών εταιρειών και αεροδρομίων. Οι επιβάτες δηλαδή, μπορεί να αρχίσουν να εξετάζουν περισσότερο τις διαδικασίες ασφαλείας, να καταφεύγουν σε ερωτήσεις ή και καταγγελίες για τη συντήρηση των αεροσκαφών».

Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αεροπορικής και Ναυτικής Ασφάλειας εκτιμά, παράλληλα, πως είναι πιθανό να αυξηθεί η ανησυχία του επιβατικού κοινού για συγκεκριμένες αεροπορικές εταιρείες ή και αεροδρόμια.

Ιδιαίτερα, μάλιστα, εάν αποδεχτεί ότι όντως υπήρχε τσιμεντένια κατασκευή στην προέκταση του αεροδιαδρόμου στο Μουάν –κάτι που βάσει των διεθνών προδιαγραφών δεν συστήνεται.

Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται πως όλες αυτές οι κατασκευές πρέπει να είναι φτιαγμένες από υλικά που διαλύονται εύκολα.

«Σε μια ευρωπαϊκή χώρα, η ύπαρξη τέτοιας κατασκευής θα ήταν αντικείμενο ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές, για αυτό και θεωρώ πως στην Ευρώπη δεν θα είχε τέτοια κατάληξη η προσγείωση της μοιραίας πτήσης της Jeju Air» καταλήγει λέγοντας ο κ. Τραχαλάκης.