Τι κέρδισε το Ισραήλ από την κατάπαυση του πυρός με τον Λίβανο και... ο επόμενος πόλεμος

Όπως αναφέρει το ισραηλινό μέσο, σε σύγκριση, με τους 60.000 Ισραηλινούς που εκκενώθηκαν από τα βόρεια σύνορα τον Οκτώβριο του 2023 - κάτι που αναδρομικά πολλοί αξιωματούχοι, αν και όχι όλοι, θεωρούν λάθος - εκατοντάδες χιλιάδες και τελικά περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Λιβανέζοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

Στις 25 Αυγούστου, η Χεζμπολάχ προσπάθησε να εκτοξεύσει πάνω από 1.000 ρουκέτες, με στόχους 11 βάσεις του ισραηλινού στρατού, τη Μοσάντ και τα αρχηγεία των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών. Οι ισραηλινές δυνάμεις άμυνας (IDF) χτύπησαν προληπτικά και απέτρεψαν την επίθεση της Χεζμπολάχ.

Στη συνέχεια οι IDF και η Μοσάντ αποκεφάλισαν την ηγεσία της Χεζμπολάχ συμπεριλαμβανομένου του επί σειρά ετών ηγέτη της Χασάν Νασράλα, κατέστρεψαν τους περισσότερους από τους ισχυρότερους πυραύλους και ρουκέτες της και εισέβαλαν στον νότιο Λίβανο.

Για όλους αυτούς τους λόγους, το Ισραήλ δημιούργησε το κατάλληλο έδαφος για να επιδιώξει καλύτερους όρους κατάπαυσης του πυρός απ' ό,τι έκανε μετά τον δεύτερο πόλεμο του Λιβάνου το 2006.

Η θέση ισχύος του Τελ Αβίβ

Το γεγονός ότι το Ισραήλ εξασφάλισε μια παράλληλη συμφωνία από τις ΗΠΑ που του επιτρέπει να επιτεθεί στις δυνάμεις της Χεζμπολάχ νότια του ποταμού Λιτάνι - χωρίς να χρειάζεται την άδεια της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ (UNIFIL) δείχνει ότι είναι σε θέση ισχύος.

Το Ισραήλ σίγουρα σκότωσε περισσότερους διοικητές, ανατίναξε ρουκέτες και κατέστρεψε περισσότερα όπλα. Αλλά και η Χεζμπολάχ κατάφερε να διατηρήσει τη ρίψη ρουκετών όχι μόνο στα κοντινά συνοριακά χωριά, αλλά απείλησε περίπου το ένα τρίτο της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Χάιφα, κατά καιρούς ακόμη και το κεντρικό Ισραήλ.

Επιπλέον, η σιιτική οργάνωση διαθέτει ακόμη δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες και θα μπορούσε να συνεχίσει να βάλλει κατά του Ισραήλ για αόριστο χρονικό διάστημα.

Ο υπαρκτός κίνδυνος της Χεζμπολάχ

Οι IDF μπορεί να σκότωσαν μερικές χιλιάδες μαχητές της Χεζμπολάχ και τους περισσότερους διοικητές, αλλά δεκάδες χιλιάδες απλοί μαχητές της σιιτικής οργάνωσης παραμένουν και μια ακόμη μεγαλύτερη ομάδα σιιτών του Λιβάνου είναι έτοιμη να βοηθήσει την ομάδα να πολεμήσει με διάφορους τρόπους.

Τόσο εξαιτίας αυτών των λόγων όσο και επειδή η προσπάθεια του Ισραήλ να εγκαταστήσει μια φιλική κυβέρνηση στο Λίβανο τη δεκαετία του 1980 και να διατηρήσει μια ζώνη ασφαλείας θεωρείται ότι απέτυχε παταγωδώς, η διαπραγματευτική θέση του Τελ Αβίβ είναι πιο αδύναμη από ό,τι ίσως κάποιοι νομίζουν.

Για να το θέσουμε ωμά, το Ισραήλ δεν ήταν κοντά στο να απειλήσει να ανατρέψει τη Χεζμπολάχ από την εξουσία, όπως έκανε με τη Χαμάς.

Στο τέλος της ημέρας, το Ισραήλ θα διαφυλάξει τα συμφέροντα ασφαλείας του μόνο εάν οι αεροπορικές και χερσαίες δυνάμεις του παραμείνουν επικεντρωμένες στις κινήσεις της Χεζμπολάχ και είναι έτοιμες να αναλάβουν δράση όταν υπάρξει παραβίαση.

Το σενάριο για την επόμενη μέρα

Είναι δύσκολο να δούμε ότι οι Ισραηλινοί θα παραμείνουν τόσο συγκεντρωμένοι για περισσότερο από μερικούς μήνες, πόσο μάλλον για αρκετά χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, η Χεζμπολάχ χρειάζεται μόνο υπομονή για να κάνει την επιστροφή της. Και τότε, σε τρία ή πέντε χρόνια, μπορεί να επιτεθεί ξανά.

Ή ίσως, θα αντεπιτεθεί την πρώτη φορά που το Ισραήλ θα προσπαθήσει να επιτεθεί στις δυνάμεις της Χεζμπολάχ που εισέρχονται στο νότιο Λίβανο, προκαλώντας έναν νέο πόλεμο ακόμη πιο σύντομα από ό,τι πιστεύουν κάποιοι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή είναι μια καλύτερη συμφωνία από τις προηγούμενες και ότι το Ισραήλ είναι σε ευμενέστερη θέση από ό,τι το 2006. Εξίσου αληθινό είναι, όμως, ότι η φόρμουλα για τον επόμενο πόλεμο είναι παρούσα στο κείμενο για την κατάπαυση του πυρός.