Στη Ντάουνινγκ Στριτ οι υπουργοί της κυβέρνησης Στάρμερ - Ποια είναι η «Θάτσερ» των Εργατικών

Τα ονόματα που αναλαμβάνουν νευραλγικά υπουργεία περιλαμβάνονταν στην σκιώδη κυβέρνηση των Εργατικών που διατηρούσε ως αντιπολίτευση.

Στο κρίσιμο Υπουργείο Οικονομικών το τιμόνι αναλαμβάνει η «σιδηρά κυρία» της οικονομίας Ρέιτσελ Ριβς. Αλλωστε, η «Θάτσερ» των Εργατικών όπως χαρακτηρίζεται, μαζί με τον Στάρμερ είναι η γυναίκα που ηγήθηκε της «μεταμόρφωσης» των Εργατικών.

Οπως μεταδίδει το BBC, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αναπληρώτρια πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο του σερ Στάρμερ ορίσθηκε η Αντζελα Ράινερ, η οποία θα είναι επίσης και στο υπουργείο Ανάπτυξης.

Ο Πατ Μακ Φάντεν, ο οποίος ήταν ο εθνικός Συντονιστής της Εκστρατείας των Εργατικών, αναλαμβάνει υπουργός Ανευ χαρτοφυλακίου και επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλιου (Chancellor of the Duchy of Lancaster)

Νέος υπουργός Επιχειρήσεων και Εμπορίου είναι ο Τζόναθαν Ρέινολντς.

Υπουργός Αμυνας αναλαμβάνει ο Τζον Χέιλι.

Ο Ντέιβιντ Λέμι αναλαμβάνει τη θέση του υπουργού Εξωτερικών.

Υπουργός Ενέργειας αναλαμβάνει ο Εντ Μίλιμπαντ.

H Σαμπάνα Μαχμούντ αναλαμβάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

O Γουές Στρίτινγκ είναι ο νέος υπουργός Υγείας. Αξίζει να σημειωθεί πως έτυχε θερμής υποδοχής με πολλά χειροκροτήματα στο υπουργείο.

Η Ιβέτ Κούπερ αναλαμβάνει το Υπουργείο Εσωτερικών, με χαρτοφυλάκιο μεταξύ άλλων την εσωτερική ασφάλεια και την αστυνόμευση.

Η Μπρίτζετ Φίλιπσον αναλαμβάνει υπουργός Παιδείας.

Η Λιζ Κένταλ αναλαμβάνει το υπουργείο Εργασίας

Υπουργός Επιστημών, Καινοτομίας και τεχνολογίας ο Πίτερ Κάιλ.

Υπουργός Μεταφορών η Λουίζ Χέιγκ.

Ο Στιβ Ρίντ διορίζεται υπουργός Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων

Με δεδομένη τη μη επανεκλογή της Τάνγκαμ Ντεμπονέρ που διετέλεσε όλον αυτόν τον καιρό σκιώδης Υπουργός Πολιτισμού, ο σερ Στάρμερ αναζητεί αντικαταστάτη της σε ένα υπουργείο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα λόγω της υπόθεσης της Επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Οι πρώτες δηλώσεις της «νέας Θάτσερ»

Η νέα σιδηρά κυρία της Βρετανικής οικονομίας, Ρέιτσελ Ριβς η πρώτη γυναίκα σε τέτοιο νευραλγικό πόστο, μίλησε στο Υπουργείο Οικονομικών, τονίζοντας πως συχνά διαφωνεί με τις πολιτικές επιλογές που γίνονται στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά ποτέ δεν αμφισβήτησε την αφοσίωση του προσωπικού του Υπουργείου Οικονομικών.

«Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις για το μέγεθος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε», προσθέτοντας ότι δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα είναι εύκολο έργο, καθώς «ο δρόμος είναι μακρύς. Είμαστε μια νέα ομάδα, είναι ένα νέο ξεκίνημα, οπότε ας πιάσουμε δουλειά» κατέληξε αποσπώντας δυνατό χειροκρότημα.

Έχει επίσης αναρτήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι το να είσαι η πρώτη γυναίκα υπουργός Οικονομικών συνοδεύεται από «ιστορική ευθύνη»: «Κάθε νεαρό κορίτσι και γυναίκα που διαβάζει αυτό το κείμενο, ας συνειδητοπποιήσει σήμερα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν όρια στις φιλοδοξίες σας».

Όταν πριν από λίγες ημέρες η Ρέιτσελ Ριβς συναντήθηκε με εκπροσώπους των επιχειρήσεων ρωτήθηκε «πώς θα έρθει η περιβόητη αλλαγή που υπόσχονται οι Εργατικοί». «Με σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία», απάντησε η Ριβς θυμίζοντας κάτι από Μάργκαρετ Θάτσερ. Η αποφασιστικότητά της και το αυστηρό προφίλ της, όπως και ορισμένες θέσεις της, της χάρισαν το προσωνύμιο «Θάτσερ των Εργατικών».

Οι θέσεις της

Η Ριβς δεν πιστεύει σε στήριξη των νοικοκυριών μέσω επιδοματικής πολιτικής. Αυτό που χρειάζονται οι Βρετανοί είναι σταθερές θέσεις εργασίας, παραγωγή πλούτου και κατανομή του. «Κανείς δεν πρέπει να περιμένει μια κυβέρνηση που θα θέλει οι πολίτες να ζουν με επιδόματα», έχει ξεκαθαρίσει. Δεν πιστεύει ούτε στην υψηλή φορολογία και για αυτό άλλωστε τονίζει τη σημασία και των ιδιωτικών επενδύσεων για την ανάπτυξη που είναι κορυφαία προτεραιότητα των Εργατικών. Αυτές οι θέσεις δεν είναι πολύ μακριά από εκείνες της Θάτσερ, αν και εκείνη δείχνει περισσότερο προς την πλευρά των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, όταν τη ρωτούν για πρότυπο πολιτικής.

Έχει εξάλλου μία τεράστια διαφορά με τη Σιδηρά Κυρία: Τη στάση της απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις. Όχι μόνο δεν σχεδιάζει τσουνάμι ιδιωτικοποιήσεων, αλλά θέλει ένα είδους επανεθνικοποίηση κρίσιμων για την οικονομία τομέων και ειδικά του ενεργειακού.

Ο Τζέιμς Γουντ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Κέμπριτζ, μιλώντας στο AFP σχολίασε πως οι Εργατικοί και η Ριβς επιδιώκουν να στείλουν το μήνυμα ότι θα ακολουθήσουν πολιτικές «υπευθυνότητας».

«Όταν μιλάει για σιδηρά πειθαρχία εννοεί ότι στόχος της είναι να μαζέψει τα ελλείμματα και θα ακολουθήσει μία συνετή δημοσιονομικά πολιτική. Θέλει να στείλει το μήνυμα ότι θα ξανακάνει τη βρετανική οικονομία να τρέχει, αλλά με υπεύθυνο τρόπο». Η ίδια εξάλλου είχε επιτεθεί με σφοδρότητα στη Λιζ Τρας για την κρίση που προκάλεσε το 2022, όταν με μόλις 49 ημέρες στην εξουσία, οδήγησε στο χείλος του γκρεμού τα συνταξιοδοτικά ταμεία και εκτίναξε τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων.

Το βιογραφικό και η πολιτική πορεία της

Η Ρέιτσελ Ριβς γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1979 στο Λιούισαμ. Είναι κόρη δασκάλων και φοίτησε σε σχολείο θηλέων. Σε ηλικία 14 ετών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στο Σκάκι. Σπούδασε οικονομικά στο New College της Οξφόρδης (Bachelor of Arts) και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics.

Η πρώτη δουλειά της μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της ήταν στην Τράπεζα της Αγγλίας. Μετακόμισε στο Λιντς το 2006 για να εργαστεί για τον κλάδο λιανικής της HBOS, ιδιωτικού τραπεζικού και ασφαλιστικού κολοσσού της Βρετανίας. Τότε είχε, όπως η ίδια έχει πει, πρόταση να εργαστεί και στην Goldman Sachs, αλλά την απέρριψε παρόλο, που θα μπορούσε να την είχε κάνει «πολύ πλουσιότερη».

Η Ριβς αναφέρει συχνά την επιρροή που είχε ο πατέρας της στη διαμόρφωση των πολιτικών θέσεων της ίδιας και της αδελφής της, Έλι Ριβς, που ανήκει επίσης στους Εργατικούς. Εντάχθηκε στο Εργατικό Κόμμα σε ηλικία μόλις 16 ετών.

Το 2010, όταν οι Συντηρητικοί ανέλαβαν την εξουσία σε συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, η Ριβς εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής των Εργατικών για το Λιντς Δυτική στη βόρεια Αγγλία. Έντεκα χρόνια αργότερα, ο Στάρμερ την διόρισε ως τομεάρχη οικονομικών των Εργατικών.

Αφού κέρδισε την επανεκλογή της νωρίς την Παρασκευή, αναγνώρισε την κλίμακα του εγχειρήματος που είχε μπροστά της, με πιεστικές ανησυχίες για τη διόρθωση των κατεστραμμένων δημόσιων υπηρεσιών και μιας κρίσης κόστους ζωής.