Γιατί το ηφαίστειο του όρους Ρενιέ κρατά ξύπνιους τους επιστήμονες στις ΗΠΑ
Αεροφωτογραφία του όρους Ρενιέ στην Ουάσιγκτον
(AP Photo/Lindsey Wasson)Η χιονισμένη κορυφή του όρους Ρενιέ, που υψώνεται 4,3 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στην πολιτεία της Ουάσιγκτον, δεν έχει προκαλέσει σημαντική ηφαιστειακή έκρηξη τα τελευταία 1.000 χρόνια. Ωστόσο, το όρος Ρενιέ ανησυχεί πολλούς ηφαιστειολόγους των ΗΠΑ, πολύ περισσότερο από τα πεδία λάβας της Χαβάης ή το εκτεταμένο υπερηφαίστειο του Yellowstone.
«Το όρος Ρενιέ με κρατάει ξύπνιο τη νύχτα γιατί αποτελεί τόσο μεγάλη απειλή για τις γύρω κοινότητες. Η Τακόμα και το Νότιο Σιάτλ είναι χτισμένα σε αρχαίες λασποροές πάχους 30,5 μέτρων από τις εκρήξεις του όρους Ρενιέ», δήλωσε ο Τζες Φίνιξ, ηφαιστειολόγος και πρεσβευτής της Ένωσης Ανησυχούντων Επιστημόνων, σε ένα επεισόδιο της «Βίαη Γη με τον Λιβ Σράιμπερ», μια πρωτότυπη σειρά του CNNi.
Η καταστροφική δυναμική του κοιμισμένου γίγαντα δεν έγκειται στις πύρινες ροές λάβας, οι οποίες, σε περίπτωση έκρηξης, είναι απίθανο να επεκταθούν περισσότερο από μερικά μίλια πέρα από τα όρια του Εθνικού Πάρκου του όρους Ρενιέ στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Και η πλειονότητα της ηφαιστειακής τέφρας πιθανότατα θα διασκορπιστεί από τον άνεμο προς τα ανατολικά μακριά από τα πληθυσμιακά κέντρα, σύμφωνα με το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ.
Αντίθετα, πολλοί επιστήμονες φοβούνται την προοπτική ενός λαχάρ - λασπορροές από ηφαιστειακά αναβλήματα, που αποτελούνται από πυροκλαστικά υλικά αναμεμιγμένα με υγρό υλικό, συνήθως νερό. Τα υλικά αυτά κινούνται καθοδικά στις πλαγιές και τις κοιλάδες των ηφαιστείων και αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες. Τα λαχάρ αναφέρονται επίσης και ως λασποροές (mudflows) ή ροές συντριμμιών.
«Αυτό που κάνει το όρος Ρενιέ σκληρό είναι ότι είναι τόσο ψηλό, και είναι καλυμμένο με πάγο και χιόνι, και έτσι εάν υπάρχει κάποιο είδος θερμής εκρηκτικής δραστηριότητας, θα λιώσουν τα κρύα πράγματα και θα αρχίσει να έρχεται πολύ νερό κάτω», δήλωσε ο Σεθ Μοράν, ένας ερευνητής σεισμολόγος στο USGS Cascades Volcano Observatory στο Βανκούβερ της Ουάσιγκτον.
«Και υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που ζουν σε περιοχές που δυνητικά θα μπορούσαν να επηρεαστούν από ένα μεγάλο λαχάρ, και θα μπορούσε να συμβεί αρκετά γρήγορα», πρόσθεσε.
Σημειώνεται ότι το πιο πρόσφατο θανατηφόρο λαχάρ ήταν τον Νοέμβριο του 1985 όταν εξερράγη το ηφαίστειο Νεβάντο ντελ Ρουίζ της Κολομβίας. Μόλις λίγες ώρες μετά την έναρξη της έκρηξης, ένα ποτάμι από λάσπη, βράχους, λάβα και παγωμένο νερό σάρωσε την πόλη Αρμέρο, σκοτώνοντας πάνω από 23.000 ανθρώπους μέσα σε λίγα λεπτά.
Σύμφωνα με τον ηφαιστειολόγο Μπρέντλεϊ Πίτσερ, το όρος Ρενιέ έχει περίπου οκτώ φορές την ποσότητα παγετώνων και χιονιού από ότι είχε το Νεβάντο ντελ Ρουίζ όταν εξερράγη. «Υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε μια πολύ πιο καταστροφική ροή λάσπης», τονίζει.