Πώς Κίεβο και Τελ Αβίβ συναντώνται στην Ουάσιγκτον

Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχουν η αλήθεια είναι πολύ διαφορετικές πολιτικές απαρχές και προσανατολισμό ως ηγέτες Ουκρανίας και Ισραήλ αλλά σήμερα έχουν ένα σημείο αναφοράς, πέρα από την κοινή θρησκεία, που είναι δυνατό να αλλάξει τις ισορροπίες ανάλογα με την τροπή που θα πάρουν τα πράγματα σε στρατιωτικό αλλά και διπλωματικό επίπεδο.

Ο Ουκρανός Πρόεδρος εδώ και σχεδόν τρία χρόνια είναι ο άνθρωπος που μιλά συχνότερα από τον καθένα στον πλανήτη όχι απαραίτητα με τον Τζο Μπάιντεν αλλά με το πολύ στενό του περιβάλλον ενώ ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως αποτελεί έναν από τους εμπειρότερους πολιτικούς της γενιάς του και έναν από τους ελάχιστους που μπορούν να «παίξουν» στα ίσια τον Αμερικανό Πρόεδρο στην διπλωματική σκακιέρα.

Τα δύο ανοιχτά μέτωπα σε Ουκρανία και Ισραήλ έχουν εντελώς διαφορετικές απαρχές, χαρακτηριστικά, έκταση αλλά για το Οβάλ γραφείο είναι εξόχως κρίσιμες οι εξελίξεις και στα δύο. Πηγές από το State Department αναφέρουν πως για τον Τζο Μπάιντεν επί της ουσίας σήμερα δεν υπάρχει άλλο ζήτημα συζήτησης και σύσκεψης από τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και την κρίση στην Γάζα. Οι ίδιες πηγές μάλιστα αποκάλυψαν πως όλο και συχνότερα το τελευταίο διάστημα αυτά τα δύο ζητήματα τίθενται παράλληλα στις ίδιες συσκέψεις… Το γεγονός αυτό από μόνο του δείχνει πως για τις ΗΠΑ καμία από τις δύο κρίσεις δεν είναι ανεξάρτητη της άλλης και μπορεί εμείς οι πολλοί να μην βλέπουμε την σύνδεση αλλά ο Μπάιντεν δεν θέλει άλλη δημοσκοπική κατηφόρα λόγω εξωγενών κρίσεων.

Κοινός τόπος

Πέρα από τις αποκαλύψεις για την σύνδεση Ουκρανίας και Γάζας διαφορετικές πηγές αυτή την φορά από το περιβάλλον του Ουκρανού Προέδρου διαρρέουν το τελευταιο 24ωρο πως είναι πολύ πιθανό ο Ζελένσκι να έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Νετανιάχου όταν ο τελευταίος βρεθεί για την προγραμματισμένη ομιλία του στο Κογκρέσο. Από τις ίδιες πηγές ξεκαθαρίζεται πως ο Ζελένσκι έχει εκφράσει εδώ και κάποιο διάστημα επίσημα μέσω συγκεκριμένου διαύλου την επιθυμία να συζητήσει με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ τρόπους αμεσότερης συνεργασίας ειδικά σε αμυντικά ζητήματα. Σε αυτό ακριβώς το σημείο φαίνεται πως έχει βρεθεί και ο κοινός τόπος και ο Νετανιάχου εμφανίζεται σήμερα εξόχως θετικός για μία τέτοια συζήτηση. Σημειώνεται πως το Ισραήλ από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία έχει παράσχει συστήματα παρακολούθησης και έχει συνδράμει ανθρωπιστικά αλλά δεν έχει, τουλάχιστον επίσημα αποστείλει στην Ουκρανία οπλικά συστήματα.

Το Ισραήλ δεν είναι μία χώρα που παράγει η ίδια μεγάλο μέρος οπλικών συστημάτων αλλά είναι η χώρα που εισάγει τα περισσότερα προηγμένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εάν στις ΗΠΑ ο Νετανιάχου αποφασίσει να αψηφήσει τις πιέσεις από το εσωτερικό της Κυβέρνησής του και αποδεχθεί τις εξελίξεις για μερική εκεχειρία και ανταλλαγή ομήρων τότε δεν θα έχει άμεση ή απόλυτη ανάγκη από το σημαντικό αποθεματικό που διαθέτει στα οπλοστάσία του. Είναι επίσης δεδομένο πως η Ουάσιγκτον δεν θα έχει αντίρρηση να σταλούν ειδικά πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς από το Τελ Αβίβ στο Κίεβο. Η αντίρρηση αυτή μάλιστα φαίνεται πως δεν υπάρχει ούτε από τους Ρεπουμπλικάνους που επί μήνες μπλόκαραν το πακέτο ενίσχυσης προς Ουκρανία και Τελ Αβίβ καθώς όπως ενδεικτικά σημείωσε υψηλόβαθμή πηγή από τη Γερουσία «τα χρήματα έχουν ήδη εκταμιευθεί και τα οπλικά συστήματα έχουν επίσης σταλεί».

Εάν το συγκεκριμένο σενάριο γίνει πραγματικότητα το Κίεβο θα έχει στην διάθεσή του πολύ άμεσα μεγάλο όγκο πολύ προηγμένων αμερικανικών όπλων τα οποία θα φανούν σίγουρα κομβικά για την αναστροφή της κατάστασης που οι Ουκρανικές δυνάμεις επιχειρούν στα πεδία των μαχών. Σε διπλωματικό επίπεδο επίσης το Ισραήλ θα έχει επίσημα ταχθεί υπέρ της Δύσης και της Ουκρανίας γεγονός που μπορεί να ερμηνευτεί και ως νίκη σε μία περίοδο που η Ρωσία του Πούτιν έχει σε κάθε επίπεδο το «momentum».