Το δάσος του Αμαζονίου «παλεύει» να ανακάμψει από την ξηρασία

Μάλιστα, τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, καθώς προειδοποιεί ότι το μεγαλύτερο τροπικό δάσος στον κόσμο - και η μεγαλύτερη χερσαία δεξαμενή αποθήκευσης άνθρακα - «βαδίζει» σε ένα σημείο υποβάθμισης της δίχως επιστροφή.

Όπως επισημαίνεται, η ανθρώπινη παρέμβαση στο τροπικό δάσος, έχει προκαλέσει ασυνήθιστα μεγάλη καταπόνηση σε δέντρα και άλλα φυτά, πολλά από τα οποία πεθαίνουν από αφυδάτωση.

Στο παρελθόν, ο θόλος του τροπικού δάσους της Νότιας Αμερικής, που καλύπτει μια περιοχή ισοδύναμη με τη μισή περίπου Ευρώπη, μπορούσε να συρρικνώνεται, αλλά και να επεκτείνεται στο πέρασμα των εποχών. Είχε επίσης την ικανότητα να ανακάμπτει από ένα επεισόδιο ξηρασίας, σύμφωνα με τον Guardian.

Όμως, τον τελευταίο καιρό, οι ανακάμψεις αυτές καθυστερούν επειδή τα επεισόδια ξηρασίας γίνονται πιο έντονα στα νοτιοανατολικά του Αμαζονίου και πιο συχνά στα βορειοδυτικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 37% της ώριμης βλάστησης στην περιοχή παρουσίασε μια τάση επιβράδυνσης. Ενώ τα αποτελέσματα διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο εξαιρετικά αποψιλωμένος και υποβαθμισμένος νοτιοανατολικός Αμαζόνιος ήταν πιο ευάλωτος σε ένα «γεγονός ανατροπής»:

Μια καταστροφική «κατάρρευση» του τροπικού δάσους το οποίο θα πληγεί από την ξηρασία.

Η έρευνά τους διαπίστωσε ότι η ένταση της ξηρασίας ήταν πιο σημαντικός παράγοντας από τη συχνότητα της ξηρασίας, αν και ο συνδυασμός των δύο ήταν πιο αποσταθεροποιητικός για την ύπαρξή του.

Δορυφορικές εικόνες που ανέλυσαν οι ερευνητές της μελέτης κατάφεραν να δείξουν μόνο μια πτυχή του προβλήματος.

«Τα δέντρα αποτελούν μόνο την "κορυφή του παγόβουνου" καθώς εμφανίζουν ευκολότερα σημεία καμπής επειδή έχουν μεγαλύτερο κύκλο ζωής και είναι πιο ικανά να αντεπεξέλθουν» δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια, Johanna Van Passel.

Υπενθυμίζεται ότι, το τροπικό δάσος φιλοξενεί 15.000 είδη δέντρων, τα οποία βοηθούν στην απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα. Αλλά αυτή η ικανότητα –και η συνολική ανθεκτικότητα του δάσους– εξασθενεί από το κλιματικό χάος που προκαλείται από την ανθρώπινη καύση δέντρων, φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα. Η επιβράδυνση του ρυθμού ανάκαμψης του δάσους μπορεί να είναι ένας «πρώιμος δείκτης» μεγάλης κλίμακας κατάρρευσης του οικοσυστήματος.

«Είναι προειδοποιητικό σημάδι ότι μπορεί να φτάσει σε οριακό σημείο στο μέλλον, εάν τα επεισόδια ξηρασίας συνεχίσουν να αυξάνονται και να γίνονται πιο έντονα».