Τα «κέρδη» Νετανιάχου από το ένταλμα σύλληψης και το χάσμα της Μάγχης που μεγάλωσε

Το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο με την κίνησή του αυτή, έχει δημιουργήσει κλυδωνισμούς όχι τοπικού, αλλά παγκόσμιου βεληνεκούς.

Εάν τελικώς τα εντάλματα ενάντια στον Νετανιάχου και τον Γιοάβ Γκαλάντ εκδοθούν, τότε το στίγμα, γιατί η ουσία εκτέλεσης είναι άλλη ιστορία, δεν αφορούν μόνο τα πρόσωπα αυτά καθ’ αυτά, αλλά κυρίως τη χώρα τους.

Το γεγονός πως η αντίδραση από την πλευρά της Κυβέρνησης του Ισραήλ ήταν ταχύτατη και απόλυτα ξεκάθαρη, οφείλεται στο γεγονός πως ο Πρωθυπουργός και όχι η οντότητα – άτομο Νετανιάχου, είναι στα όρια του αδύνατου να πιαστούν και πάλι απροετοίμαστοι σε οποιαδήποτε κίνηση.

Συμφωνεί – διαφωνεί κάποιος με τις πολιτικές του «Μπίμπι», οφείλει να του αναγνωρίσει πως δεν κρύβεται σήμερα, δεν έχει από τις 7 Οκτωβρίου και μετά πει δημόσια τίποτε το οποίο στη συνέχεια δεν υλοποίησε.

Είναι ακραίο το συναίσθημα βέβαια που προκαλεί αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση, καθώς όπως ανοιχτά τον κατηγορεί και το ICC διακυβεύονται ζωές αμάχων, αθώων ανθρώπων που βρίσκονται καθημερινά μπροστά στο φρικτό δίλλημα θάνατος από λιμό ή από βόμβες.

Κατά έναν παράδοξο τρόπο ο Νετανιάχου από την ανακοίνωση της πρωτόγνωρης πρόθεσης του Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, μοιάζει να ισορροπεί πολύ καλύτερα στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό.

Δεν υπάρχει πολιτικός σχηματισμός συμπολιτευόμενος ή αντιπολιτευόμενος στο Ισραήλ που να επιχαίρει με τις εξελίξεις. Υπάρχουν μάλιστα δημόσιες τοποθετήσεις που καταδικάζουν ανοιχτά την κίνηση του ICC ή εμφανίζονται σφοδρά δυσαρεστημένες.

Ο Νετανιάχου δεν είναι δυνατό, όσο κι αν η κοινωνία σήμερα στην πλειοψηφία της ζητά την άμεση αποπομπή του, να μην στηριχθεί από το ίδιο ακριβώς τμήμα της όταν στο πρόσωπό του εκδίδεται ένταλμα που εγκαλεί μία Δημοκρατική χώρα με θεσμούς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Θα μειωθεί η πίεση των ακροδεξιών εταίρων στον Νετανιάχου

Είναι δεδομένο πως μετά την συγκεκριμένη εξέλιξη θα μειωθούν αν όχι θα εξαφανιστούν και οι συχνές το τελευταίο διάστημα πιέσεις στα όρια του εκβιασμού από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των ακροδεξιών εταίρων που συγκρατούν τον Νετανιάχου στην εξουσία.

Ειδικά ο Ιταμάρ Μπεν Γκβρίρ, φαίνεται πως μετά τις ανακοινώσεις και τη συνέντευξη του ανώτατου εισαγγελέας του ICC στο CNNi, δεν θα μπει για αρκετό καιρό σε δημόσια απαίτηση για περαιτέρω σκλήρυνση των επιχειρήσεων εντός της Γάζας.

Για αρχή ξεκίνησε να διατυμπανίζει εκ νέου τις ακραίες θέσεις τους για απόλυτο έλεγχο της Λωρίδας και νέους εποικισμούς δίνοντας προσωπικές συνεντεύξεις.

Μετρά εχθρούς και φίλους στο εξωτερικό

Στο εξωτερικό ο Νετανιάχου με την «βοήθεια» του Ανώτατου Ποινικού Δικαστηρίου είχε μετά από πάρα πολύ καιρό την ευκαιρία να μετρήσει φίλους και εχθρούς.

Η λίστα με τους φίλους είναι σαφέστατα ογκωδέστερη από αυτή των εχθρών του και εάν η Γαλλία δεν είχε επιλέξει να στηρίξει την απόφαση του ICC, τότε δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος πως ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός ίσως και να επεδίωκε τις εξελίξεις για να συσπειρώσει τους πάντες πίσω του.

Η κίνηση της Γαλλίας όμως δεν είναι «αγκάθι» μόνο για το Ισραήλ και το σημαντικότερο, δεν είναι ένα μήνυμα που θα λάβουν αψήφιστα, ή τουλάχιστον δεν πρέπει, οι ΗΠΑ.

Μεγαλώνει το χάσμα της Μάγχης

Για πρώτη φορά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα μετά από την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ το Παρίσι αποφασίζει να μεγαλώσει τα στενά της Μάγχης και μαζί τους και την απόσταση που χωρίζει τη Μεγάλη Βρετανία από το γαλλικό εξάγωνο.

Η Γαλλία του Μακρόν με την συγκεκριμένη επιλογή, στέλνει ξανά το μήνυμα όπως και την περίοδο πριν από τον Β πόλεμο του Κόλπου, πως η Γαλλία πρέπει, μπορεί και κυρίως θέλει να σταθεί απέναντι από τις συμμάχους υπερδυνάμεις, εάν αυτό σημαίνει πως θα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Πηγές από τα Ιλίσια ξεκαθάρισαν μάλιστα σε τόνο σκωπτικό, πως για να μην στηρίζει κάτι ή κάποιον θα πρέπει να έχει την ευθιξία και την τόλμη να έχει υπογράψει αναλαμβάνοντας το βάρος της ιστορίας που σου αναλογεί… πετώντας σπόντα για το γεγονός πως οι ΗΠΑ μιλούν για ακραία απόφαση ενός Οργάνου του οποίου την ιδρυτική διακήρυξη αρνήθηκαν να υπογράψουν για να μην βρεθούν τα δικά τους στρατεύματα και οι δικοί τους πολιτικοί ηγέτες σε θέση κατηγορουμένου…