DW: Κύπρος, άλλο ένα αδιέξοδο για τους πρόσφυγες -και- λόγω Σένγκεν

Όπως μεταδίδει η ελληνική σύνταξη της Deutcsche Welle, δεδομένου του περιορισμένου χώρου του νησιού της Μεσογείου και το ήδη - σχεδόν - γεμάτο Κέντρο Υποδοχής «Πουρνάρα», η taz ήδη μιλάει για μια «μεγάλη φυλακή».

Αναλυτικά το δημοσίευμα της ελληνικής σύνταξης της Deutcsche Welle:

«Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου το Κέντρο Υποδοχής Πουρνάρα φιλοξενούσε 932 ανθρώπους», γράφει η tageszeitung. «Πρόκειται για ένα κέντρο υποδοχής με χωρητικότητα 1.000 ατόμων – σε λίγο θα είναι εντελώς γεμάτο. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο: υπήρξαν περίοδοι που πίσω από τα συρματοπλέγματα του "Πουρνάρα” στριμώχνονταν ακόμη και 3.000 μετανάστες».

Στο «Πουρνάρα» υπάρχουν τα βασικά, όπως τουαλέτες και εγκαταστάσεις υγιεινής, αλλά και κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι, γιατροί και υπάλληλοι που προχωρούν σταδιακά τις διαδικασίες ασύλου.

Παρ’ όλα αυτά όμως το κέντρο υποδοχής «είναι μία μεγάλη φυλακή», σχολιάζει η εφημερίδα του Βερολίνου. Ιδίως παλαιότερα «πολλοί μετανάστες απομονώνονταν εκεί για μήνες», ενώ μέχρι και σήμερα «τα παιδιά ζουν πίσω από τα συρματοπλέγματα, δίχως να έχουν πρόσβαση σε σχολική εκπαίδευση».

Αν και οι περισσότεροι από τους μετανάστες που βρίσκονται εκεί, θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Κεντρική Ευρώπη, «μάλλον δεν θα καταφέρουν ποτέ να φτάσουν εκεί. […] Διότι βρίσκονται ήδη στην Ε.Ε., όμως από το νησί δεν υπάρχει καμία διαδρομή προς την κεντρική Ευρώπη.

Μόλις το 2% όλων όσων υποβάλλουν αίτηση ασύλου στην Κύπρο, αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες», συνεχίζει η taz.

«Αυτό σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την εκάστοτε χώρα προέλευσης. Πολλοί έρχονται από τη Συρία, εξασφαλίζουν διεθνή προστασία και έτσι δεν στέλνονται πίσω στην πατρίδα τους.

Ομως δεν έχουν και τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν νομίμως την Κύπρο, […] καθώς αυτή δεν είναι μέρος του χώρου Σένγκεν και επομένως για να ταξιδέψει κανείς από το αεροδρόμιο της Λάρνακας προς την Κεντρική Ευρώπη χρειάζεται διαβατήριο και θεώρηση Σένγκεν.

Άλλοι πρόσφυγες πάλι έρχονται από χώρες όπως η Αίγυπτος και το Πακιστάν, περιπτώσεις στις οποίες είναι αρκετά δύσκολο να αποδείξουν πως είναι θύματα πολιτικών διώξεων και ως εκ τούτου τελικά δεν αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες», καταλήγει η εφημερίδα του Βερολίνου.