Κλεμμένα κορίτσια: Η άγνωστη ιστορία ρατσισμού των Leesburg Stockade Girls

Μαζί, πήγαν στο θέατρο Martin και προσπάθησαν να αγοράσουν εισιτήρια κινηματογράφου από το παράθυρο που προοριζόταν για τους λευκούς πελάτες. Η αστυνομία κλήθηκε, σύμφωνα με την Reese. Λίγοι όμως μπορούσαν να προβλέψουν τι θα συνέβαινε στη συνέχεια.

«Όλοι είστε υπό κράτηση», θυμάται η Reese ότι είπε ο αστυνομικός στα νεαρά μαύρα κορίτσια, τα οποία, όπως είπε, ήταν μεταξύ 12 και 15 ετών.

Και στη συνέχεια, χωρίς πολλές διαδικασίες, πολλά από τα κορίτσια συγκεντρώθηκαν και μεταφέρθηκαν σε μια αποθήκη στο Leesburg της Τζόρτζια, 23 μίλια έξω από την πόλη. Θα έμεναν φυλακισμένες εκεί για σχεδόν 60 ημέρες.

Για τους γονείς και τους αγαπημένους τους, τα κορίτσια είχαν απλώς εξαφανιστεί. Θα περνούσαν εβδομάδες μέχρι να μάθει κανείς τι τους συνέβη, είπε η Reese.

Η Reese, τώρα 75 ετών, μίλησε πάλι για την 60ή επέτειο από τη σύλληψη των κοριτσιών.

«Ήταν κακό», θυμάται, κοιτάζοντας το μικρό κελί. «Κάποιες κουβέρτες εκεί μέσα είχαν κηλίδες αίματος». Τα κορίτσια κρατήθηκαν εκεί χωρίς κρεβάτια, ντους ή τουαλέτα, είπε. Και όταν έπεσε η νύχτα, βυθίστηκαν στο σκοτάδι της αγροτικής περιοχής της Τζόρτζια.

«Δεν μπορούσαμε να δούμε η μία την άλλη», θυμάται η Reese.

Για τους μαύρους κατοίκους της δεκαετίας του 1960 στην Αμερική, επικρατούσε από καιρό μια σκοτεινή, ρατσιστική πραγματικότητα. Η απόδειξη ήταν η σύλληψη εκείνων των μικρών κοριτσιών.

Κατά τη διάρκεια του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα, τα παιδιά συχνά διαμαρτύρονταν στην πόλη επειδή θεωρήθηκε ότι ήταν λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσουν αντίποινα. Ομάδες πολιτικών δικαιωμάτων, όπως η Student Nonviolent Coordinating Committee (SNCC) οργάνωσαν καθιστικές κινητοποιήσεις και πορείες υπό την ηγεσία των νέων σε όλο τον Νότο για να απαιτήσουν τον τερματισμό του φυλετικού διαχωρισμού.

«Τα παιδιά ήταν που πήραν την πρώτη γραμμή» λέει η Reese σήμερα.

Η Reese θυμάται την ημέρα, σχεδόν ένα μήνα μετά τη φυλάκισή τους, που εμφανίστηκε ένας λευκός φωτογράφος. Ο Danny Lyon ήταν ένας 21χρονος φωτογράφος με το SNCC. Ο ίδιος είχε μείνει άναυδος με την βαναυσότητα του συστήματος.

Δεκαετίες αργότερα, η Reese είπε ότι τώρα νιώθει ότι η εμπειρία την έκανε πιο δυνατή. Θα συνέχιζε για να αποκτήσει μεταπτυχιακό δίπλωμα, καθώς και το διδακτορικό της.

«Η μητέρα μου ήθελε να μορφωθώ. Και όσο δυνατή ήμουν εκείνη την εποχή ως παιδί όταν ήμουν εκεί, ήμουν τρομαγμένη. Πραγματικά δεν ήθελα να κάνω τίποτα. Αλλά έπρεπε να επικεντρώσω ξανά το μυαλό μου στο μέλλον», είπε.

Η Reese είπε ότι θυμάται ακόμα τη στιγμή που επανενώθηκε με την οικογένειά της.

«Η μαμά μου, με αγκάλιασε κλαίγοντας», είπε. «Είχαμε φύγει για δύο μήνες και δεν είχαμε κάνει μπάνιο».

Είπε ότι ο χρόνος που πέρασε στο κελί την έκανε πιο δυνατή.

Stolen Girls: The untold story of the Leesburg Stockade Girls