To Χάρβαρντ υποστηρίζει πως επικίνδυνοι ιοί κρύβονται μέσα στο χώμα

Το ένα σχήμα ονομάζεται «κούρεμα» για τις ίνες του που τριχώνουν σαν φρεσκοκουρμένα μαλλιά.

Το «gorgon» έχει σωληνωτά εξαρτήματα που βγαίνουν από το κέλυφός του. Και τα πτερύγια που βγαίνουν από τη «χελώνα» μοιάζουν με το κεφάλι, τα άκρα και την ουρά του ερπετού, αναφέρει ο ιολόγος Matthias Fischer και οι συνεργάτες του στις 30 Ιουνίου στο bioRxiv.org.

Αυτά και άλλα περίεργα σχήματα «μας λένε ξεκάθαρα ότι έχουμε υποτιμήσει πόσο δομικά διαφορετικοί είναι αυτοί οι ιοί», λέει ο Fischer, του Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας Max Planck στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας.

Από την ανακάλυψη του πρώτου γιγαντιαίου ιού το 2003, οι επιστήμονες που συλλέγουν γενετικό υλικό από το περιβάλλον έχουν αποκαλύψει έναν ευρύ κόσμο γιγάντιων ιών (SN: 21/3/18). Αυτοί οι ιοί έχουν περίπου 10 έως 50 φορές τη διάμετρο από τους ιούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα. Τα γενετικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι οι γιγάντιοι ιοί είναι ποικίλοι, διαδεδομένοι και άφθονοι.

Αλλά η γενετική δεν μπορεί να μας πει τα πάντα για τη βιολογία ενός ιού, λέει ο Steven Wilhelm, μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Tennessee στο Knoxville. «Δεν ξέρουμε τι κοιτάμε, ποιον μολύνει ή τι μπορεί να κάνει».

Το νέο έργο θα μπορούσε να βοηθήσει να αλλάξει αυτό, λέει ο Fischer. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μετάδοσης, η ομάδα του ανέλυσε περίπου μισό κιλό χώματος από το δάσος του Χάρβαρντ στο Petersham της Μασαχουσέτης, για να δημιουργήσει μια συλλογή εικόνων με τεράστια ποικιλία ιών — ενδεχομένως.

Οι ερευνητές έχουν δει τα σωματίδια μόνο με μικροσκόπιο. δεν έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πιθανοί ιοί μπορούν να μολύνουν συγκεκριμένους οργανισμούς.

Ωστόσο, κοιτάζοντας τις δομές που εντόπισε η ομάδα του Fischer, ο μικροβιολόγος Frederik Schulz του Joint Genome Institute στο Berkeley της Καλιφόρνια, λέει ότι είναι «πεπεισμένος ότι πολλά από αυτά είναι πραγματικά σωματίδια ιού».

Οι επιστήμονες μπορούν μόνο να υποθέσουν γιατί οι γιγάντιοι ιοί μπορεί να σχηματίσουν σωληνοειδή, τριχοειδή ή χελώνα εξαρτήματα. Μπορεί να βοηθήσουν τον ιό να μολύνει έναν ξενιστή ή ίσως να μετακινηθεί στο περιβάλλον, λέει ο Fischer. «Θα είναι μια τρελή βόλτα… για να δούμε τι κάνει καθεμία από αυτές τις δομές».

Όποια και αν είναι η λειτουργία τους, ο Fischer πιστεύει ότι ακόμη πιο περίεργα σχήματα απομένουν να ανακαλυφθούν. «Αν μια χούφτα δασικού εδάφους περιέχει ήδη τόσα πολλά διαφορετικά σωματίδια ιού», λέει, «αυτή είναι ξεκάθαρα μόνο η κορυφή του ιογενούς Έβερεστ».